Στην κυριολεξία «κατακρεουργείται» η πιο ισχυρή θρησκεία
που γνώρισε ποτέ ο Κόσμος!
Οι εχθροί του έχουν μπει «μέσα» και είναι «αόρατοι»!
Η «πέμπτη φάλαγγά» τους έχει ενεργοποιηθεί!
Η πιο ισχυρή δύναμη που γνώρισε ποτέ ο Κόσμος διαλύεται μπροστά στα μάτια μας. Όπως συμβαίνει με όλα τα ισχυρά «κάστρα» η «πτώση» του δεν οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες, αλλά σε εσωτερικούς! Δεν υπάρχει εξωτερικός εχθρός που να μπορεί με την ισχύ του να απειλήσει τον χριστιανισμό. Ένα «κάστρο» τέτοιας ισχύος μόνον με προδοσία μπορεί να «πέσει» …Από μέσα πέφτουν τα μεγάλα κάστρα και αυτό είναι που βλέπουμε να συμβαίνει σήμερα …Με προδοσία «αλώνεται» ο χριστιανισμός. Μία «κερκόπορτα» αρκούσε κάποτε, για να «πέσει» η Ρώμη …Μία ίδια «κερκόπορτα» έχει ανοίξει και τώρα. Η «πέμπτη φάλαγγα» των συνωμοτών ενεργοποιήθηκε. Οι εχθροί των Χριστιανών έχουν «ξαμοληθεί» στους δρόμους και «πυρπολούν» τα πάντα.
Συνήθως ξεκινάμε τα κείμενά μας «δείχνοντας» τα πρόσωπα των υπευθύνων, για ν’ αποκαλύψουμε μια κατάσταση, η οποία βρίσκεται εν τη γενέσει της και δεν είναι απολύτως «ορατή». Προσπαθούμε ν’ αποκαλύψουμε τις στοχεύσεις των μυστικών σχεδιασμών των συνωμοτών, εφόσον γνωρίζουμε ποιοι είναι αυτοί που «πυροβολάνε» την κοινωνία και ποια είναι τα συμφέροντά τους. Σε αυτό το κείμενο θα ακολουθήσουμε την ανάποδη «πορεία» …Θα ξεκινήσουμε την ανάλυσή μας με τον αντίθετο τρόπο. Εφόσον η αρνητική κατάσταση είναι πλέον ορατή απ’ όλους, θα την αναλύσουμε με τέτοιον τρόπο, ώστε στη συνέχεια ο αναγνώστης να είναι εύκολο να «δει» μόνος του ποιοι θα μπορούσαν να τη δρομολογήσουν …Να «δει» μόνος του ποιοι είναι οι μοναδικοί που θα είχαν τα συμφέροντα αλλά και τις δυνατότητες να δρομολογήσουν μια συνωμοσία αυτής της κλίμακας.
Αποτελεί πλέον κοινή διαπίστωση ότι ο χριστιανισμός αυτήν τη στιγμή «πυρπολείται». Είναι βαθιά διχασμένος σε βαθμό μιας υποβόσκουσας εμφυλιοπολεμικής σύγκρουσης σε όλα τα επίπεδα. Τόσο βαθιάς, που έφτασε σε σημείο ν’ αμφισβητεί ο ίδιος την δική του ιστορία και τα δικά του επιτεύγματα …Σε σημείο να «καταγγέλλει» ο ίδιος τον εαυτό του στην παγκόσμια κοινωνία …Να αυτοκαταγγέλλεται για ρατσισμό, ιμπεριαλισμό, σεξισμό, εγκλήματα κατά λαών και του περιβάλλοντος και για ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κάποιος ότι μπορεί να καταγγελθεί ένα σύστημα εξουσίας. Μέσα στην ίδια θρησκεία —και ανάμεσα στους πιστούς της— αναπτύσσονται τελείως διαφορετικές κοσμοαντιλήψεις, έτοιμες να συγκρουστούν ακόμα και με τη βία μεταξύ τους …Διαφορετικές, σε σημείο που πολλές φορές ν’ αγγίζουν τα όρια της γελοιότητας μόνο και μόνο γιατί κάποιοι αναζητούν νέα «μέτωπα» σύγκρουσης με τους υπόλοιπους …Γελοιότητες, τις οποίες βλέπουμε σε θέματα «αυτοπροσδιορισμού» τού βιολογικού φύλου που χαρακτηρίζει τον κάθε άνθρωπο …Γελοιότητες, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα να μην επιτρέπουν σε δικαστή τού Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ να μπορεί να προσδιορίσει την έννοια της γυναίκας.
Όλα αυτά ΔΕΝ είναι τυχαία …Αποτελούν απόλυτα στοχευμένες μεθοδεύσεις, που στόχο έχουν να υποσκάψουν την ίδια τη δομή τού χριστιανισμού, προκειμένου να τον οδηγήσουν στον εκφυλισμό και στην υποταγή του …Στην υποταγή του στους ίδιους αυτούς ανθρώπους, οι οποίοι αυτήν τη στιγμή τον «αρρωσταίνουν». Περί αυτού πρόκειται …Παιχνίδια εξουσίας είναι αυτά τα οποία βλέπουμε να εμφανίζονται σαν δήθεν πολιτισμικά «ζητήματα». Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τού χριστιανισμού έχουν ενεργοποιηθεί συγκεκριμένες ανθρώπινες μάζες, οι οποίες στρέφονται εναντίον του με το μέγιστο πάθος και ένα απίστευτο μίσος. Έχει αναρωτηθεί κάποιος εάν τα όσα περίεργα συμβαίνουν αυτήν τη στιγμή στον χριστιανισμό έχουν σχέση μεταξύ τους; Τι σχέση μπορεί να έχει η σημερινή έκρυθμη κατάσταση στη Γαλλία με την εποχή τής δουλείας στις ΗΠΑ και τα φοιτητικά δάνεια των ΗΠΑ; Όπως θα διαπιστώσουμε στη συνέχεια της ανάλυσης όλα αυτά τα φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους γεγονότα έχουν μια υπόγεια «σχέση» μεταξύ τους και αυτή η σχέση μπορεί να λειτουργήσει σαν «μίτος», που θα μας οδηγήσει σ’ αυτούς που κινούν τα «νήματα» της όλης κατάστασης.
Όλο το μυστικό αυτής της τρομερής «αρρώστιας», που απειλεί τον χριστιανισμό, είναι ο τεχνητά προκαλούμενος κοινωνικός διχασμός και τα φαινόμενα που αναφέραμε έχουν σχέση με αυτόν. Ο διχασμός είναι αυτός που οδηγεί την κοινωνία του στην αυτoκαταστροφική συμπεριφορά και ο ίδιος αυτός διχασμός ακυρώνει και τη δύναμη της κοινωνίας, που είναι η ίδια η Δημοκρατία …Ο διχασμός, στον οποίο συμμετέχει και η ίδια η εξουσία, είναι αυτός που «σπρώχνει» τους λαούς σε μια φυσική κι ενστικτώδη «αντίδραση», την οποία είναι βέβαιον ότι επιθυμεί η ίδια να εκμεταλλευτεί …Η εξουσία, δηλαδή, δεν είναι αμέτοχη στην πρόκληση αυτού του διχασμού και στη συμμετοχή της θ’ αναζητήσουμε την προδοσία.
Συνεχίζεται…
