Κάθε σημαντική στιγμή στη ζωή μας, είτε χαρακτηρίζεται απο χαρά, είτε από θλίψη, στιγματίζεται από ένα τραγούδι ή μουσικό κομμάτι. Στην πορεία των χρόνων, κάθε φορά που ακούμε αυτό το κομμάτι, αυτόματα μας κατακλύζουν αναμνήσεις κι ενίοτε και μυρωδιές κι αυτό δε σταματά να συμβαίνει από τα πρώτα ακόμα χρόνια της ζωής μας. Συνδέουμε έτσι αθρώπους, συμβάντα και εικόνες με διαφορετικά κομμάτια τα οποία είτε ακούσια είτε και εκούσια φέρνουμε συχνά στο νου.
Μουσική αποκαλούμε το σύνολο των ήχων από τους οποίους απαρτίζεται ένα μουσικό κομμάτι. Προέρχεται από τις Μούσες, οι οποίες αποτελούσαν προστάτιδες αυτής και άλλων τεχνών. Οι Μούσες ήταν εννέα στο σύνολο, κόρες του Δία και της Μνημοσύνης (έτσι να εξηγείται άραγε που τις αγαπημένες μας μελωδίες δεν τις ξεχνάμε ποτέ; ) και αναλυτικά προστάτευαν: Η Καλλιόπη την επική ποίηση, η Κλειώ την ιστορία, η Ευτέρπη την λυρική ποίηση, η Θάλεια την κωμωδία, η Μελπομένη την τραγωδία, η Τερψιχόρη τον χορό, η Ερατώ την λυρική ποίηση, η Πολύμνια την ιερή ποίηση και η Ουρανία την αστρονομία.
Απο τα αρχαία χρόνια, η μουσική αποτελεί τον σύντροφο που έχουμε σε κάθε τί που βιώνουμε. Το «χαλί» όλων μας των συναισθημάτων, των ονείρων και των ταξιδιών που κάνουμε. Αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας πολλών ανθρώπων και ευχάριστο διάλειμμα στην καθημερινότητα ακόμα και αρκετών ζώων. Λειτουργεί συχνά ως βοηθητική μέθοδος επούλωσης, ανακούφισης και ανάρρωσης αρκετών εσωτερικών ψυχολογικών τραυμάτων και παθολογικών νόσων. Μέσα απο αυτή αποκτούμε γνώσεις γύρω από την παράδοση, την ιστορία και τη ζωή σε ευρύτερο πλαίσιο ανά τους αιώνες. Έξοχο παράδειγμα αποτελούν τα παραδοσιακά τραγούδια κάθε χώρας, η hip hop και η jazz. Κατά αυτόν τον τρόπο όλα τα παραπάνω διασώζονται ανά τους αιώνες και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά.
Οι περισσότεροι από εμάς τους ανθρώπους, δε μπορούμε να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς τη σπουδαία συμβολή της μουσικής σε αυτή. Χωρίς τους στίχους που δένουν αρμονικά με την ψυχολογική μας κατάσταση κάθε φορά και κουμπώνουν ακριβώς σαν να τα γράψαμε εμείς, λες κι η σύνθεση αυτή να προϋπήρχε μέσα μας. Όλο αυτό το πάντρεμα οργάνων ή/και φωνών γίνεται χαρακτηριστικό και σε πολλές περιπτώσεις αποτελεί σήμα κατατεθέν, πλαισιώνοντας απο ταινίες μέχρι και ολόκληρες περιόδους του βίου μας. Ποιός θα μπορούσε να φανταστεί γάμους χωρίς αυτή την τέχνη; Ποιός χωρισμένος δεν κατέφυγε για παρηγοριά ή ακόμα και για τη χαρά της λύτρωσης/απελευθέρωσης σε αυτή; Είτε έτσι, είτε αλλιώς η μουσική γιορτάζεται κάθε ημέρα. Σε όλο τον κόσμο. Σε όλο το σύμπαν. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένη τόσο με το ανθρώπινο είδος, αλλά και ολόκληρη τη φύση. Για κάποιους είναι μια ξεχωριστή επιστήμη. Για άλλους είναι απλά η ζωή τους και ο τρόπος να εκφράζονται μέσα από αυτή. Μέγιστη η συμβολή, η σημασία και η σπουδαιότητά της.
Δεν ξέρω αν τα περισσότερα τραγούδια γράφονται, όπως λένε, σε δύσκολες στιγμές. Θέλω να πιστεύω, πάντως, πως ονειρεύονται τις πιο ευτυχισμένες.
Γιάννης Παπαϊωάννου
Έλληνας λαϊκός μουσικοσυνθέτης (1914-1972)
photo harutmovsisyan / https://pixabay.com
