Μία φορά και έναν καιρό σε ξεχασμένες εποχές και ταλαιπωρημένες σε ένα μικρό χωριό το ‘Πουθενά’ το επισκέφτηκε η Χαρά για να στολίσει με τις ευχές της δύο νέα πρόσωπα που μόλις είχαν φέρει στον κόσμο τον καρπό της ευτυχίας τους.
Ένα εύμορφο χαριτωμένο αγοράκι αντίκρισε η Χαρά που όμοιο του δεν ξανά δε πουθενά.
Στην πλάτη του είχε δύο πολύ μικρά φτερά μα η διαφορετικότητα έχει πάντα τη δική της ομορφιά, αμέσως ζήτησε να γίνει αυτή η νονά.
Έτσι και έγινε…
Στην εκκλησία του χωριού καμπάνες χτύπησαν χαρμόσυνες στο όνομα του παιδιού, Έρωτα τον βάπτισε η νονά με αρετές τον έντυσε , χαμόγελα πολλά…
Η νέα οικογένεια ζούσε φτωχικά μέσα σε κρύες λαμαρίνες που ο αέρας σφύριζε από το άνοιγμα τους, μα ποιός τον λογαριάζει όταν τα συναισθήματα ζεσταίνουν την καρδιά τους .
Τις μέρες οι γονείς δούλευαν σκληρά, με μία τσάπα αγκαλιά καλλιεργούσαν το παρόν για ένα μέλλον ποιο λαμπρό δίχως τσουκνίδες και ζιζάνια να πνίγουν τη ζωή τους.
Τα βράδια μία ξυλόσομπα μοίραζε την ζεστασιά της μαζί με λίγο πυρωμένο ψωμί τα λίγα αγαθά της.
Όσο τα χρόνια κύλαγαν ο έρωτας μεγάλωνε μαζί και τα φτερά του . Πολλοί σε εκείνο το χωριό περιγελούσαν την διαφορετικότητα του, πικρά αστεία έπλαθαν την ζήλια τους να κρύψουν.
Στην πραγματικότητα αυτό που ξεχώριζε τον Έρωτα απ’ τους υπόλοιπους ήταν η ευγένεια του χαρακτήρα του, η αβρότητα που ακολουθούσε τις πράξεις του , έδινε απλόχερα την βοήθεια του χωρίς να ζητάει ανταλλάγματα. Αξίες ανεκτίμητες προικιά απ’ τους γονείς του και πάντα με χαμόγελο δώρο απ’ την νονά του. Μία μέρα τόσο φωτεινή σαν της ψυχής ανατολής του Έρωτα η καρδιά χτύπησε για πρώτη φορά κάπως διαφορετικά…
Ξέγνοιαστος δούλευε στα απέραντα χωράφια όταν η μοίρα του η καλή αποφάσισε να του ξεπληρώσει όλη του την καλοσύνη… εκεί την στιγμή πέρασε από μπροστά του μία γυναίκα που δεν την είχε ξανά δει ποτέ του ίσως σε κάποιο μακρινό του όνειρο αλλά ποιος ξέρει!
Φαίνεται ότι χάθηκε σταμάτησε να τον ρωτήσει… όταν κοιταχτήκαν τα μάτια μεταξύ τους κάτι και οι δύο ένιωσαν σαν χάδι στην καρδιά τους. ” γειά σου με λένε Έρωτα εσένα ;”
“Εγώ είμαι η Αγάπη …”
Από εκείνη την στιγμή του έρωτα μας τα φτερά απέκτησαν και χρώμα, πήρε την Αγάπη αγκαλιά ένα ταξίδι ξεκινά στην πρώτη τους την πτήση…
Ταξίδεψαν στον ουρανό όπως σε τόσα μέρη, μειλίχιο χαμόγελο φόρεσαν οι στιγμές τους.
Στου φεγγαριού την αγκαλιά και γύρω απ’ τα αστέρια μία νύχτα τόσο μαγική μια πρόταση δεν άργησε να έρθει ,όσο για την απάντηση η εκκλησία την ξέρει!!
Λευκό το πέπλο φόρεσε η πολυαγαπημένη δίπλα στον Έρωτα γαμπρό στάθηκε ευτυχισμένη.
Όλοι οι φίλοι, οι συγγενείς και οι υπέροχοι γονείς τους βρέθηκαν στο πλευρό τους, ευχές για να μοιράσουνε στο νέο σπιτικό τους.
Για να της δείξει ο Έρωτας τι νιώθει για την ίδια ονόμασε όλα του τα συναισθήματα α
Αγάπη Ευλογημένη.
Και κάπου εδώ τελειώνουμε και φτάνουμε στο τέλος μικρή είν’ η ιστορία μου για της καρδιάς το βέλος.
Έζησαν έτσι αυτοί καλά, και μεις…
και εσείς…και όλοι, εδώ ψάχνουμε την αγάπη, ευχή αφήνω μαγική να μην κυλήσει δάκρυ.
photo coombesy / https://pixabay.com
