Ο αντιστράτηγος ε.α. και πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών Ιωάννης Μπαλτζώης στην εκπομπή “Ο ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ”:
Μια χώρα που βρίσκεται διαρκώς σε ένταση με τον εαυτό της, τις γειτονικές της κοινωνίες και τις μεγάλες δυνάμεις. Οι εσωτερικοί φόβοι της Άγκυρας φαίνεται να γίνονται πλέον δημόσιος λόγος, ακόμα και εντός του τουρκικού κοινοβουλίου, όπως αποκαλύπτει η ομιλία του Προέδρου της Βουλής για τον κίνδυνο διαμελισμού. Η ομιλία αυτή δεν πέρασε απαρατήρητη. Αντίθετα, αποτέλεσε σημείο εκκίνησης αυτής της συζήτησης με ιστορικές, πολιτικές και γεωστρατηγικές διαστάσεις, που φωτίζει όχι μόνο τις τουρκικές φοβίες αλλά και τις υπόγειες μετατοπίσεις εντός της κουρδικής αντίστασης.
Όπως είπε ο κ. Μπαλτζώης, η αναφορά του Προέδρου της τουρκικής Βουλής στην πιθανότητα να «περιμένει η Τουρκία τη σειρά της» για διαμελισμό, προκάλεσε σοκ. Ανέδειξε έναν ενδόμυχο φόβο που για χρόνια λειτουργούσε ως σιωπηρό δόγμα στον τουρκικό στρατιωτικοπολιτικό σχεδιασμό: ότι δηλαδή η Τουρκία, παρά τη γεωπολιτική της ισχύ, είναι δομικά ευάλωτη. Θρησκευτικές και εθνοτικές διαφορές, περιφερειακές ανισότητες και εξωτερικές παρεμβάσεις συνθέτουν ένα εύφλεκτο μωσαϊκό.
Στην καρδιά της κρίσης αυτής βρίσκεται το κουρδικό ζήτημα. Οι Κούρδοι διατηρούν ζωντανή την ιστορική μνήμη του Συντάγματος του 1921 – ενός σχεδίου που περιλάμβανε αυτονομία εντός της Τουρκίας. Η πρόσφατη δήλωση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ακόμη και μέσω Zoom (!), σε συνέλευση του PKK, για την παράδοση όπλων, παρουσιάστηκε ως μια πρώτη, μονομερής ένδειξη καλής θέλησης, πρόσθεσε ο κ. Μπαλτζώης. Όμως αυτή η «παράδοση» δεν συνοδεύτηκε από τα αναμενόμενα αντίμετρα εκ μέρους της Άγκυρας: απελευθέρωση του Οτσαλάν, αναγνώριση αυτονομίας ή ένα νέο πολιτικό πλαίσιο. Οι Κούρδοι παραμένουν επιφυλακτικοί, με πολλούς στρατηγούς του PKK να αρνούνται να καταθέσουν τα όπλα χωρίς εγγυήσεις. Αναρωτιούνται: «Είδατε εσείς να παραδώσαμε ούτε ένα όπλο;»
Εντυπωσιακή είναι και η αναφορά που έκανε ο κ. Μπαλτζώης στον πρώην Αμερικανό ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο, ο οποίος – σύμφωνα με μαρτυρία – παρουσίασε χάρτη στον οποίο η Τουρκία εμφανιζόταν χωρισμένη σε τρία κομμάτια. Η πράξη αυτή θεωρήθηκε ξεκάθαρη ένδειξη πως η διάλυση της Τουρκίας δεν είναι απλώς φόβος αλλά και σενάριο στα στρατηγικά επιτελεία διεθνών παικτών. Το γεωπολιτικό αυτό θρίλερ πυροδοτεί νέα ερωτήματα για τη θέση της Τουρκίας στον διεθνή καταμερισμό ισχύος.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η διαφοροποίηση της στάσης του YPG (Κούρδοι της Συρίας), το οποίο δηλώνει ότι δεν συμμετέχει στις συμφωνίες αφοπλισμού του PKK. Όπως εξήγησε ο κ. Μπαλτζώης, παρά την ιδεολογική και οργανωτική συγγένεια, η κουρδική πλευρά μοιάζει πλέον διχασμένη. Αυτό θα μπορούσε να αποδυναμώσει τον κοινό σκοπό, ή, αντίθετα, να επιτρέψει πιο ευέλικτες προσεγγίσεις ανάλογα με τα γεωγραφικά και πολιτικά συμφραζόμενα.
Μήπως, τελικά, η τουρκική ρητορική για τον διαμελισμό χρησιμοποιείται ως εσωτερικός μηχανισμός συσπείρωσης; Όπως επισημαίνει κ. Μπαλτζώης, αυτό το αφήγημα δημιουργεί εθνική ενότητα και επιτρέπει στην ηγεσία να αντιμετωπίσει εσωτερικές τριβές ως αποτέλεσμα εξωτερικής απειλής. Ταυτόχρονα, όμως, ενδέχεται να λειτουργεί και ως κάλυμμα για πιο ευέλικτες πολιτικές κινήσεις προς τους Κούρδους.
πηγη βιντεο
Ενημέρωση και Σκέψη
https://www.youtube.com/watch?v=FkAaHQxu1Dc
photo daboost, Image license by freepik.com
