Ήρθε η ώρα ,που ούρλιαξες ' Φτάνει πια.. . ! με μάτια κόκκινα από το κλάμα, εσύ με το καθάριο, φωτεινό βλέμμα στους αιώνες, που πάντα κοίταζες μπροστά με βρώμικα σκισμένα ρούχα, εσύ, που φρόντισες του κόσμου τα παιδιά, με χείλη που φώναζαν πείνα , εσύ ,που ανάστησες...
