Η πτώση του Μπασάρ αλ-Άσαντ και η αντικατάστασή του από τον Αμπού Μοχάμεντ αλ-Τζολάνι, τον ηγέτη του συνασπισμού των ανταρτών, σηματοδοτεί μια νέα φάση για τη Συρία και την περιοχή, με σημαντικές γεωπολιτικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Ο αλ-Τζολάνι, αν και προέρχεται από ισλαμιστικές και φονταμενταλιστικές ρίζες, φαίνεται να προχωρά σε μια στρατηγική αλλαγή, επιδιώκοντας έναν πιο μετριοπαθή λόγο για να επηρεάσει την πολιτική σκηνή της Συρίας και να κερδίσει την υποστήριξη διεθνών παραγόντων.
Ο αλ-Τζολάνι, ενώ αρχικά εκπροσωπούσε σκληρές ισλαμιστικές θέσεις και συνδεόταν με την Αλ-Κάιντα, έχει προσπαθήσει να «στρογγυλέψει» την εικόνα του, υπογραμμίζοντας τη διάθεσή του να συνεργαστεί με διεθνείς δυνάμεις και να δημιουργήσει μια πιο μετριοπαθή εικόνα για την πολιτική του ατζέντα. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι, ενώ αρχικά η Δύση και οι περιφερειακές δυνάμεις ανησυχούσαν για τις ισλαμιστικές του ρίζες, ενδέχεται τώρα να τον δουν ως ένα πιο βιώσιμο ηγέτη στην προσπάθεια να ξεφύγει η Συρία από τη μιζέρια του εμφυλίου πολέμου και της δικτατορίας του Άσαντ.
Αυτό μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για μια νέα προσέγγιση σε σχέση με τη Δύση, η οποία, αν και δεν θα είναι απαραιτήτως πρόθυμη να τον υποστηρίξει πλήρως, ίσως προτιμήσει έναν πιο μετριοπαθή ηγέτη από το να παραμείνει η Συρία υπό την επιρροή της Ρωσίας ή του Ιράν.
Με την πτώση του Άσαντ, οι παραδοσιακοί σύμμαχοι της Συρίας, όπως η Ρωσία και το Ιράν, βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Η Ρωσία, η οποία διατηρεί σημαντική στρατηγική παρουσία στη Συρία και έχει βοηθήσει το καθεστώς Άσαντ να επιβιώσει, ενδέχεται να δυσκολευτεί να προσαρμοστεί στη νέα ηγεσία που προέρχεται από έναν ισλαμιστικό συνασπισμό. Ο αλ-Τζολάνι, παρά τη στρατηγική του στροφή, δεν έχει ξεκαθαρίσει πλήρως αν θα ακολουθήσει μια πολιτική που να ευνοεί τις σχέσεις με τη Ρωσία ή αν θα προσπαθήσει να απαγκιστρωθεί από αυτήν.
Το Ιράν, που επίσης στηρίζει το καθεστώς Άσαντ, ενδέχεται να αντιδράσει με καχυποψία στην επικράτηση ενός ηγέτη που συνδέεται με ισλαμιστικά κινήματα, και θα χρειαστεί να αποφασίσει αν θα συνεχίσει να υποστηρίζει τη νέα ηγεσία ή θα αναζητήσει άλλες στρατηγικές συμμαχίες στην περιοχή.
Η Τουρκία, η οποία είχε εναντιωθεί σθεναρά στον Άσαντ, ενδέχεται να δει με θετική ματιά την πτώση του, αν και δεν είναι βέβαιο αν θα υποστηρίξει τον αλ-Τζολάνι. Η Τουρκία έχει ισχυρές πολιτικές σχέσεις με τις ισλαμιστικές ομάδες στη Συρία, και μπορεί να θεωρήσει τον αλ-Τζολάνι έναν χρήσιμο παράγοντα στην προσπάθειά της να επηρεάσει την πολιτική σκηνή της Συρίας. Όμως, οι σχέσεις με τον αλ-Τζολάνι θα εξαρτηθούν από τις πολιτικές του θέσεις και την ενδεχόμενη στρατηγική του συνεργασίας με άλλες δυνάμεις στην περιοχή, όπως οι Κούρδοι, οι οποίοι είναι παραδοσιακοί αντίπαλοι της Τουρκίας.
Η αντικατάσταση του Άσαντ και η νέα πολιτική πραγματικότητα στην Συρία ενδέχεται να φέρουν σημαντικές κοινωνικές και ανθρωπιστικές εξελίξεις. Ο λαός της Συρίας, που έχει υποστεί ατελείωτες καταστροφές και απώλειες, ίσως βρει κάποια ελπίδα σε μια νέα πολιτική ηγεσία που επιδιώκει να φέρει την ειρήνη και την ανασυγκρότηση στη χώρα. Ωστόσο, οι προκλήσεις παραμένουν τεράστιες. Η αποκατάσταση της Συρίας, η οποία έχει καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό, απαιτεί τεράστιες επενδύσεις και μια ευρεία διεθνή υποστήριξη.
Η κοινωνική συνοχή στη Συρία θα είναι επίσης ένα κρίσιμο ζήτημα. Ο αλ-Τζολάνι, αν και έχει προσεγγίσει μια πιο μετριοπαθή πολιτική, θα πρέπει να καταφέρει να ενσωματώσει τις διάφορες θρησκευτικές και εθνοτικές ομάδες της Συρίας, συμπεριλαμβανομένων των Σουνιτών, Αλεβιτών, Κούρδων και Χριστιανών, σε ένα συνεκτικό πολιτικό σχέδιο για την ειρηνική συνύπαρξη.
Αν και ο αλ-Τζολάνι αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις στην ανακαίνιση της χώρας και στην ανάπτυξη διαρκών διεθνών συμμαχιών, η κατάσταση μπορεί να προσφέρει μια ευκαιρία για την επανεξέταση των σχέσεων στη Μέση Ανατολή. Η Συρία, υπό την ηγεσία του αλ-Τζολάνι, μπορεί να προσπαθήσει να επανακαθορίσει τη θέση της στην περιοχή και να οικοδομήσει νέες συμμαχίες, βασισμένες σε μια πολιτική που επιδιώκει να διασφαλίσει την εθνική της ανεξαρτησία και την αποκατάσταση της ειρήνης.
Με τη νέα ηγεσία του Αμπού Μοχάμεντ αλ-Τζολάνι, η Συρία εισέρχεται σε μια εποχή γεωπολιτικών ανακατατάξεων και πολιτικών προκλήσεων. Η εξέλιξη αυτή, σε συνδυασμό με τις κοινωνικές και ανθρωπιστικές ανάγκες της χώρας, θα διαμορφώσει το μέλλον της Μέσης Ανατολής
Η πτώση του καθεστώτος του Μπασάρ αλ-Άσαντ στη Συρία και η αλλαγή στην ηγεσία της χώρας μπορούν να έχουν σημαντικές γεωπολιτικές συνέπειες για την Ελλάδα, ιδιαίτερα λόγω της εγγύτητας της Συρίας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της στρατηγικής της θέσης στην ευρύτερη περιοχή. Η Τουρκία, ως γείτονας της Συρίας και δυναμικός παράγοντας στην περιοχή, αποτελεί έναν παράγοντα που καθορίζει τις εξελίξεις και οι ενδεχόμενες αλλαγές στην ισχύ της Συρίας μπορεί να επηρεάσουν την Ελλάδα με διάφορους τρόπους.
Η Τουρκία, έχοντας μια εξαιρετικά στρατηγική θέση στην περιοχή και επιδιώκοντας την αύξηση της επιρροής της στη Συρία, μπορεί να εκμεταλλευτεί την αποδυνάμωση του καθεστώτος Άσαντ για να επεκτείνει την παρουσία της στην περιοχή. Η Άγκυρα ήδη έχει αναπτύξει στρατεύματα στη βόρεια Συρία και υποστηρίζει διάφορες ένοπλες ομάδες, με στόχο να αποκτήσει μεγαλύτερο έλεγχο στις συριακές περιοχές κοντά στα τουρκικά σύνορα.
Αν η Συρία βυθιστεί σε περαιτέρω πολιτική αστάθεια, η Τουρκία ενδέχεται να εντείνει τις ενέργειές της, προσπαθώντας να επηρεάσει τα πολιτικά και στρατηγικά ζητήματα της χώρας, κάτι που θα μπορούσε να αυξήσει την ένταση στην περιοχή. Αυτό θα μπορούσε να έχει άμεσες επιπτώσεις στην Ελλάδα, δεδομένων των στρατηγικών συμμαχιών της Τουρκίας, των γεωπολιτικών συμφερόντων στην περιοχή και των διαφορών που υπάρχουν μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Η Συρία έχει ήδη προκαλέσει μια από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές κρίσεις των τελευταίων δεκαετιών, με εκατομμύρια πρόσφυγες να εγκαταλείπουν τη χώρα και να καταφεύγουν σε γειτονικές χώρες, όπως η Τουρκία, ο Λίβανος και η Ιορδανία. Η πτώση του Άσαντ και η νέα πολιτική κατάσταση ενδέχεται να επιταχύνουν την προσφυγική κρίση, με αποτέλεσμα μια νέα ροή προσφύγων και μεταναστών να φτάσει στην Ελλάδα.
Η Τουρκία, με την οποία η Ελλάδα έχει ήδη αυξημένες μεταναστευτικές ροές λόγω της γεωγραφικής εγγύτητας, ίσως προσπαθήσει να επηρεάσει τις ροές των προσφύγων ή να τις χρησιμοποιήσει ως μέσο πίεσης στις πολιτικές της ΕΕ. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξημένα προβλήματα για την Ελλάδα, η οποία βρίσκεται στην “πρώτη γραμμή” των μεταναστευτικών πιέσεων.
Η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη την αδυναμία της Συρίας ή τις νέες πολιτικές δυναμικές στην περιοχή, μπορεί να επιδιώξει να επεκτείνει τις διεκδικήσεις της στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, με στόχο την αμφισβήτηση των ελληνικών δικαιωμάτων στην περιοχή. Ήδη, η Άγκυρα έχει επιδοθεί σε παραβατικές ενέργειες στην Κυπριακή ΑΟΖ και αμφισβητεί τις θαλάσσιες ζώνες της Ελλάδας και της Κύπρου.
Η αποδυνάμωση του Άσαντ και η αύξηση της τουρκικής επιρροής στη Συρία ενδέχεται να επηρεάσουν τις ισορροπίες στην περιοχή της Μεσογείου και να εντείνουν την τουρκική αμφισβήτηση των ελληνικών δικαιωμάτων. Ειδικότερα, η Τουρκία ίσως προσπαθήσει να επεκτείνει τις ζώνες επιρροής της στην περιοχή, ενισχύοντας τη στρατηγική της παρουσία.
Η Ελλάδα, ως μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, πρέπει να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη γεωπολιτική αστάθεια στην περιοχή. Ειδικότερα, η αλλαγή της ηγεσίας στη Συρία μπορεί να αλλάξει την δυναμική των διεθνών σχέσεων στη Μέση Ανατολή και στην περιοχή της Μεσογείου, με τη Δύση και τη Ρωσία να επιχειρούν να εκμεταλλευτούν τη νέα κατάσταση.
Η Ελλάδα, έχοντας στρατηγικές σχέσεις με χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αλλά και με χώρες της Μέσης Ανατολής (όπως η Αίγυπτος και το Ισραήλ), ενδέχεται να βρεθεί σε μια ιδιαίτερη θέση, προσπαθώντας να ισχυροποιήσει τις συμμαχίες της και να διαχειριστεί την αυξανόμενη τουρκική απειλή. Οι νέες γεωπολιτικές εξελίξεις στη Συρία μπορούν να αναδείξουν την Ελλάδα ως έναν κεντρικό παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή, ενισχύοντας την ανάγκη για συνεργασία με άλλες δυνάμεις, αλλά και ενδεχομένως για νέες στρατηγικές συμμαχίες.
Η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, στην οποία ανήκει και η Ελλάδα, έχει αναδειχθεί σε έναν στρατηγικό κόμβο για την εξόρυξη και εκμετάλλευση ενεργειακών πόρων, όπως το φυσικό αέριο. Η σταθερότητα ή η αστάθεια στη Συρία μπορεί να επηρεάσει τις ενεργειακές διαδρομές και τις επενδύσεις στην περιοχή.
Η Τουρκία, με τη στρατηγική της παρουσία και τη συμφωνία για τον αγωγό φυσικού αερίου με τη Λιβύη, μπορεί να προσπαθήσει να απομονώσει τη Ελλάδα από ενεργειακές συνεργασίες στην περιοχή. Αν η Συρία βυθιστεί περαιτέρω σε πολιτική και οικονομική αστάθεια, η Ελλάδα ενδέχεται να βρεθεί να διαχειρίζεται μια αυξανόμενη ενεργειακή και γεωπολιτική αβεβαιότητα.
Συνοψίζοντας, η πτώση της Συρίας και η αντικατάσταση του Άσαντ από έναν νέο ηγέτη μπορεί να προκαλέσει σημαντικές γεωπολιτικές αλλαγές στην Ανατολική Μεσόγειο, με άμεσες επιπτώσεις για την Ελλάδα. Η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη την αδυναμία της Συρίας και τις νέες εξελίξεις στην περιοχή, μπορεί να εντείνει τις πιέσεις, ενώ η Ελλάδα θα πρέπει να ενισχύσει τις συμμαχίες της και να προετοιμαστεί για μια πιο ασταθή και ανταγωνιστική περιοχή, αντιμετωπίζοντας και τις ανθρωπιστικές και στρατηγικές προκλήσεις που ανακύπτουν.
πηγές
BBC News – Συχνά παρέχει αναλυτικά άρθρα για τις τελευταίες εξελίξεις στη Συρία και τις σχέσεις της Τουρκίας με την Ελλάδα και άλλες χώρες της περιοχής.
Al Jazeera – Αναλύει τα γεγονότα στη Συρία, την Τουρκία και την Ανατολική Μεσόγειο με ειδικότερα άρθρα για τις γεωπολιτικές επιπτώσεις.
Reuters – Παρέχει συνεχιζόμενη κάλυψη για τις εξελίξεις στη Συρία, την Τουρκία και την Ελλάδα και τις γεωπολιτικές προεκτάσεις.
Foreign Policy – Εξειδικεύεται στις διεθνείς σχέσεις και αναλύει τις πολιτικές και στρατηγικές εξελίξεις στη Συρία και την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
βιδεο εδω
https://www.youtube.com/watch?v=F0HD2rAT8Ag
πηγη
Al Arabiya English
Από την δημοσιογραφική ομάδα του Greek News and Radio Fl
photo https://www.paraskhnio.gr/2024/12/08/poios-einai-o-abou-mochament-al-tzolani-pou-erixe-ton-asant/
