Προσωπικές απόψεις του Γιώργου Σαρδέλη
«Στην πέτρα της υπομονής προσμένουμε το θάμα
που ανοίγει τα επουράνια κι είν’ όλα βολετά
προσμένουμε τον άγγελο σαν το πανάρχαιο δράμα
την ώρα που του δειλινού χάνουνται τ’ ανοιχτά.
Γιώργος Σεφέρης
Στην πέτρα της υπομονής και με της ψυχής την πέννα η συγγραφέας Ιωάννα Λαζάρου μας συστήνεται με το πρώτο πόνημά της και την ευχαριστώ θερμά για την αποστολή του με την ιδιόχειρη αφιέρωσή της.
«Για σένα που έφυγες νωρίς», μια αληθινή ιστορία με απρόβλεπτες αναφορές και εναλλασσόμενα συναισθήματα που καθηλώνουν τον αναγνώστη αναγκάζοντας τον να είναι σε εγρήγορση και να ακολουθεί τον ξέφρενο ρυθμό και τη πλοκή των τεκταινόμενων στο αριστουργηματικό βιβλίου που μπορεί να ολοκληρώνεται σε 34 κεφάλαια, αλλά εντέχνως η αξιόλογη συγγραφέας μας μεταφέρει μέχρι το σήμερα και το αύριο…!
Μια αληθινή ιστορία που ξεκινά στα πέτρινα χρόνια της κατοχής και με του ήρωες να μας συνεπαίρνουν άλλοτε θετικά και άλλοτε αρνητικά με τις δράσεις τους και να κυριαρχούν 8 λέξεις κλειδιά: Πόλεμος-Κακουχίες-Αγάπη-Έρωτας- Αφέντης- Πα-τέρας-Επιβίωση-Ανάσταση.
Ο πόλεμος είναι σκληρός και αδυσώπητος, έχει πόνο, δάκρυ, κακουχίες και ήρωες που ποτίζουν τη γη με το αίμα τους για την απελευθέρωση. Ο λαός μετά την απελευθέρωση προσπαθεί να συνέλθει και να μαζέψει τα συντρίμμια του ολέθρου και να ξαναδεί τον ήλιο φωτεινό για μια νέα ζωή.
Στις αρχές του 1940 ξεκινά η αληθινή μας ιστορία των ηρώων μας. Οι αληθινές ιστορίες εκ φύσεως δεν θέλουν επιχρυσωμένα περιτυλίγματα για να τονίσουν το αληθές. Οι αξίες εκλείπουν και ο νόμος του ισχυρού επιβάλλεται. Μέσα σε αυτό το συνονθύλευμα της σκληρότητας, του εγωκεντρισμού και των αφεντάδων μια οικογένεια προσπαθεί να ορθοποδήσει στην επαρχία.
Η μικρή Ελένη με την αθωότητα της προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της σε μια κοινωνία όπου βασιλεύει το χάος, η σκληρότητα και η απαγορευμένη λέξη «Αγάπη». Η βία, η κακομεταχείριση, ο ψυχικός πόνος, η ανθρώπινη εκμετάλλευση ανυπέρβλητα εμπόδια στη ζωή της. Μέσα σε αυτή τη χιονοστιβάδα προβάλει η γλυκιά μορφή του Πέτρου και τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα της ηρωίδας μας φωτίζουν το ζοφερό σκοτάδι της.
Ο γάμος της με τον Πέτρο ήταν το πιο ευτυχισμένο γεγονός στην απάνθρωπη κοινωνικό καθεστώς και τα όνειρα της να δίνουν χρώμα στη ζωή της. Πολλές φορές κάνουμε όνειρα, όπως η Ελένη, χωρίς να γνωρίζουμε το πεπρωμένο μας. Οι ανατροπές στη ζωή της γίνονται με γοργό ρυθμό και η αγάπη της για τον Πέτρο γίνεται εφιάλτης. Η βία, η κακομεταχείριση, η κακοποίηση, η χειροδικία γίνονται καθημερινός εφιάλτης της.
Δυστυχώς στα ίδια χνάρια βαδίζει και η κόρη της η μικρή Αννούλα. Τραγωδία συνεχιζόμενη στη μικρή επαρχιακή κοινωνία, όπου ο πα-τέρας γίνεται τιμωρός, ΤΕΡΑΣ στην ίδια την οικογένεια του.
Βιωματική τραγωδία λοιπόν στον κόσμο της απανθρωπιάς, της βίας, της κακοποίησης. Είναι τα βιώματα των μικρών κοινωνιών που πίσω από τα κλειστά παράθυρα των σπιτιών τους βασιλεύει η αναρχία και ο βιασμός των ψυχών.
Ο ψυχικός πόνος έχει πάρει «τον νόμο» στα χέρια του και τα βογγητά του πόνου εφιάλτης των θυμάτων. Η συγγραφέας περνά μπροστά μας όλα τα συναισθήματα ως κινηματογραφική ταινία και περνά τα κοινωνικά μηνύματα στηλιτεύοντας τις απάνθρωπες πράξεις και τον ψυχικό πόνο των παθόντων.
Μα και σήμερα δεν γίνεται το ίδιο; Και που είναι η κοινωνική μέριμνα και πως λειτουργούν οι νόμοι; Ο πα-τέρας, ο άνδρας ο εξουσιαστής, το ανθρωπόμορφο θηρίο μέχρι πότε θα κακοποιεί, θα χειροδικεί, θα βιάζει ανθρώπινες ψυχές;
Ένα βιβλίο της Ιωάννας Λαζάρου που μας δίδαξε Ανθρωπιά και Αγάπη. Ένα καινούργιο βιβλίο, αγνό, ανόθευτο, αφτιασίδωτο, γνήσιο, τίμιο κι αθώο, αισθάνομαι βαθύτατα πως όλα τα βλέφαρα του κόσμου γίνονται χτενάκια, για να “αποκαταστήσουν την τάξη”, στα λυμένα, μακριά μαλλιά της ελπίδας, που ταλαιπώρησαν πρωτύτερα, με μανία, οι λυσσαλέοι βοριάδες.
Και η μικρή μας Αννούλα…; Ζει και πάντα θα βρίσκεται ανάμεσα μας με Αγάπη και Δύναμη Ψυχής…
Το προτείνω ανεπιφύλακτα….
Καλοτάξιδο!!!
