Τα ξέρω αυτά τα βήματα είναι οι δειλές σκέψεις
που σου έρχονται βαριεστημένα
σέρνονται, ελκόμενες
από την βακτηρία της υπομονής…
Κάνουν αργά βασανιστικά βήματα
μέχρι που να φτάσουν και άνετα
επιτέλους να καθίσουν σε μια πολυθρόνα
των ομοιοκαταληξιών τους.
Τότε η έμπνευση νυσταγμένη,
βουτηγμένη σε ρυτίδες μελανιού
σαν χτυπημένη κατά πρόσωπο
από του καρκίνου ράπισμα
κάνει μαξιλάρι το κεφάλι της,
Μετά μεταμορφώνεται σε παγκάκι
να μην φάει η ορθοστασία τους
τους γυμνούς λυρικούς στίχους
του μεσονυχτίου..
Η πένα υπογράφει στο
κορμί της έμπνευσης τα αρχικά
ενός πονεμένου στοχασμού.
Αίφνης το κουρασμένο της χέρι
τώρα κρατάει πιο σφιχτά την ματωμένη πένα
Έτσι δίνει άδεια στον μύθο της πένας
να σκιαγραφήσει ένα τατουάζ που
απεικονίζει ένα φτερωτό άσπρο άλογο
τον Πήγασο…Αυτό το άλογο με μια
δαιμονική μανία κυνηγάει μια αγριεμένη
μέλισσα , η οποία πετάει από ανθό σε ανθό στίχων
μαζεύοντας τελικά όλο το νόστιμον μέλι της
ακαταμάχητης…ποίησης!
photo JessBaileyDesign / https://pixabay.com