Ένα πείραμα του 1963 κατέγραψε μια… παραξενιά της φύσης, που αφορά τις μέλισσες. Όπως γίνεται μάλλον σαφές, οι μέλισσες δεν μπορούν να πετάξουν πάνω από ήρεμα νερά. Αντ’ αυτού πέφτουν και πνίγονται.
Το πείραμα λοιπόν, που αφορά το αγαπητό και πλέον χρήσιμό μας πλάσμα, έδειξε ότι οι μέλισσες πετούσαν με άνεση πάνω από μια λίμνη όταν υπήρχε κυματισμός, όταν όμως η επιφάνεια του νερού ήταν ήρεμη και το νερό ακίνητο, οι μέλισσες έπεφταν στην λίμνη και πνίγονταν. Το πείραμα του 1963 έκανε σαφές αυτό το δεδομένο, τώρα όμως, μετά από χρόνια, οι ερευνητές πραγματοποίησαν εκ νέου αυτό το πείραμα για να φτάσουν και σε ένα συμπέρασμα.
Στην νέα του εκδοχή, οι ερευνητές τοποθέτησαν έναν διάδρομο 220 εκατοστών, με καθρέφτες στο πάτωμα. Στην αρχή του πειράματος, οι καθρέφτες ήταν σκεπασμένοι. Όσο ήταν σκεπασμένοι, οι μέλισσες πέταξαν με άνεση, σταθερότητα και χωρίς να αλλάξουν ρυθμό ή ύψος. Όταν οι καθρέφτες αποκαλύφθηκαν, οπότε και καθρέφτισαν την οροφή και άρα φαινόταν σαν το έδαφος να είναι πολύ πιο κάτω, οι μέλισσες ενώ άρχισαν να πετούν, μετά έχασαν την σταθερότητά τους και έπεσαν.
Όταν δεν υπάρχουν οπτικές ανωμαλίες στο έδαφος οι μέλισσες μειώνουν το υψόμετρο σε μία προσπάθεια να ανακτήσουν τη διακοπτόμενη οπτική ροή επειδή νομίζουν πως βρίσκονται πολύ ψηλά. Έτσι, νομίζοντας πως βρίσκονται πολύ πιο ψηλά από ότι πραγματικά είναι, συγκρούονται με το έδαφος.
