Αν και δεν συνηθίζω να γράφω για τις πολιτικές εξελίξεις, η παρατήρηση θα είναι πάντα μέσα στα ενδιαφέροντα μου, ειδικά τούτο τον καιρό, που αλλάζουν άρδην οι συντεταγμένες. Οδεύουμε προς μια διαφορετική αποτύπωση της δημοκρατίας που ένοχα,αρχίζει να αχνοφαίνεται, και συνεσταλμένα να αναδύεται και να αποζητά το δίκαιο, το όριο και το αληθινό;
Παρατήρησα, λοιπόν, σύσσωμη την αγνόηση και αποχή του λαού μας στις ευρωεκλογές και αυτό είναι μόνο ένα χαρακτηριστικό.
Τι συμβαίνει και ο κόσμος απαξιώνει δικαιωματικούς θεσμούς;
Η απάντηση είναι μία σε μερικές λέξεις. Σιχάθηκε, συνήθισε, ξέρει…
Ξέρει πως οι πολιτικοί, έχουν χάσει κάθε επαφή με την καθημερινότητα των πολιτών, ενδιαφέρονται μόνο και επιδερμικά όταν χρειάζεται να σε πείσουν να ψηφίσεις, τσεπώνουν χρήματα και κάνουν περιουσίες, εμπλέκονται σε σκάνδαλα οικονομικά, ερωτικά, άρρωστα και εγκληματικά, είναι εντολοδόχοι και υποκλίνονται με δουλοπρέπεια σε ανώτερους, δεν νοιάζονται για το συμφέρον της πατρίδας, δημιουργούν πρότυπα μέσω των social που καταβαραθρώνουν τις όσες αξίες μας έχουν απομείνει και πάσχουν από αλαζονεία και εγωκεντρισμό.
Η δημόσια ζωή έγινε ράλι εντυπωσιασμού αντί ράλι ανάπτυξης…και ρετάλι!
Η ποιότητα της πολιτικής ζωής άλλαξε ή μάλλον είναι ανύπαρκτη; Ρητορική η ερώτηση…
Όχι πως δεν υπάρχουν ακόμη κάποιοι ιδεολόγοι και οραματιστές, μα κι αυτοί, με τον τρόπο που δρουν, αγγίζουν τα όρια – ή και τα ξεπερνούν- της γελοιότητας, και ενίοτε της γελοιοποίησης τους.
Ελάχιστοι μάχιμοι και καθαροί-μέτρημα μιας παλάμης- έχουν μείνει και συνήθως είναι άνθρωποι που επιμελώς «εξαφανίζονται» από το προσκήνιο, καθότι δεν τους επιτρέπουν άνοδο, και χάνονται στην πορεία μόνοι αφού δεν διαθέτουν τα απαραίτητα όπλα…
Ποιον να πιστέψεις και σε ποιον να αποθέσεις τις ελπίδες σου ως πολίτης, όταν το μόνο που ακούς είναι «εκκένωση» της ζωής σου, καθημερινή αύξηση της ακρίβειας στα βασικά σου αγαθά, ξέφρενη κι επικίνδυνη ισλαμοποίηση, απαξίωση της διαβίωσης σου, απανθρωπιά και μια βίαιη αποσύνθεση αξιών και κατεστημένων;
Πρώτοι οι πολιτικοί είναι αυτοί που έδωσαν στον λαό λανθασμένες εντυπώσεις (ηθελημένα;), έπραξαν εγωκεντρικά με γνώμονα το προσωπικό τους συμφέρον, ξέκοψαν τον άνθρωπο από την συμμετοχή του στα κοινά, επιβάλλοντας ανορθόδοξες πολιτικές σε όλα τα επίπεδα ωσάν μονάρχες ή χουντικοί. Έτσι ο λαός γύρισε την πλάτη στα κόμματα εξουσίας αλλά και στα υπόλοιπα μικρότερα λόγω της πολυδιάσπασης τους είτε από αριστερά είτε από δεξιά. Δεν μπορούν να συμβαδίσουν ιδεολογικά διαφορετικά κέντρα και στην πραγματικότητα τι χωρίζει τις παρατάξεις μεταξύ τους;
Κατά την δική μου οπτική γωνία, οι μεν αγαπούν την ανοιχτή κι αλληλέγγυα χώρα με ότι αυτό συνεπάγεται, οι δε προτιμούν σύνορα ελεγχόμενα, όχι από την ίδια την χώρα αλλά από το κέντρο αποφάσεων που δεν είναι άλλο από την ηγεσία της Ευρωπαικής ένωσης όπου ανήκουμε. Και πολλές φορές όλες αυτές οι παρατάξεις συμφωνούν εντός των τειχών σε όσα διαφωνούν εκτός διότι, πολύ απλά, οφείλουν στην ευρωπαική ηγεσία τους να ακολουθήσουν την επιβαλλόμενη γραμμή.
Στο δια ταύτα: οι πολίτες αποζητούν ασφάλεια εντός της χώρας τους, αξιοπρεπή διαβίωση και καθημερινότητα, δικαιοσύνη, ευμάρεια και στο κάδρο αχνοφαίνεται μια προσπάθεια εκ δεξιών.
Για εξ αριστερών ακόμη το τοπίο είναι θολό…..η πολλή «αμερικανιά» φαίνεται να απορρίπτεται συντριπτικά!
Αν, λοιπόν, αυτή η προσπάθεια εμπλουτιστεί με ικανά, ηγετικής μορφής πρόσωπα χωρίς αλαζονεία και εμπάθεια, που ο σκοπός τους να είναι ξεκάθαρος, οι πράξεις τους αληθινές και δεν επιδοθούν σε κούρσα αύξησης ακόλουθων στα social, αλλά επικεντρωθούν στο έργο κάτι θα γίνει…
Ήρθε η ώρα τα pool–story, τα δήθεν, τα υφάκια, τα βιντεάκια καλοπέρασης, ο κουτοπόνηρος πολιτικός λόγος και ο εξευτελισμός της δημόσιας ζωής να κολλήσουν σε μια τελεία και παύλα μπας και εκκινηθούμε πολιτικά ως χώρα που αφουγκράζεται τον πολίτη, έχει μάτια ανοιχτά και δρα υπέρ της χώρας!
Ειδάλλως θα φάμε πάλι τα μούτρα μας με wannabe πολιτικάντηδες, βουτηγμένους στην έπαρση και το προσωπικό συμφέρον…
Είδωμεν….
