Την τελευταία της πνοή άφησε η μεγάλη ηθοποιός, Ειρήνη Παππά. Μια ακόμη μεγάλη απώλεια στον χώρο της τέχνης και του Θεάτρου για την Ελλάδα, μετά τον θάνατο του Κώστα Καζάκου, η Ειρήνη Παππά πέθανε σε ηλικία 96 ετών.
Μια σημαντική πορεία στον χώρο του ελληνικού Θεάτρου και Κινηματογράφου, ένα σημείο αναφοράς για πολλές γενιές, η μεγάλη τραγωδός πέθανε σήμερα, Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου.
Η Ειρήνη Παπά γεννήθηκε το 1926 στο Χιλιομόδι Κορινθίας και το πραγματικό της όνομα ήταν Ειρήνη Λελέκου. Λόγω της ιδιαίτερης φωνής της, ξεκίνησε στα 15 της ως ραδιοφωνική παραγωγός, τραγουδίστρια και χορεύτρια, ενώ παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής, στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, που τότε ονομαζόταν Εθνική Σχολή Κλασικού Θεάτρου, μαθητεύοντας κοντά στον Γιώργο Γληνό, Πέλο Κατσέλη, Δημήτρη Ροντήρη κ.ά.
Η πρώτη της θεατρική παρουσία έγινε το 1948, στο έργο των Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου «Άνθρωποι… Άνθρωποι», στη Λυρική Σκηνή. Ο Αλέκος Σακελλάριος έγραψε για την Ειρήνη Παππά, ότι όταν την πρωτοείδε στο Σύνταγμα να περπατάει, λόγω της εμφάνισής της και του περπατήματος της, έμοιαζε σαν «ζωντανή Καρυάτιδα».
Η πρώτη της ταινία γυρίστηκε το 1948, οι Χαμένοι Άγγελοι του Νίκου Τσιφόρου.
Το 1951 έπαιξε στην ταινία Νεκρή Πολιτεία του Φρίξου Ηλιάδη, με την οποία συμμετείχε στο Φεστιβάλ Καννών.
Βραβεύτηκε με τον Χρυσό Λέοντα του φεστιβάλ Βενετίας με την Οδύσσεια του Φράνκο Ρόσσι.
Τρεις από τις ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε η Ειρήνη Παππά είχαν προταθεί για βραβείο Όσκαρ (η γαλλόφωνη “Ζ” του Κώστα Γαβρά, η οποία το κατέκτησε – η “Ηλέκτρα” και η “Ιφιγένεια”). Το 1967 έπαιξε σε θεατρική παραγωγή του Μπρόντγουεη.
Ο Φεντερίκο Φελίνι και ο Μάρλον Μπράντο την είχαν χαρακτηρίσει «τη σπουδαιότερη ηθοποιό που υπάρχει».
Η Ειρήνη Παππά ήταν ένα σπουδαίο “κεφάλαιο”, ένα μοναδικό σημείο αναφοράς με ιδιαίτερο κέντρο βάρους για όλες τις γενιές που έτυχε να ζήσουν το ταλέντο της, και ένα μεγάλο μάθημα για τις γενιές ηθοποιών που επιθυμούν να εκφραστούν μέσα από την τέχνη της υποκριτικής.
photo https://andro.gr
