Αχ αυτή η Λόλα
θέλει να τα κάνει όλα
και ξεχνά ότι είναι χελώνα.
Μια βουτάει μες τη λίμνη
μια με το στόμα ανοιχτό μας αφήνει
με όλα τα καμώματά της
όλα τα βλέμματα τραβά κοντά της.
Το μικρό γλαστράκι πλησιάζει
τον κίνδυνο δε λογαριάζει
και όλο η μαμά φωνάζει
τον κήπο πως έχει ρημάξει
αλλά εκείνη συνήθειες δε λέει να αλλάξει.
Σπρώχνει πιο πέρα τις ντομάτες
και τα μαρούλια μασουλά
εξερευνάει τις πατάτες
και στο δικό της κόσμο τριγυρνά.
Λίγο πριν πέσει το σκοτάδι
μες το καβούκι της γλιστρά
και αν τη φωνάξεις βγάζει έξω
το κεφαλάκι της δειλά.
Έπειτα σε μία γωνίτσα
θα μαζευτεί και κουρασμένη
από τις βόλτες ήσυχα θα αποκοιμηθεί.