Έβγαλε το πουκάμισό του
φάνηκαν οι πληγές του
παλιές από τα χρόνια των ενθουσιασμών
βαθιές από τα χρόνια των συμβιβασμών
τα μαλλιά του αραιά, γκρίζα κι απείθαρχα
το κορμί του λεπτό οξειδωμένο όμορφα
κοίταξε τον καθρέφτη
έβλεπε πια μόνο τον ενήλικο εαυτό του
το παιδί είχε σιγήσει πολλά χρόνια τώρα
ένα ξεθωριασμένο χριστουγεννιάτικο στολίδι
και ένα σπασμένο μολύβι
κρυμμένα στο συρτάρι
ήτανε όλη η αγνότητά του
άνοιξε το παράθυρο
στάθηκε γυμνός
ανάμεσα στις κουρτίνες
σαν σε αυλαία θεάτρου
απέραντα μόνος και ανελέητα ένοχος
για όλα τα εγκλήματα που δεν απέτρεψε.
Από τη συλλογή «Ελεογραφίες» εκδόσεις Οταν
photo EyeEm, Image licence by freepik.com
















































