Κοιμήσου παιδί μου
Δεν έμεινε τίποτα
μονάχα ένα κελάηδισμα που σίγησε,
δάσος βουβό ,
καμένο ρούχο το όνειρο
μαύρα κλαδιά ,
ένα φτερούγισμα
πριν το ουρανό ,
το βρήκε ο θάνατος..
Ο άνθρωπος για άνθρωπος
πια δεν λογίζεται ,
κείνος το διάλεξε.
Κοιμήσου ήσυχα παιδί μου
Τα αστέρια καίγονται
τα δέντρα καίγονται
τα βλέμματα καίγονται
τα κρίνα καίγονται
τα πουλιά καίγονται
τα ζώα καίγονται
η αθωότητα καίγεται
η ψυχή μας καίγεται
τα σπίτια μας καίγονται
τα τραγούδια μας καίγονται
οι στίχοι μας καίγονται
οι ουρανοί καίγονται
τα δάκτυλα μας καίγονται
το δίκιο μας καίγεται
οι αναμνήσεις μας καίγονται
τα δάκρυα μας καίγονται
τα καλοκαίρια καίγονται
οι χειμώνες καίγονται
οι μέρες καίγονται
οι νύχτες καίγονται
οι ζωές μας καίγονται
κι εμείς πιστεύαμε
πως η άνοιξη θα έρχεται για πάντα..
Μας έκαψαν ως και τα βλέφαρα
κι ακόμη δεν ξυπνήσαμε.
Κοιμήσου και εσύ ήσυχα παιδί μου
το μέλλον σου καίγεται,
μην ξυπνήσεις
φοβάμαι το πρόσωπο σου να αντικρύσω,
καίγεται .
photo nir_design, https://pixabay.com