Το σύνδρομο του καλού παιδιού είναι μία κατάσταση στην οποία πολύ εύκολα μπλέκονται άνθρωποι οι οποίοι για κάποιους λόγους θέλουν πάντα να ευχαριστούν τους γύρω τους.
Αν δεν το πράξουν, νιώθουν τύψεις και αισθήματα θλίψης. Προκύπτει πράγματι απο μια εγκάρδια καλοσύνη και αγάπη προς όλους ή σχετίζεται συχνά με ενδόμυχα αισθήματα του ανθρώπου, όπως η ανάγκη για επιβράβευση ή αποδοχή;
Συχνά συναντάμε στη ζωή μας ανθρώπους που τους έχουμε κολλήσει την ταμπέλα «καλό παιδί» Τί όμως εννοούμε με αυτό τον τίτλο; Πρόκειται για έναν άνθρωπο που εξυπηρετεί τους γύρω του, που δε μπορεί να θέσει τα όριά του και να αρνηθεί αυτής της εξυπηρέτησης, έναν άνθρωπο που συχνά γίνεται θυσία για τους άλλους και παραγκωνίζει τις δικές του ανάγκες και θέλω προς χάρη των άλλων, έναν άνθρωπο που σπάνια τσακώνεται, που δε μιλάει, δεν εναντιώνεται και είναι συνήθως διαθέσιμος.
Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά όμως δεν είναι υγιή για κανέναν. Ούτε για όσους περιστοιχίζουν το λεγόμενο καλό παιδί, ούτε και για τον ίδιο, ο οποίος ενίοτε υποφέρει απο όλη την πίεση που του ασκείται και πολλές φορές βιώνει θλίψη καθώς αισθάνεται ότι δε μπορεί όσο κι αν το επιδιώκει να ικανοποιήσει τους πάντες. Ο δε περίγυρος επαναπαύεται και όταν το «καλό παιδί» δε τον εξυπηρετήσει, νιώθει θυμό και οργή, μετά το αρχικό σάστιμα και τείνει να τον κατηγορεί και να τον κάνει να νιώσει άσχημα για αυτή του την άρνηση ή τη μη επίτευξη της χάρης που του ζήτησε εν τέλει. Ο συναισθηματικός εκβιασμός είναι μία τακτική συνηθισμένη και θέτει τον άνθρωπο σε εσωτερική ταραχή και θλίψη με αποτέλεσμα τον βασανισμό του για ένα διάστημα. Επί της ουσίας το «καλό παιδί» θέτει εαυτόν σε κατάσταση θυματοποίησης και δεν είναι λίγες οι φορές που μέσω των πράξεών του προσπαθεί να ευνοηθεί ή να επιβεβαιωθεί και ο ίδιος. Όλο αυτό βέβαια καταλήγει σε έναν φαύλο κύκλο που για να νιώσει η μία πλευρά x, πρέπει η άλλη να δράσει ψ και τούμπαλιν.
Ο «ευεργετηθής» λοιπόν θα ήταν συνετό να δουλέψει με τον εαυτό του. Να μάθει να βάζει όρια, να σέβεται, να καταλάβει την αξία του ως άνθρωπος και να μην αποζητά συνεχώς ευκαιρίες για επιβεβαίωση και επιβράβευση. Χωρίς βέβαια να οδηγηθεί στο άλλο άκρο της απάθειας ή του εγωκεντρισμού. Αν απαιτείται, ένας ειδικός επί των ψυχολογικών θεμάτων θα μπορούσε να του προσφέρει μεγαλύτερη βοήθεια, καθοδήγηση και απελευθέρωση εν τέλει απο τα δεσμά που τον βασανίζουν. Οι σχέσεις χτίζονται σε υγιή θεμέλια κι αν κάποιος μας κακοχαρακτηρίσει για αυτό ή μας απομακρύνει από τη ζωή του, δεν πειράζει καθόλου. Κανενός είδους τοξικότητα δε θα πρέπει να είναι ανεκτή και αποδεκτή.
Να σε αγαπάς …Να αγαπάς!
Ο υγιής άνθρωπος δεν βασανίζει τους άλλους. Γενικά είναι οι βασανισμένοι που εξελίσσονται σε βασανιστές.
Καρλ Γιούνγκ
Ελβετός ψυχίατρος (1875-1961)
photo _Alko / https://pixabay.com
