Ο κάπτεν έρωτας στα χέρια του κρατά
του μυαλού την πυξίδα
Ιερογλυφικά αγάπης πάνω σε κύματα ζωγραφίζω
Ταξίδι παραίσθησης μες στην καταιγίδα…
Με τη θαλασσινή μου καρδιά, λατρεία σου καθρεφτίζω.
Σαν γοργόνα μέσα σε ενυδρείο…
Πλατωνικό το πάθος μας, με εμάς τους δύο.
Απλώνω τα χέρια μου
Θέλω να σε αγγίξω… μα, μπροστά… Γυαλί.
Θέλουν τα χείλη μου τα χείλη σου να φιλήσουν… μα, μπροστά… Γυαλί.
Η αγκαλιά σου δίχτυ
Μα, τώρα με έχεις κρύψει
σαν θησαυρό, στου καραβιού τ’ αμπάρια
Μέσα σε γυάλινο κουτί.
Δεμένη από χρυσό σχοινί
τη μπλε ουρά μου χαϊδεύουν λευκά μαργαριτάρια,
διαμάντινα βραχιόλια μου φόρεσες να με κρατούν σφιχτά
κι έχω για συντροφιά, ιριδίζον καρφιά
Πολύτιμο το κλουβί σου κι απορώ το γιατί;
Φυλακισμένη η ψυχή μου… Πάρε την, σου τη δωρίζω.
Μαγνήτης το μελένιο μου βλέμμα
Καθηλώνει τη ματιά σου…
τα σώματα μιλούν
και τα μάτια σου, ανοιχτό βιβλίο… λόγια αγάπης μου διαβάζουν
πνίγονται οι λέξεις σου…
μα, οι παλμοί της καρδιάς καλπάζουν…
Έρχεσαι, στέκεσαι απέναντί μου, με κοιτάς…
Αν σ’ αγαπώ δε με ρωτάς.
Παρά μόνο με κοιτάς
Πλησιάζεις πιο κοντά…
Λάμπουν τα μάτια σου, όταν με κοιτάζεις…
Το νιώθω, με θαυμάζεις.
Την παράσταση αρχίζω
το κορμί μου λικνίζω
Στο χορό των κοχυλιών
εκμπέμπω πάθος και τρομάζεις…
Γυάλινο το μάγουλό σου, ακουμπώ ένα φιλί, αποτύπωμα να μείνει
ροζ κραγιόν…
Σου αφιερώνω όλο μου το νάζι
Σπάνιος λίθος η αγάπη μας, τοπάζι.
Σαν γοργόνα μέσα σε ενυδρείο…
Πλατωνικό το πάθος, με εμάς τους δύο.
Απλώνω τα χέρια μου
Θέλω να σε αγγίξω… μα, μπροστά… Γυαλί.
Θέλουν τα χείλη μου τα χείλη σου να φιλήσουν… μα, μπροστά… Γυαλί.
Θέλω την ανάσα σου, ανάσα μου… μα, μπροστά… Γυαλί.
Θέλω με τη σειρήνα μου να βγει… κραυγή δυνατή, σαν αστραπή
και να ΣΠΑΣΩ… το Γυαλί!
Μα, δεν με αφήνεις Εσύ…
Γιατί;
Αφού το οξυγόνο έρωτά μου είσαι ΕΣΥ!
photo TheDigitalArtist, https://pixabay.com
