Να συναντήσω τον ήλιο
να αγκαλιάσω το φως
πριν με αγγίξει ξανά το σκοτάδι
κι ο πόνος ο βουβός –
Όταν νιώθεις το σκοτάδι να αγγίζει
και ο ήλιος δεν θα λάμψει ξανά ποτέ,
και η θλίψη έχει κυριεύσει κατά κάποιο τρόπο τις καρδιές
Ελπίζω να ξέρεις ότι είσαι φως σε αυτόν τον κόσμο.
Είσαι κάποιος που λάμπει από χαρά και χίλια χρώματα,
μοιράζοντας ευτυχία σε κάθε ψυχή που συναντάς
και ένα αστέρι για όσους χρειάζονται κάπου να βάλουν τις ευχές τους.
Ελπίζω να συνεχίσεις να λάμπεις και να λάμπεις με όλη σου τη δύναμη.
Να ξέρεις ότι εγώ είμαι πάντα κοντά σου, υπενθυμίζοντάς σου την αποστολή σου.
Γιατί είμαστε ίδιοι. Παιδιά των αστεριών.
Των φωτεινών πολεμιστών
Ο σύγχρονος άνθρωπος, που ζει
σε μία εποχή
εξαιρετικά ταραγμένη και κατακερματισμένη,
μία εποχή μεγάλης κρίσης, πραγματικό μεταίχμιο για την επιβίωση και εξέλιξη
του δυτικού πολιτισμού
στα ερείπια, στο χείλος του γκρεμού-
χρειάζεται να σκύψει πάνω από την ψυχή
και να επαναφέρει κάθε σημάδι του καλού
ώστε μέσα από το σκοτάδι να ξαναγεννήσει το φως,
μέσα από το χάος να συγκροτήσει κάποια τάξη
δίχως να τρομάξει
τα παιδιά
που προσπαθούν να χτίσουν με τα όνειρα
τον Κόσμο
ότι δε δόθηκε ως ευκαιρία
ας μείνει καθαρό και ιερό
με αγάπη, χωρίς μιζέρια και – κακία
photo Designer-Obst / https://pixabay.com
