Ο πλούτος της ελληνικής γλώσσας είναι γνωστός και αδιαμφισβήτητος. Πλήθος λέξεων της Αρχαίας Ελληνικής έχουν χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή νέων, που έχουν εμπλουτίσεικαι εξακολουθούν να εμπλουτίζουν- το λεξιλόγιο της Νέας Ελληνικής. Γνωστός είναι, βέβαια, και ο δανεισμός πλήθους ελληνικών λέξεων σε πολλές γλώσσες του κόσμου, μεταξύ των
οποίων και η αγγλική. Οι αριθμοί που αποτυπώνονται είναι εκπληκτικοί ! Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Αριστείδης Κωνσταντινίδης στο βιβλίο του «Οι ελληνικές λέξεις στην αγγλική γλώσσα», το σύνολο των λέξεων της αγγλικής γλώσσας (κατά το λεξικό Webster International ) είναι 166.724 εκ των οποίων οι 41.214 είναι ελληνικές! Αξίζει, επίσης, να
σημειωθεί ότι η μεγάλη Αμερικανίδα ελληνίστρια καθηγήτρια Marianne Mc Donald ισχυρίζεται ότι το σύνολο των ελληνικών λέξεων ανέρχεται στις 600.000 , δηλαδή 3,4 φορές περισσότερες λέξεις από τις αγγλικές και 4,3 φορές περισσότερες λέξεις από τις γαλλικές. Και μόνο οι αριθμοί αρκούν για να αντιληφθεί κανείς την αξία και το βάρος του πολιτισμού που οι λέξεις αυτές κουβαλούν!
Πολλές από τις αγγλικές λέξεις που έχουν ελληνική προέλευση, είναι ήδη γνωστές και πολυσυζητημένες. Για να μην αναφερθούμε, βέβαια, στην ιατρική ορολογία, που σχεδόν οι μισές λέξεις, σύμφωνα με τον Α. Κωνσταντινίδη, είναι ελληνικές ! Υπάρχουν, ωστόσο, και κάποιες λέξεις των οποίων η ελληνική προέλευση αμφισβητείται, καθώς στην
πραγματικότητα η προέλευσή τους ανάγεται σε λέξεις με Ινδοευρωπαϊκή ρίζα. Μία αμφισβητούμενης προέλευσης λέξη αποτελεί η αγγλική λέξη computer. Eξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η άποψη που αφορά στην ετυμολογία της λέξης αυτής, σύμφωνα με την οποία:
« Όταν πλημμύριζε ο Νείλος στην Αρχαία Αίγυπτο, οι αγρότες που είχαν
χωράφια δίπλα στο ποτάμι έχαναν τα όρια τους. Όταν βρέθηκε εκεί ο Θαλής
ο Μιλήσιος να μετρήσει την μεγάλη πυραμίδα από την σκιά της, του
ανέθεσαν να βρει έναν τρόπο έτσι ώστε μετά την άμπωτη να μπορούν να
ξαναβρούν οι Αιγύπτιοι αγρότες τα όρια των χωραφιών τους.
Ο Θαλής έβαλε πασσάλους ανά τακτά διαστήματα στην άκρη του ποταμού
κατά μήκος της ακτής. Από κάθε πάσσαλο έδεσε μακριά σχοινιά προς τα έξω,
προς τα χωράφια, δηλαδή κάθετα σε διεύθυνση προς τον ποταμό. Τα σχοινιά
κατά μήκος τους, ανάλογα με τις αποστάσεις έφεραν κόμβους!!! Με την
βοήθεια των κόμβων μέτρησε ακριβώς τα σύνορα του κάθε αγρού αφού είχε
σταθερή απόσταση από τον ποταμό.
Η μέθοδος αυτή, του να υπολογίζεις δηλαδή με ακρίβεια, ονομάστηκε
“κομβέω” (=υπολογίζω, μετρώ ακριβώς με την βοήθεια κόμβων).
Αργότερα το πήραν οι Λατίνοι όπου όσοι ήξεραν να εκτελούν μαθηματικές ή
αριθμητικές πράξεις, το φώναζαν δυνατά (εξού “κομπασμός”), και ο
υπολογισμός σε αυτούς έγινε “combaso”ή “compasso” (υπάρχει και σήμερα
όργανο στη ναυσιπλοΐα για υπολογισμό της πορείας του πλοίου κλπ.).
Έκτoτε, από το μετρώ ή υπολογίζω με ακρίβεια, compaso , προέκυψε η λέξη
“computer”!»
Τι λέτε; Δεν είναι, πράγματι, ενδιαφέρουσα η άποψη αυτή;
photo Asimina / https://pixabay.com
