Όλοι δικαιούμαστε το ανεκτίμητο αγαθό της ανθρώπινης ελευθερίας.
Ελευθερία, είναι δύναμη και δικαίωμα να ενεργείς να μιλάς ή να σκέφτεσαι όπως επιθυμείς.
Πολλές φορές, έχει διαφορετική έννοια για τον καθένα μας, αλλά ένα πράγμα παραμένει το ίδιο. H ικανότητά μας να επιλέγουμε αυτό που μας κάνει να νιώθουμε αληθινά ελεύθεροι.
Όμως.. είμαστε; Η ζωή μας είναι μία και ο καθένας ζει όπως αυτός επιθυμεί.
Στην πραγματικότητα η λέξη ελευθερία, είναι απεριόριστη και παίρνοντας ένα μικρό μερίδιο στην καθημερινότητά μας αρκούμαστε σε αυτό.
Λέμε :”Ελεύθεροι είμαστε, Δόξα τω Θεώ!”
Είμαστε όμως; Δυστυχώς δεν υπάρχει απόλυτη ελευθερία.
Ζούμε με την ψευδαίσθηση, ενώ στην ουσία θα έπρεπε να τη γευόμαστε στο έπακρον όσο ζούμε. Αρκεί να μη καπηλευόμαστε το όνομα της ελευθερίας και φτάνουμε στην αλληλοεξόντωση, εμείς που καυχόμαστε ότι είμαστε το ανώτερο είδος όντων στη Γη!
Υπάρχουν πολλές υποχρεώσεις που μας δεσμεύουν.
Ακόμη και η ίδια η λέξη δέσμευση, υποσκελίζει αμέσως την έννοιά της ελευθερίας.
Αυτή δεν είναι προνόμιο λαών μόνο. Είναι και προσωπική.
Πόσοι από εμάς στ’ αλήθεια έχουμε καταλάβει τη σημασία της ακριβώς; Γιατί αρκούμαστε σ’ ένα μικρό κομμάτι της μόνο και αισθανόμαστε πληρότητα από την πλούσια γεύση της ενώ υπάρχει κι άλλη;
Πόσες ώρες αφιερώνουμε για την εργασία μας; 8;18; πόσες; Μας μένει χρόνος να σκεφτούμε μέσα στο 24ωρο σε πόσα πράγματα είμαστε δέσμιοι;
Η δέσμευση είναι μια σκλαβιά ύπουλη αφανής και εσωτερική.
Είναι αυτή που ριζώνει μέσα μας και φαίνεται αδύνατο να νοιώσουμε εντελώς ελεύθεροι. Τεράστια η βαρύτητα και ο όγκος της ελευθερίας.
Χαρίζεται σε όσους αγωνίζονται να την κερδίσουν.
Όμως.. πόση κερδίζουν; Τους φτάνει;
Η εξωτερική ελευθερία, είναι εντελώς διαφορετική από την εσωτερική.
Μήπως δεν γεννηθήκαμε τελικά ελεύθεροι; Ή κουβαλάμε περισσότερο τα “πρέπει;”
Γιατί, την πλατιά έννοια της ελευθερίας την περιορίσαμε μέσα στα ασφυκτικά όρια του “πρέπει;”
Οι εχθροί της δεν είναι μόνο οι άνθρωποι διαφορετικών ιδεών, θρησκειών, φυλών που μάχονται για να επιβληθούν στους άλλους.
Είναι μέσα μας.
Πόσες φορές τα βάλαμε με τον εαυτό μας και γκρινιάξαμε γιατί δεν πετύχαμε τους στόχους μας;
Ποιούς στόχους να πετύχουμε όμως; Μέχρι πού θα φτάσουμε; Η ζωή τελειώνει σύντομα και την καταναλώνουμε άσκοπα. Θυσιαζόμαστε και στην ουσία καιγόμαστε.
Και.. να που χάνει η ελευθερία την έννοιά της.
Ποιός κερδίζει;
Γιατί ζούμε στις δικές μας Συμπληγάδες πέτρες μια ζωή, νομίζοντας ότι κάτι κάναμε;
Γιατί δεν ταξιδεύουμε με το σκάφος της ελευθερίας για όλα όσα μας κάνουν να νιώθουμε ελεύθεροι;
Μόνο η εσωτερική ελευθερία ολοκληρώνει τον άνθρωπο.
Καμία άλλη…
photo photorech/ https://pixabay.com
