Επιτέλους, έπεσαν οι μάσκες ηγετών,
του φανατισμού και της βίας προσκυνητών,
του αθεϊσμού και του ανταγωνισμού θιασωτών,
που παρακολουθούν αδιάφοροι ανθρώπινες τραγωδίες
σαν τελετάρχες σε πολυτελείς κηδείες,
που για τους λαούς φαντάζουν σκέτες αηδίες.
Για τέτοιους ηγέτες οι ανθρώπινες ζωές δεν μετράνε,
οι διεφθαρμένοι, ότι είναι συνάνθρωποί τους το ξεχνάνε,
με κυνική αδιαφορία τους προσπερνάνε,
μόνο για το θλιβερό τομάρι τους μεριμνάνε,
και σίγουρα στον «παράδεισο» της κόλασης θα πάνε!
photo LeandroDeCarvalho, https://pixabay.com