Όταν έσκαγε η λωρίδα στα πόδια μου                 -oύτε εκείνο το “Προσοχή εύθραυστο”                           δε σε σταμάτησε-                                              κατάπια το παιδικό μου ουρλιαχτό                        μα τι αντοχή είναι αυτή στον πόνο...

Εκ βαθέων της πνοής ερρύη το χάος ο Λόγος της αρχής των πραγμάτων,   Εκ βαθέων της ψυχής  μου το σθένος   διανθίζει τους λογισμούς μου, ελευθερώνει της βουλής μου  το δέος , λυτρώνει την  πυγμή  των  ονείρων μου από της εξουσίας τον τρόμο, μαραίνει τη δυστυχία...

διαλογισμοί και  απολογισμός ζωής  του Αυτοκράτορα με αφορμή τον απροσδόκητο επισκέπτη, λίγο πριν το τέλος -κείμενο αφιερωμένο σε λογοτεχνικό διαγωνισμό με θέμα « οι περιπέτειες μιας ελεύθερης λέξης» που ακυρώθηκε, το αφιερώνω στους αναγνώστες    «Εκ γυναικός τα...

Λευκό το πέπλο της αγάπης!! Ένα κουστούμι όλο χάρη  και λαμπερό σαν το φεγγάρι.  Φόρεσε την τιμητική του  σε εκκλησία η γιορτή του!   Λευκή αγάπη στο πλευρό του  με πέπλο ντύνει το όνειρο του,  Με τις ραφές σωστά ραμμένες  από ευτυχία ποτισμένες!    Στέφανα...

Mε μια απάθεια ιλιγγιώδη κυνηγώ το λιοντάρι του δωματίου τον βασιλιά των ζώων ζώο κι εγώ δεν του αναγνωρίζω ένστικτα το πολύ να μου γδάρει τη θλίψη που ‘χω για πρόσωπο και να με κατασπαράξει ό, τι βρει δηλαδή κάτι απομεινάρια ανθρώπινης ιδιότητας εκείνο φοβάται πιο...

Θρηνώ κι οδύρομαι για την επερχόμενη ανθρωπογενή καταιγίδα, που σκιάζει την ελπίδα, για ενάρετη κι αξιοπρεπή ζωή στον Πλανήτη, και που μας οδηγεί σ’ άγνωστα πελάγη μ’ άγρια κήτη. Θρηνώ κι οδύρομαι για τον επερχόμενο ανθρωπογενή κατακλυσμό, που παράνθρωποι κ.ά....

Δως μου έναν λόγο να μη χαρακτηρίσω την ημέρα μου! Να προσπεράσω την κριτική.Να αδιαφορήσω για όλα να μη γελάσω.Να μην κλάψω να μην πονέσω να δώσω εντολή στον εαυτό μουΝα ξεχνάω τα δεινά μου. Την αγνοώ να πέσει κάτω να τσακιστεί να γίνει κομμάτια χωρίς τύψεις.Χωρίς...

Θα μου ήταν χρήσιμα δυο δάχτυλα διπλωμένα για καλή τύχη ή εναλλακτικά δυο χέρια κι ένας πρόσκαιρος εγκλωβισμός σε αγκαλιά ξένη εύκολος επίσης ένας κόντρα ρόλος σε βιτρίνα κρεοπωλείου ως άλλο σφαχτάρι σε τσιγκέλι πλήρες ημερών ό, τι του λείπει του καθενός και με ό, τι...

Με του κορμιού τα μάτια να κοιτάς χαμηλά, ταπεινά, αλλά με της ψυχής τα μάτια να κοιτάς ψηλά, στο άπειρο, φωτεινά. Με τα μάτια του κορμιού βλέπεις μόνον πράγματα υλικά, που ικανοποιούν επιθυμίες και πάθη, κυκλικά. Όμως, με τα μάτια της ψυχής, το Σύμπαν, το Θεό...

Πληκτρολογώ καλημέρες                                          ανταλλάσσω νέα        αγκαλιάζω την οθόνη                                               κοιμάμαι μαζί της                                                        Χρόνια πολλά, αγάπη μου!...

Έφυγες Αγάπη μου,σε πήρε ο άνεμος,κρινενιο πρόσωπο,τα χέρια Σου αγαλματενια,τα μαλλιά Σου χρυσαφενια,μας άφησες την πίκρα, το γέλιο κ την χαρά Σου!!! Είναι η μοναδική μας ύπαρξηΕίναι κάτι ,που έχουμε από ΣέναΑπό τα σπλάχνα Σου κ την καρδούλα  Σου,την τόσο ευαίσθητη Σ...

Έφυγες αλλά κράτησα τη ομορφιά σου ζωντανή γιατί, δεν ήθελα το σώμα μου να στερηθεί της ηδονής το θώπευμα, να συγχωρέσει η σάρκας μου   τις αμαρτίες του κορμιού της. Γιατί δεν ήθελα να πληγωθεί το φως σου, να σκορπιστεί το πάθος σου στον  χρόνο , να σαγηνέψει τα μάτια...

Πέρασε ο καιρός και οι σκέψεις είναι πάντοτε οι ίδιες...Φοβάμαι μήπως και κουραστεί το μυαλό μου ...μήπως και ξεχάσω... μήπως εσύ με ξεχάσεις.Δύσκολο να νιώσω ασφάλεια και σιγουριά..Τα χρόνια περνάνε... δημιουργούν μία αίσθηση κενού.Και αν αρχίζω να μη βλέπω πως θα σε...

Έρωτα κλέβεις τις καρδιές των παιδιών σου. Διαπερνάς ηδονικά το σώμα με το φως σου. Παιχνίδι όμορφο σε κρατούν τα χέρια τους, φωτιά και θάνατο σε κάνει η ρώμη των μεγάλων. Έρωτα, απόλυτη ένωση των αντιθέτων, έρωτα, έλξη και άπωση των νικημένων. Έρωτα, ανίκητη ορμή κ’...

Κάποιες προνομιούχες τάξεις ζέστη και καύσωνες προτιμούν, κι έτσι την κερδολαγνεία τους τιμούν. Άλλες, αντίθετα, προτιμούν κρύο, βροχή και χιόνι, και η αντιπαράθεση δεν τελειώνει. Δυστυχώς, η πλειοψηφία των ανθρώπων αδιαφορεί ενώ δίπλα τους ο ανταγωνισμός θανάσιμα...

Σε μακρινούς τόπους, εκεί που υπάρχουν χωράφια και τα καλλιεργούν άνθρωποι, το χώμα των  χωραφιών εδώ και πολλά _πολλά χρόνια, είχε κουραστεί. Συνεχώς το όργωναν, το φύτευαν, χωρίς να το αφήσουν να ξεκουραστεί έστω  για λίγο.  Κάθε τόσο ήταν αναγκασμένο να δέχεται...

Μήπως, ζωολογικό πάρκο και τσίρκο είμαστε άγνωστων «θεών», που με μύριες ποικιλίες έμψυχων, άψυχων, ουρανών, ωκεανών, γαιών, απολαμβάνουν τα πολύμορφα θεάματα, πολλά για γέλια και άλλα για κλάματα; Κι από τους αόρατους θρόνους τους αλλάζουν ρόλους, πότε ευχάριστους,...

Δεν τον αντέχω τον σπαραγμό  άνθρωποι κλαίνε για τον χαμό.   Κανείς δεν νοιάζεται αληθινά κανείς δεν κόπτεται σαν ξυραφιά.   Λόγια μεγάλα, λόγια ανδρών λόγια ανδρείκελων πολιτικών.   Αδιαφορία στις εντολές, όρκους αφήνουν σαν χαρακιές .   Πιόνια...

Στην αρχαία Ρώμη είχαν αρένες. Επασχαν των ηγετών και των λαών οι φρένες. Τότε πάλευαν άνθρωποι και λιοντάρια, οι σκλάβοι έπαιζαν τη ζωή τους στα ζάρια. Ολοι λάτρευαν το βάρβαρο αυτό υπερθέαμα, δεν γνώριζαν κάποιο άλλο της προκοπής θέαμα. Σήμερα ολόκληρη η ανθρωπότητα...

Ταξιδεύοντας με καράβι δίχως να γνωρίζω τον καπετάνιο και έχοντας το νού μονο στον προορισμό, λαχταρώ να δω τα μικρά λιμανάκια των νησιών της χώρας μου και τα λιγοστά πλεούμενα στο πλάι τους. Λαχταρώ κι εκείνα τα εκκλησάκια με τους γαλάζιους τρούλους που τα λούζει ο...