Η Αγγελική Συρρή-Στεφανίδου γεννήθηκε στη Χίο, όπου τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές της.
Από τα πρώτα μαθητικά της χρόνια γράφει. Η ποιήτρια μητέρα της, Ξανθή Σ. Συρρή, της κληροδότησε το χάρισμα να εκφράζεται γράφοντας και την έμαθε να αγαπά τον λόγο και τους ανθρώπους.
Μαθήτρια του Γυμνασίου πρωτοστάτησε στην έκδοση του μαθητικού περιοδικού «ΙΑΣ». Διήγημά της ανθολογήθηκε από τον ποιητή-συγγραφέα Γεώργη Διλμπόη στην Ανθολογία Χίων Διηγηματογράφων.
Την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Κορμοράνοι» εξέδωσε το 1980, με την βοήθεια του Φιλοτεχνικού Ομίλου Χίου.
Το 1992 εκδίδει την ποιητική συλλογή «Κορμοράνοι II», η οποία, πριν εκδοθεί, βραβεύτηκε με πρώτο βραβείο σε πανελλήνιο ποιητικό διαγωνισμό του συλλόγου «Βιβλιοθήκη ο Κοραής Βαρβασίου Χίου».
Τον Μάρτιο του 2001 η Εμπειρία Εκδοτική κυκλοφορεί το πρώτο της μυθιστόρημα «Εκείνη Που Έπρεπε Να Φύγει», το οποίο η Διεθνής Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών και Καλλιτεχνών βράβευσε με το πρώτο βραβείο πεζογραφήματος.
Τον Οκτώβρη του 2002, πάλι από την Εμπειρία Εκδοτική, παρουσιάζεται το νέο της μυθιστόρημα «Της Στεριάς Τα Κύματα», που βραβεύτηκε από την Εθνική Εταιρεία των Ελλήνων λογοτεχνών σε πανελλήνιο διαγωνισμό στη μνήμη της Ουράνας Διωματάρη.
Τον Φεβρουάριο του 2004, με το μυθιστόρημά της «Και... Μην Ορκίζεσαι» από την Εμπειρία Εκδοτική, συμπληρώνεται και κλείνει μια τριλογία, η οποία, σε τρία ξεχωριστά μυθιστορήματα έντεχνα συνδεδεμένα, ανιστορεί γεγονότα, καταστάσεις και τις σημαντικότερες στιγμές του εικοστού αιώνα, μέσα από τις ζωές των αντιηρώων πρωταγωνιστών της.
Το "Μισό Καράβι από τη Χιο" είναι το τέταρτο μυθιστόρημά της, που εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2007 και πάλι από την Εμπειρία Εκδοτική .
Τον Ιούλιο του 2010 η εκδοτική εταιρεία Άλφα Πι εκδίδει την πρώτη συλλογή διηγημάτων της, με τίτλο «Τα Χιώτικα Είναι Αλλιώτικα», η οποία είχε βραβευτεί στις 21 Ιανουαρίου 2008 με το πρώτο βραβείο ανέκδοτης συλλογής διηγημάτων από την Εθνική Εταιρεία των Ελλήνων Λογοτεχνών.
Τον Απρίλιο του 2014 από τις εκδόσεις «Λεξίτυπον» εκδίδεται το λαογραφικό και αυτοβιογραφικό της αφήγημα με τίτλο «Λες και ήταν χθες», το οποίο αρχικά είχε εκδοθεί σε καθημερινές συνέχειες και σε ομώνυμη στήλη, στην εφημερίδα Αλήθεια της Χίου, από τον Απρίλιο του 2009 μέχρι τον Απρίλιο του 2010.
Τον Νοέμβριο του 2015 από τις εκδόσεις «Λεξίτυπον» εκδίδεται το λαογραφικό και ιστορικό θεατρικό με τίτλο «Όλα για την Ελπίδα».
Τον Ιούλιο του 2016 υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την ΝΙΚΗ εκδοτική για την επανέκδοση των μυθιστορημάτων της.
Ήδη, τον Αύγουστο του 2016 επανεκδόθηκε από την Εμπειρία εκδοτική του Ομίλου ΝΙΚΗ εκδοτική το «Μισό καράβι από τη Χιό» και διανεμήθηκε κατ’ αρχήν με την εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής πανελλαδικά.
Τον Νοέμβριο του 2016 επανεκδόθηκε από την Εμπειρία εκδοτική του Ομίλου ΝΙΚΗ εκδοτική με νέο εξώφυλλο το «Εκείνη που έπρεπε να φύγει» », και διανεμήθηκε κατ’ αρχήν με την εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής πανελλαδικά.
Τον Δεκέμβριο του 2016 εκδόθηκε από Εμπειρία εκδοτική του Ομίλου Νίκη το συλλογικό έργο 17 γνωστών συγγραφέων «Για πού το ‘βαλες Χριστουγενιάτικα», και διανεμήθηκε κατ’ αρχήν με την εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής πανελλαδικά, στο οποίο συμμετείχε με το διήγημά της «Χριστούγεννα με την Εύα».
Τον Μάρτιο του 2017 επανεκδόθηκε από την Εμπειρία εκδοτική του Ομίλου ΝΙΚΗ εκδοτική με νέο εξώφυλλο το «Της στεριάς τα κύματα», και διανεμήθηκε κατ’ αρχήν με την εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής πανελλαδικά.
Τον Ιούλιο του 2017 επανεκδόθηκε από την Εμπειρία εκδοτική του Ομίλου ΝΙΚΗ εκδοτική με νέο εξώφυλλο το « Και...μην ορκίζεσαι», και διανεμήθηκε κατ’ αρχήν με την εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής πανελλαδικά.
Τον Σεπτέμβριο του 2017 εκδόθηκε από την Εμπειρία εκδοτική του Ομίλου ΝΙΚΗ εκδοτική μια ακόμη ποιητική συλλογή της με τίτλο « Η τριλογία των Αντί».
Τον Δεκέμβριο του 2019 εκδόθηκε από τις εκδόσεις ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ το μυθιστόρημα «Ομολογίες αθώων ενόχων».
Τον Δεκέμβριο του 2019 εκδόθηκε από τις εκδόσεις ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ το συλλογικό έργο «Επιβάτες των Χριστουγέννων» , στο οποίο συμμετείχε με το διήγημά της «Θα γυρίσω οπωσδήποτε», τα δικαιώματα του οποίου παραχώρησε για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Όλα τα έργα της έτυχαν της ευνοϊκής αποδοχής του κοινού κι έχουν κάνει πολλαπλές εκδόσεις. Έντυπα περιοδικού και ημερήσιου τύπου, καθώς και ανθολογίες, έχουν φιλοξενήσει κατ’ επανάληψιν πεζά και ποιήματά της, σύλλογοι και πολιτιστικά κέντρα έχουν βραβεύσει τη δουλειά της.
Είναι μητέρα δύο κοριτσιών, έχει έναν εγγονό και είναι συνταξιούχος του ιδιωτικού τομέα. Αγαπά την τέχνη σε κάθε της μορφή, μα πιο πολύ αγαπά τους ανθρώπους, γι’ αυτό γράφει ανθρωποκεντρικά. Μισεί τη βία και πιστεύει πως η αντίσταση και η αποχή από την υπερκατανάλωση και την αδιαφορία θα συγκρατήσουν τον εκφυλισμό των αξιών κι έτσι, ίσως, επιζήσει ο άνθρωπος και η ζωή στον πλανήτη μας.