Ποιο Θεό κουβαλάς μέσα Σου;
Ποιο Θείο Πνεύμα Άφθαρτο
από του χρόνου το δρεπάνι
θεριεύει στην Αιώνια Σου Ψυχή;
Ποιο αόρατο Φως γύρω σου καίει
που έλκεις εδώ και χιλιάδες χρόνια
βλέμματα εκατομμυρίων μαγεμένων;
Το ξακουστό της Πάρου μάρμαρο
σάρκα, οστά και Πνεύμα παίρνει.
Σώμα ζεστό, μαρμάρινο, μοναδικό στο κόσμο
από τις καρδιές των γυναικών
που χύθηκε το φλογερό τους πάθος.
Σώμα, Αιώνια Ερωτικό
σε έπλασε το χέρι του Πραξιτέλη.
Και το καλούπι πέταξε στου ουρανού
την άπειρη αγκάλη.
Και η σμίλη που σε σμίλευε, τώρα
άστρα, ουράνια σμιλεύει αιώνια.
Ματιές αιώνιες, τ’ αστραφτερά, τα άστρα
πάνε την ομορφιά σου, σε όλες του κόσμου τις γωνιές.
Και Εσύ μειδιάς;
Και Εσύ σοβαρός, θωρείς τον επισκέπτη;
Και εκείνος απορεί, ποιο στη σειρά
γήινο θαύμα είσαι;
Μα εγώ, που τώρα σε θωρώ
θαρρώ πως πρώτο είσαι!
Και το μικρό το Διόνυσο, τι τον κρατάς;
Αιώνιο Τάμα μήπως;
Γιατί ο Πραξιτέλης σου τον εμπιστεύτηκε
σταφύλι από την Ιερή την Γη να τον ταίζεις;
Μήπως το μειδίαμα σ΄ αυτόν, το απευθύνεις;
Ερμή, που Εσύ, σε αυτή τη Γη, την Ιερή
πιστός παρέμεινες αιώνες
αν και ορδές βαρβάρων περάσαν από πάνω σου
ο Θεός που κουβαλάς εντός Σου, σε προστάτεψε.
Προστάτη Αιώνιο σε ήθελε, στην Αρχαία Ολυμπία!
Το μήνυμά Του, το πήραν Όλοι
σαν αγωνίσθηκαν στα Ιερά τα Αλώνια.
Στεφάνι ελιάς, μόνο πήρανε
από το Άφθαρτο Αιώνιο Θείο Πνεύμα Σου.
Αιώνες τώρα πάλλεται η Ιερή Ιαχή. Ειρήνη!
Δόξα, εσύ Ερμή, Έμψυχο Άγαλμα
στην Ιερή Γη της Πολυπόθητης Θεάς Ειρήνης!
Ειρήνης Ιδέα, άναψες, σε τούτο το Πλανήτη!
Άσβεστη Ιερή Δάδα Αδελφοσύνης!
Ερμή, τάχθηκες Ολύμπιες Στήλες
ψηλά να στήνεις.
Και ελεύθερη την Ιερή Φλόγα της Ειρήνης
στους Οικουμενικούς Ουρανούς να αφήνεις!
Από το βιβλίο, «ΝΑ ΑΚΟΥΣ ΤΙΣ ΣΙΩΠΕΣ ΤΩΝ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ»
photo Paolo Villa, https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%81%CE%BC%CE%AE%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A0%CF%81%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B7
