Το Project με τίτλο “Resetting the Future of Work Agenda” το οποίο αφορά την “Επανεκκίνηση” στην μετά Κορωνοϊού εποχή για τον κόσμο, είναι ένα σχέδιο επανεκκίνησης της διεθνούς οικονομίας, με πολλά όμως ερωτήματα για τις προθέσεις του.
Τον Οκτώβριο του 2020 το World Economic Forum (συγκεκριμένα οι Klaus Schwab, Διευθύνων Σύμβουλος του World Economic Forum και ο Thierry Malleret, συνεργάτης του), δημοσίευσε μια “Λευκή Βίβλο”, σημειώνοντας ότι πρόκειται για πειραματική έκδοση, δηλαδή όχι “τελική” αφού ήταν εν εξελίξει και υπό διαμόρφωση, με αυτό τον τίτλο, (Resetting the Future of Work Agenda) για την μετά covid εποχή. Στην ουσία αποτελεί ένα προσχέδιο που ομοιάζει κατά πολύ με ένα πολύ πιο αναβαθμισμένο sequel του “1984”, με προτεινόμενη διάρκεια έως το 2030.
Παραθέτουμε εδώ κάποια από τα “μέτρα” που προτείνει η Λευκή αυτή Βίβλος, για την μετά κορωνοϊού εποχή, ώστε να πραγματοποιήσει την “επιθυμητή επανεκκίνηση της διεθνούς οικονομίας“.
- Επιτάχυνση ψηφιοποιημένων διαδικασιών εργασίας. Αυτό σημαίνει μια διεύρυνση της χρήσης της σύνδεσης και επικοινωνίας μέσω του διαδικτύου, έως και κατά 84%.
- Διεύρυνση της τακτικής της τηλε-εργασίας, έως και κατά 83%. (Τα κοινωνικά και ψυχολογικά αποτελέσματα, καλό θα είναι να αρχίσουμε τα μετράμε από τώρα σε ένα σημειωματάριο, γιατί παρακάτω θα αρχίσει η πρόσθεση στην εξίσωση αυτή).
- Διεύρυνση της χρήσης αυτοματοποιημένων υπηρεσιών, έως και κατά 50%, σε συνδυασμό με την τηλε-εργασία. Αύξηση της ανάγκης για ψηφιοποίηση στο μεγαλύτερο μέρος των υπηρεσιών, αρχείων κ.λπ. (Μειωμένη ανθρώπινη επαφή και κοινωνικοποίηση, προστίθεται στο σημειωματάριο, μαζί με την μείωση της χρήσης των “παραδοσιακών γνώσεων” των οποίων κάτοχοι είναι οι περισσότεροι άνθρωποι 35+).
- Διεύρυνση της ανάγκης αναδιάρθρωσης οργανωτικών δομών, στον βαθμό που ο ήδη υπαρκτός τρόπος διοργάνωσης θεωρείται πλέον ξεπερασμένος. (Εδώ στο σημειωματάριο σημειώστε ότι αυτό είναι ένα μέτρο που αφ’ ενός αφορά τις επιχειρήσεις ή την δημόσια διοίκηση, αφ’ ετέρου… ως “νέα οργανωτική δομή” μπορεί να μεταφραστεί ο,τιδήποτε θέτει στο περιθώριο την οργανωτική δομή που γνωρίζουμε, κοινωνικά).
- Επαναπροσδιορισμός της λειτουργίας του εργατικού δυναμικού, σε κλίμακα αντικειμένου, οικονομικών απολαβών, και επαναπροσδιορισμός των όρων “βασικός μισθός”, “εισόδημα” κ.λπ.
- Επαναπροσδιορισμός της ανάγκης για εργατικό δυναμικό. (Στο σημειωματάριο σημειώστε και τον όρο “ανεργία”, μετά την “προσαρμογή των μισθών” που αναφέρθηκε προηγουμένως). Ο επαναπροσδιορισμός αυτός, θα γίνει σε δύο φάσεις: αρχικά προσωρινή μείωση προσωπικού, και εν συνεχεία μόνιμη μείωση εργατικού δυναμικού.
- Ακόλουθη αύξηση του εργατικού δυναμικού στο 5%, χωρίς να αναφέρεται το είδος στο οποίο θα αφορά αυτό, καθώς δεν αναφέρεται και το αντικείμενο με το οποίο θα ασχοληθεί αυτό το προσωπικό (θυμηθείτε τις απόλυτα ψηφιακές λειτουργίες που αναφέραμε προηγουμένως και την πλήρη αυτοματοποίηση).
- Ακόλουθη μόνιμη αύξηση του εργατικού δυναμικού κατά 1%.
Πέραν αυτών των διαδικασιών που περιγράφονται ως βήματα (άρα μιλάμε για μια συστηματοποιημένη μέθοδο, όπου το ένα μέτρο θα ακολουθεί το προηγούμενο), αναφέρεται πως κάθε προσωπικό χρέος θα μπορεί και να παραγράφεται, στον βαθμό που συνολική περιουσία θα ανατίθεται σε έναν διοικητικό οργανισμό για διαχείριση (νέο πιστωτικό σύστημα), οπότε, στον βαθμό που δεν έχει κάποιος αποκτήματα, τότε δεν θα έχει και οφειλές.
Θυμηθείτε πριν λίγα χρόνια (περίπου μια δεκαετία), όπου συζητούσαμε έκπληκτοι το φαινόμενο των νέων στην Ιαπωνία, που επειδή ζούσαν κυριολεκτικά μέσω του υπολογιστή τους, (ψώνιζαν, διάβαζαν, έπαιζαν, επικοινωνούσαν), είχαν αυξηθεί οι τάσεις αυτοκτονίας. Να θυμηθούμε και τον Αριστοτέλη μας (επί τέλους) που αναφέρει όσο μπορεί κι αυτός, ότι “ο άνθρωπος είναι κοινωνικό όν”. Η επικοινωνία που τείνει να καταργηθεί σε ένα μεγάλο ποσοστό, και η μεταξύ μας αλληλεξάρτηση, θα φέρουν αποτελέσματα που σε φυσικό – νοητικό – ψυχολογικό επίπεδο θα χαρακτηρίσουν με μελανά σημεία την “νέα κοινωνία” που ονειρεύεται αυτό το Λευκό σχέδιο επανεκκίνησης (ή σχέδιο… τερματισμού).
Ένα άλλο συμπέρασμα, είναι η ανάγκη για διεθνή διαχείρηση όλου αυτού του σχεδίου, καθώς η διεθνής ψηφιοποίηση των πάντων θα απαιτεί και ένα κεντρικό σημείο από το οποίο να ελέγχεται η διεθνής κατάσταση. Και ιδού, η παγκοσμιοποίηση θα αποκτήσει και στην πραγματικότητα πια αυτό που ονειρευόταν: υπόσταση ουσιαστική. Τα ΜΜΕ δεν είναι ανάγκη να αναφέρουμε εδώ ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ενημερώνουν για κάτι, ή να προειδοποιούν για κάτι. Ήδη έχουμε φτάσει στο επίπεδο, διεθνώς, να ακούς από την τηλεόραση ότι “είναι πρωί” και να πρέπει να κοιτάζεις από το παράθυρο για να το πιστέψεις. Επομένως, σε αυτό το νέο πλάνο, ο “νέος άνρθωπος” είναι μπροστά σε ένα κομπιούτερ (αν δεν είναι άνεργος και άπορος), μη επικοινωνώντας, μη έχοντας επαφές, μη έχοντας δημιουργικότητα, μη έχοντας όνειρα, και αυτό είναι ένα σχέδιο επανεκκίνησης.
Δείτε εδώ το ενδιαφέρον βίντεο με ελληνικούς υπότιτλους: https://adiexodos.blogspot.com/2020/12/blog-post_13.html
photo https://weforum.org
