Ποιοι κρύβονται πίσω από την πιο οργανωμένη και δολοφονική εγκληματική οργάνωση στην ελληνική ιστορία;
Το ΚΚΕ, από τότε που εμφανίστηκε στην πολιτική σκηνή, έχει έναν πολύ ύποπτο ρόλο. Η σημερινή «αγιοποίησή» του δεν είναι τυχαία. Προφανώς αυτή βολεύει κάποιους σήμερα, αλλά, κάποιες άλλες εποχές, αυτό δεν σήμαινε απολύτως τίποτε. Σε κάποιες άλλες εποχές το ΚΚΕ αντιπροσώπευε το απόλυτο κακό για τη Δημοκρατία —και δικαίως— …Δικαίως, γιατί συνεργάστηκε συστηματικά με ξένους εις βάρος τής πατρίδας. Ήταν αναμεμειγμένο σε προβοκάτσιες και προδοσίες, οι οποίες οδήγησαν σε μεγάλες εθνικές συμφορές. Με αποκορύφωμα τον τρομερό Εμφύλιο, το ΚΚΕ ήταν ΠΑΝΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ από τον ελληνικό λαό σε όλους τους αγώνες του …Ήταν με τους Κεμαλικούς κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Καταστροφής …Ήταν με τους ΝΑΖΙ, όταν ο Στάλιν ήταν σύμμαχος του Χίτλερ …Ήταν υπέρ τής «ανεξαρτησίας» τής «Μακεδονίας», όταν η πατρίδα —λόγω του πολέμου— βρισκόταν σε απόλυτη αδυναμία. Αυτά όλα δεν ήταν «σφάλματα», τα οποία έγιναν από τυχαίες «προσεγγίσεις» των θεμάτων αυτών. Αυτή ήταν η ιδεολογική τους επιλογή σ’ ό,τι αφορά το γενικότερο «γίγνεσθαι». Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι «μορφωμένα» στελέχη του ήταν αυτά, τα οποία θεωρούσαν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό «ιμπεριαλιστικό» και βέβαια τον Μέγα Αλέξανδρο έναν κοινό «σφαγέα».
Αυτός ο μηχανισμός, που τόσο μισεί την πατρίδα, διακρίνεται από μια απίστευτη αγάπη για το χρήμα της. Με σχεδόν θρησκευτική ευλάβεια και κατάνυξη προσέρχονται οι ΚΚΕδες στα δημόσια ταμεία για πληρωμές …Στα δημόσια ταμεία των ιδεολογικών τους εχθρών. Το απόλυτο κομμουνιστικό όραμα είναι ο βιοπορισμός δημοσία δαπάνη. Προφανώς πιστεύουν ότι δικαίως πληρώνονται γι’ αυτό που κάνουν …κι εμείς απλά δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι αυτό που κάνουν. Αυτός λοιπόν ο μηχανισμός των χαφιέδων, των πρακτόρων και των προδοτών —για λόγους που στη συνέχεια θα αναλύσουμε— από τον Πόλεμο και μετά λειτουργεί με έναν πολύ περίεργο τρόπο …Με έναν τρόπο που δεν εξυπηρετεί τα ιδεολογικά του συμφέροντα, αλλά τα συμφέροντα πολύ συγκεκριμένων παραγόντων και βέβαια και τα οικονομικά συμφέροντα των στελεχών του …Στην κυριολεξία λειτουργεί ως το οπλισμένο κι απολύτως οργανωμένο πολιτικό σκέλος τού βενιζελικού παρακράτους, το οποίο λυμαίνεται τη χώρα εδώ και σχεδόν έναν αιώνα. Συμμετέχει παράνομα και παράλογα στις εκλογές, γιατί αυτό εξυπηρετεί το ολιγοπώλιο της εξουσίας, που διαχειρίζεται το ελληνικό κράτος σαν ιδιωτική του περιουσία.
Με την πολιτική του δραστηριότητα συντελεί στην υπολειτουργία τής Δημοκρατίας και με τον τρόπο αυτόν στηρίζει την οικογενειοκρατία, η οποία λυμαίνεται τη χώρα κι ανήκει αποκλειστικά στη βενιζελική συμμορία. Όταν ολόκληρο το «φάσμα» τής πολιτικής σκηνής ελέγχεται από λίγες οικογένειες, φυσικό είναι να μιλάμε για κάτι, το οποίο δεν έχει σχέση με τη Δημοκρατία. Όταν οι Βενιζελικοί Μητσοτάκηδες, Παπανδρέου και Αλαβάνοι ελέγχουν τα πάντα στη χώρα, ευνόητο είναι ότι υπάρχει ένας φασιστικός σχεδιασμός …και σε αυτόν τον σχεδιασμό κομβικό ρόλο παίζει το ΚΚΕ …Το ΚΚΕ, που —για κάποιους πολύ μυστηριώδεις λόγους— όχι μόνον δεν καταγγέλλει αυτούς τους «μεγαλοτσιφλικάδες» τής εξουσίας, αλλά αντίθετα τους εξυπηρετεί κάθε φορά που το έχουν ανάγκη. Για να καταλάβει όμως κάποιος το πώς όλα αυτά συνδέονται μεταξύ τους, θα πρέπει να γυρίσει «πίσω» στον χρόνο και να δει το πώς ξεκίνησαν όλα αυτά. Τα πάντα δηλαδή έγιναν μεθοδικά και βάση σχεδίου και δεν ήταν αποτελέσματα τυχαίων συγκυριών.
Μέχρι ν’ αναλάβει ο ίδιος ο Ελευθέριος Βενιζέλος να κάνει «πειρατεία» στο ΚΚΕ, το κόμμα αυτό ήταν ένα παντελώς ανυπόληπτο και λαομίσητο πολιτικό κατασκεύασμα αγράμματων, τεμπέληδων και άχρηστων «Νεάντερταλ», οι οποίοι προσπαθούσαν μέσα στον «χαλασμό» τής πτώσης τής Οθωμανικής αυτοκρατορίας να επωφεληθούν πολιτικά …Στην κυριολεξία ο αγράμματος υπόκοσμος της αυτοκρατορίας …Ένας υπόκοσμος, όπου πρωταγωνιστούσαν οι Εβραίοι των γκέτο και οι χειρότεροι των χριστιανών, οι οποίοι —μέσα στις ανταλλαγές των πληθυσμών που γίνονταν— ονειρεύονταν «ανακατανομές» κεφαλαίου βάση ιδεολογικών κριτηρίων και άρα να πάρουν κι αυτοί το «κατιτίς» τους …Να βρουν κι αυτοί —μέσα στην «αντάρα» και τον χαμό τής πιο μεγάλης «κατάρρευσης» της ιστορίας— μια καλύτερη θέση για τους εαυτού τους. Όποιος εμφανιζόταν ως γενναιόδωρο «αφεντικό», γρήγορα γινόταν ο κρυφός «προστάτης» τους.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος γρήγορα κατάλαβε τη χρησιμότητα αυτού του υπόκοσμου για τα σχέδιά του. Γρήγορα κατάλαβε ότι η δραστηριότητα του παράνομου αυτού κόμματος, το οποίο κινούνταν μόνιμα στις παρυφές τής πολιτικής νομιμότητας και της συλλογικής παρανομίας του, θα του ήταν χρήσιμο …Χρήσιμο, γιατί κι εκείνος για τους ίδιους λόγους —αλλά με άλλα μέσα— έκανε περίπου το ίδιο …Κι αυτός με τη συμμορία του προσπαθούσε να επωφεληθεί από την «Καταστροφή», την οποία είχε βοηθήσει να δρομολογηθεί και περίμενε την «αντιπαροχή» του …Κι αυτός λοιπόν κινούνταν κοντά στο ίδιο εγκληματικό «περιθώριο» και είχε ως στόχο να κρύψει το οπλισμένο βενιζελικό παρακράτος, το οποίο λειτουργούσε με ανάλογο τρόπο —έστω και χωρίς κάποιο ιδεολογικό «άλλοθι»— …«Βίοι παράλληλοι» δηλαδή για κομμουνιστές και βενιζελικούς στην ίδια ακριβώς περίοδο. Οι μεν υποτίθεται ήταν οπλισμένοι παράνομοι, για να τα πάρουν υποτίθεται από τους πλούσιους και να τα μοιράσουν στον λαό και οι δε ήταν οπλισμένοι για να τα πάρουν από τον λαό και να γίνουν οι ίδιοι πλούσιοι. Τα κοινά δεδομένα μεταξύ τους ήταν πολλά και έτσι πορεύτηκαν …Συμπορεύτηκαν !
Επάνω σ’ αυτήν τη «συμπόρευση» δεν ήταν δύσκολο ο Βενιζέλος και οι συμμορίτες του να «καπελώσουν» τους αγράμματους κομμουνιστές. Δεν ήταν δύσκολο να τους «πουλήσουν» προστασία και να τους αρπάξουν το «μαγαζί». Έτσι κι αλλιώς, παραμονές τού Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, οι κομμουνιστές δεν ήταν παραπάνω από δέκα χιλιάδες νοματαίοι όλοι κι όλοι …Μετρημένοι και καταγεγραμμένοι ένας προς έναν επισήμως από την Ασφάλεια …Θέμα χρόνου ήταν να γίνει η «πειρατεία» αυτού του ασήμαντου πολιτικού μηχανισμού. Πώς έγινε; …Το βενιζελικό κράτος «εφεύρε» το ιδιώνυμο. Τι σημαίνει αυτό; …Ότι θα εκμεταλλευόταν την επαφή του με τη νόμιμη εξουσία και τους διωκτικούς της μηχανισμούς και θα έλεγχε το ΚΚΕ …Με μέσον τους διωγμούς θα έλεγχε τους διωκόμενους …Μόνο του θ’ αποφάσιζε ποιοι «ΚΚΕδες» θα δοξάζονταν σαν «ήρωες» επαναστάτες και ποιοι θα κατέληγαν είτε σε κάποια φυλακή είτε —χειρότερα— σε κάποιο χαντάκι. Ποιο ήταν το ζητούμενο αυτής της πολιτικής; …Μέσα στον χρόνο το βενιζελικό κράτος παρέδωσε όλες τις ηγετικές θέσεις των «ηρώων» τής κοινωνικής «αντίστασης» στο βενιζελικό παρακράτος …Γιάννης «κερνά» και Γιάννης «πίνει» !!!
Συνεχίζεται
photo PublicDomainPictures / https://pixabay.com
