Τρία στα πέντε. Τι είναι αυτό, θα ρωτήσετε. Τα παιδιά μου είναι, θα σας απαντήσω. Τρία στα πέντε αξιολογήθηκαν με δυσλεξία.
Κι είναι τόσο παρεξηγημένη αυτή η διάγνωση, που μέχρι να την πάρουν οι γονείς στα χέρια τους, είναι άλλο τόσο παρεξηγημένα τα ίδια τα παιδιά.
Βαριούνται. Δε διαβάζουν. Χαζεύουν την ώρα του μαθήματος. Είναι στον κόσμο τους. Κι άλλα τέτοια ωραία ακούγονται χρόνια τώρα. Μέχρι να ακουστεί ένα καμπανάκι που θα μας ξυπνήσει, γονείς και εκπαιδευτικούς, και θα πάρουμε μπρος για να ξεκινήσουμε να παρέχουμε τη βοήθεια που χρειάζονται τα παιδιά μας.
Δεν είναι καθόλου εύκολο. Αντιθέτως, είναι χρονοβόρο, κουραστικό τόσο για τους γονείς όσο και για τα παιδιά, μέχρι να καταλήξουμε να πάρουμε την πολυπόθητη διάγνωση στα χέρια μας, ώστε να μπορούν τα παιδιά να αντιμετωπιστούν ανάλογα στο σχολικό πλαίσιο.
Πρόσφατα είχα τέσσερα απανωτά ραντεβού για το ένα μου παιδί κι έπονται κι άλλα έως ότου ολοκληρωθεί όλη η διαδικασία.
Στα πιο μεγάλα μου παιδιά, δεν είχα ιδέα. Ήμουν κι εγώ από τους γονείς που πίεζα να διαβάσουν, που πίστευα ότι χάζευαν… πόσο τα είχα παρεξηγήσει. Πόσο προσπαθούσαν χωρίς αποτέλεσμα, αφού δεν είχαν τη σωστή καθοδήγηση, τη σωστή βοήθεια. Κι όμως όταν πια μάθαμε, όταν επιτέλους καταλάβαμε, τότε οι μηχανισμοί πήραν μπρος και τα παιδιά πέταγαν! Και το σχολείο τους τέλειωσαν, και στα αγγλικά τους πήραν το πτυχίο τους… Και εγώ ήμουν περήφανη για εκείνα, και εκείνα για τον εαυτό τους.
Τώρα στον μικρό μου, ήξερα. Προλάβαμε πιστεύω γιατί εκείνος δεν υπέστη πίεση, δεν τον αφήσαμε να νιώσει άσχημα και μειονεκτικά. Γιατί να είστε σίγουροι, τα παιδιά νιώθουν μειονεκτικά όταν τα μαλώνουμε χωρίς να φταίνε. Και μην ξεχνάτε ότι οι επιδόσεις τους, στα μάτια των συμμαθητών τους, είναι μπαλάκι για κοροϊδία που δε σταματάει εύκολα, ούτε προσπερνιέται. Κι εκείνα θα το κουβαλούν μια ζωή αν εμείς δεν τους ανεβάσουμε το ηθικό, αν εμείς δεν τα στηρίξουμε και αν δεν τα κάνουμε να πιστέψουν στον εαυτό τους. Γιατί μπορούν. Να είστε σίγουροι ότι μπορούν να καταφέρουν πολλά περισσότερα από όσα πιστεύετε. Τα δεδομένα αλλάζουν γρήγορα γιατί τα περισσότερα παιδιά έχουν κλίσεις που δε φαντάζεστε.
Να είστε σίγουροι, πως αν σταματήσετε να τους κουνάτε το δάχτυλο σε κάθε τους αποτυχία και αρχίσετε να τα ενθαρρύνετε σε κάθε τους μικρή επιτυχία, θα έρθει η μέρα που θα τρίβετε τα μάτια σας.
photo https://pixabay.com/el/
