Να μην την ξεχάσουμε… Όλοι όσοι τη ζήσαμε.. Χρέος μας.. Να την θυμόμαστε και να την θυμίζουμε πάντα.. Για να την γνωρίσουν και να μην την ξεχάσουν ποτέ, όλες οι Νέες Γενιές
Με λίγους στίχους, του ΑΛΕΚΟΥ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ..
Του μάρτυρα αυτής της βάρβαρης εποχής
Η Μ π ο γ ι ά
Ζωντάνεψα τους τοίχους, φωνή τους έδωσα,
πιο φιλική να γίνουν συντροφιά
Κι οι δεσμοφύλακες ζητούσανε να μάθουν που βρήκα τη μπογιά..
Οι τοίχοι του κελιού, το μυστικό το κράτησαν
κι οι μισθοφόροι ψάξανε παντού
Όμως μπογιά δε βρήκαν.. Γιατί στιγμή δε σκέφτηκαν
στις φλέβες μου να ψάξουν..