Θέλω να τους μιλήσω για τα μάτια σου
για τις κοιλότητες αυτές
που μ’ έχουνε στοιχειώσει
Να τους πω για τα χέρια σου
που λεωφόροι είναι πρόσφοροι
και πλαταίνουν κι ανοίγονται
για να μπορώ να χωρώ
όταν το βήμα μου στενεύει
Να τους μιλήσω για το στόμα σου
την κολυμπήθρα αυτή
που αγνή κι αθώα αναβαπτίζομαι
και επισφραγίζει το ιερό
μόνο στη δική μας γλώσσα
Να τους πω για το σώμα σου
που θάλασσα είναι κι ουρανός
και μέσα του χορεύω
Θέλω να τους μιλήσω
Να τους πω για σένα
που είσαι σπάνιος και πολύτιμος
μέρα και νύχτα και πνοή ψυχής
μα δεν θα καταλάβουν
Κι εγώ ποτέ δεν θα μπορέσω
να τους δείξω τον Θεό
που κατοικεί μέσα σου
*Καθένας που έρχεται