Ο Βασίλης της διπλανής πόρτας

Είναι αλήθεια, ζούμε σε καιρούς πολύ περίεργους..Περνάμε όλοι μας, μια περίοδο
της ανθρωπότητας, εξαιρετικά δύσκολη. Με απίστευτη βία… Ψυχική και ηθική..Ενίοτε
και σωματική με αυτές όλες πια, τις εγκληματικές ενέργειες που γίνονται, σε βάρος του
ανθρώπου. Του έκπληκτου ανθρώπου, με τα όσα γύρω του συμβαίνουν.
…Κάποιοι δε, συνάνθρωποι μας, αυτή την πολύ σκληρή δοκιμασία, τη ζούνε σε ακόμα
πιο τραγικές και βίαιες καταστάσεις, Μη μπορώντας να αντλήσουν ούτε και μια στάλα αισιοδοξίας. Από την στερεμένη πηγή της ζωής. Που τους στέγνωσε και την ελπίδα…
Αφού γι αυτούς η μοίρα τσιγκουνεύτηκε το χαμόγελο της.. Και τους παράτησε, έτσι,
κατάκοιτους, σε ένα κρεβάτι πόνου και μαρτυρίου. Σε ένα περιθώριο οδύνης.
…Ένας από αυτούς είναι και ο Βασίλης. Νέος, με τόσα κι αυτός όνειρα. Που απλά τα συλλογιέται.. Τα ντύνει με εικόνες θαμπές.. Μιας και δεν μπορεί να τα πλησιάσει.
Η ιστορία του, με συγκλόνισε πραγματικά. Με άγγιξε βαθιά. Γι αυτό και θέλω μαζί σας
να μοιραστώ αυτό το άγγιγμα Το τόσο ανθρώπινο. Γιατί ξέρω πόσο άνθρωποι είστε όλοι εσείς, οι αναγνώστες μου. Πόσο τρυφεροί και ευαίσθητοι. Και πόσο καλά μπορείτε να αφουγκραστείτε τον πόνο,του κάθε συνανθρώπου μας.Και με την προσευχή σας, με την θετική σας ενέργεια και αγάπη, να του τον απαλύνετε Γιατί η ζωή τι είναι; Μια συνύπαρξη γεγονότων και καταστάσεων.. Που αλυσιδωτά διαδέχεται η μια την άλλη.Σήμερα είναι εκείνος.Αύριο ο άλλος. Μεθαύριο;;;
Ένα παζλ, διαφόρων καταστάσεων Με το δικό της όγκο και το δικό της μέγεθος η κάθε
μία. Μια συνύπαρξη στιγμών, που η κάθε μία έχει το δικό της όγκο, το δικό της χώρο,
μέσα στην συνολική σύνθεση της εικόνας.Άλλη υπέροχη, γεμάτη χρώματα και ομορφιά.
Άλλη με λιγότερα τα στοιχεία, της ιδανικής αισθητικής. Άλλη με ακόμα πιο λίγα.
Και άλλη με καθόλου ομορφιά. Να βρίσκεται στην ακριβώς αντίθετη πλευρά.
Όλα αυτά τα σχηματάκια, μπαίνουν στη θέση που τα ορίζει ο δικός τους κώδικας. Κι έτσι δημιουργούν την ολοκληρωμένη εικόνα στο κάδρο της ζωής.
…Για κάποιους λοιπόν ανθρώπους, όπως Βασίλης, το κάδρο δεν ήθελε χρώματα.λαμπερά. Χρώματα του ουρανού. Της ζωής. Ήθελε χρώματα, μουντά και σκούρα. Χρώματα της θλίψης. Εμείς όμως με το δικό μας πινελάκι, των όποιων δυνατοτήτων μας, Με την παλέτα των ευαισθησιών μας. Και της ψυχής, θα του βάλουμε όσα χρώματα περισσότερα μπορούμε. Γιατί ναι..Και ο Βασίλης, στη ζωή θα πρέπει να έχει τα ίσα δικαιώματα. με μας,.
…Ποιος είναι όμως ο Βασίλης; Είναι ένα νέο παλικάρι,28 ετών. Γεμάτος δύναμη.
Και διάθεση για ζωή. Μα όταν αυτή η ριμάδα η ζωή, του θυμίζει το βάσανο αυτό που τον κρατάει ακίνητο,πάνω στο κρεββάτι, τότε φωνάζει την Αναστασία, την μητέρα του, και της λέει.”-Μαμά θέλω να πεθάνω..Βοήθα με σε αυτό. Σε παρακαλώ”…Το δάκρυ εκείνη τη στιγμή φυσικά, δεν εμφανίζεται Αυτό έρχεται μετά που θα βγει από το δωμάτιο του παιδιού.
Τότε ξεσπάει με αναφιλητά και θέλει να εκτονώσει την απόγνωση της, καρφώνοντας το κεφάλι της στο πιο κοντινό ντουβάρι.
Εκείνη τη στιγμή με την πιο δυνατή της ψυχραιμία του λέει: ”-Τι είναι αυτά που λες
παιδί μου; Τι είναι αυτό που σου φέρνει στον νου σου, την απόγνωση; Βρες δύναμη
αγόρι μου.Ο Θεός είναι μεγάλος. Κάτι μπορεί να συμβεί καλό και όλα να αλλάξουν.
Έλα Βασίλη μου Σε παρακαλώ, μην πέφτεις. Δύναμη.” Ποιος να δώσει δύναμη στον
άλλο. Και πως να τη δώσει; Που το έργο αυτό το μονόπρακτο, που παίζεται σε κείνο
το μικρό, φτωχό σπιτικό,είναι δράμα. Με την ίδια συνεχή μονοτονία.
…Τι έχει λοιπόν ο Βασίλης; Τι δεν έχει… Από τα 5 του χρόνια παρουσίασε Ιδιοπαθή Σκολίωση σε καλπάζουσα μορφή.Οπότε φόρεσε κηδεμόνα αμέσως. Σε ηλικία 12,5 ετών έπαθε καταθλιπτική ανορεξία. Όπου έφθασε τα 24 μόλις κιλά. Νοσηλεύτηκε για μεγάλο διάστημα,με γαστρικό υποσιτισμό. Στα 13,5 του χρόνια οι γιατροί ζήτησαν να αφαιρεθεί
ο κηδεμόνας. Όμως άρχισε να παρουσιάζει ραγδαία επιδείνωση.Η σκολίωση έφθασε
στις 85 μοίρες Έτσι ως μόνη λύση κρίθηκε το χειρουργείο. Όπου έγινε η πρώτη σπονδυλοδεσία. Η οποία δεν πήγε και τόσο καλά. Στα 17 του χρειάστηκε κι άλλη
εγχείρηση.Πρόσθια, οπίσθια, και προσπέλαση. Μια πρωτοποριακή εγχείρηση, για
τα Ελληνικά δεδομένα.Γιατί η σπονδυλική στήλη είχε στρίψει,κάτω από τα πλευρά.
Δυστυχώς στα 28 του χρόνια σήμερα η κατάσταση εξακολουθεί να είναι τραγική.
Και να απαιτεί συνεχείς φυσιοθεραπείες Κάτι πολύ δύσκολο για τις οικονομικές
δυνατότητες της οικογένειας. Κι έτσι ο Βασίλης, τραβάει, το δικό του κουπί, στην
γαλέρα της ζωής. Κατάκοιτος σε ένα κρεββάτι.Με όλη αυτή τη ζωτικότητα της ηλικίας
του, να τον πνίγει, να τον τσακίζει. Και να του καθηλώνει την ψυχή, στα πιο μαύρα,
χαρακώματα της ζωής Της ζωής αυτής που με κάθε τρόπο, επιμένει να φωνάζει τα
αδιέξοδα της. Ο Βασίλης έχει μια μικρότερη αδελφούλα 23 χρονών. Που σπουδάζει
με χίλιες δυο δυσκολίες και χίλιες δυο στερήσεις, ιατρική. Και σπουδάζει, μήπως…
Μήπως και κάποτε μπορέσει να βοηθήσει τον λατρεμένο της αδελφό. Κάποτε. Όνειρα.
Όνειρα με ουτοπίες. Αφού πια και η υγεία,απαιτεί χρήμα. Τα πάντα πια απαιτούν χρήμα
Και που να βρεθεί αυτό, μέσα σε κείνο το σπιτικό που επιπλέει,μέσα στις στερήσεις
Και μέσα στην ανέχεια Με δική μου πρωτοβουλία, χωρίς η Αναστασία, να το θέλει
άρπαξα με τρόπο έναν αριθμό λογαριασμού.Αν κάποιος μπορεί, και ένα ευρώ..
Και ένα δολάριο να στηρίξει, έργο Θεού θα κάνει. Ώστε η φλογίτσα ελπίδας σε κείνο
το καντιλάκι, να συνεχίσει να υπάρχει. Δεν κάνω έρανο προς Θεού,Δεν θέλω να λαβώσω
την αξιοπρέπεια της μάνας. Όμως οι ανάγκες τους είναι τεράστιες
Όποιος μπορεί,ανθρωπιά προσφέρει. Ας κάνει την κίνηση ελπίδας για τον Βασίλη.
ΑΡ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ…079/628203-25.. IBAN GR7801100790000007962820325 …(BIC) ETHNGRAA… ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ.