Στην Μονή Αγίας Αικατερίνης του Σινά και κάτω από χριστιανικό κείμενο, βρέθηκε μέρος του αστρονομικού χάρτη του Ιππάρχου, που θεωρείτο χαμένο. Είναι η πρώτη προσπάθεια χαρτογράφησης του έναστρου ουρανού, και το γεγονός ότι το κείμενο αυτό εθεωρείτο χαμένο κάνει την ανακάλυψη πραγματικά σπουδαία.
Πρόκειται για ένα κείμενο που έψαχναν επί αιώνες οι επιστήμονες, και η πρώτη επιστημονική δημοσίευσή του έγινε στο περιοδικό Ιστορίας της Αστρονομίας Journal for The History of Astronomy. Το κείμενο αναφέρει την προσπάθεια του Ιππάρχου να χαρτογραφήσει τον ουρανό, και πιθανότατα είναι η πρώτη καταγεγραμμένη προσπάθεια στην ιστορία.
Η αρχική ανάλυση έγινε από φοιτητές του Κέμπριτζ, αφού ο καθηγητής Πίτερ Γουίλιαμς είχε ζητήσει να γίνει μελέτη του κειμένου της Μονής του Σινά. Το κείμενο που αρχικά άρχισε να διαφαίνεται κάτω από την περγαμηνή, θεωρήθηκε ότι ανήκει στον αστρονόμο Ερατοσθένη. Όμως το 2017, σε νέα ανάλυση του αρχαίου κειμένου με νέα μήκη κύματος φωτός και υπολογιστικούς αλγόριθμους, αποκαλύφθηκε το αστρονομικό υλικό το οποίο χρονολογείται στον 5ο ή στον 6ο αιώνα. Το κείμενο περιείχε μύθους για την δημιουργία των άστρων, από τον Ερατοσθένη, και κομμάτια του ποιήματος Φαινόμενα, όπου υπάρχει η περιγραφή των αστερισμών.
Ο Γουίλιαμς εντόπισε συντεταγμένες άστρων στο κείμενο, οπότε προχώρησε ξανά σε ανάλυση μαζί με τον Βίκτορ Γκίζεμπεργκ, ιστορικό του Γαλλικού Εθνικού Ινστιτούτου Επιστημονικών Ερευνών, και τον Εμανουέλ Ζινγκ του Πανεπιστημίου της Σορβόνης. Αποκάλυψαν ότι σε μια σελίδα δίνονταν ακριβείς συντεταγμένες για τα αστέρια στα τέσσερα άκρα του Corona Borealis και σαφείς ενδείξεις ότι πλέον το κείμενο ήταν του Ιππάρχου.
Ο κατάλογος του Ιππάρχου, εξ αιτίας της απουσίας του κειμένου, είχε αρχίσει να θεωρείται “υποθετικός”, ενώ υπήρχε επίσης η υποψία ότι ο Πτολεμαίος είχε υποκλέψει τις μετρήσεις του. Τώρα, όπως αναφέρουν οι ειδικοί, οι μετρήσεις του Ιππάρχου φαίνεται να είναι κατά πολύ πιο ακριβείς. Ο Τζέημς Έβανς, καθηγητής του Πανεπιστημίου Puget Sound των ΗΠΑ αναφέρει πως τώρα η εικόνα μας για τον Ίππαρχο μας γοητεύει, αφού βλέπουμε το τί έκανε πραγματικά, δίνοντας ένα έργο καθοριστικό, ένα έργο ορόσημo για την μαθηματικοποίηση της Φύσης – δηλαδή στο πέρασμα από την περιγραφή, στην λεπτομερή μέτρηση. Μάλιστα, ο Ίππαρχος είχε επικρίνει τους προκατόχους του ότι δεν έδιναν ιδιαίτερη σημασία στις ακριβείς μετρήσεις.
Η ενδιαφέρουσα παρατήρηση του Τζέημς Έβανς, είναι ότι ο Ίππαρχος είναι η γέφυρα μεταξύ της ελληνικής γεωμετρικής παράδοσης και της βαβυλωνιακής χρήσης των μαθηματικών παρατηρήσεων, δίνοντας στην ουσία την ώθηση στην εμφάνιση της πραγματικής αστρονομίας.
Οι απεικονιστικές τεχνικές αναμένεται να αποκαλύψουν ακόμα περισσότερα στοιχεία στο κείμενο του Ίππαρχου, ενώ αναζητώνται περισσότερες σελίδες του κειμένου του, στην βιβλιοθήκη της μονής Αγίας Αικατερίνης του Σινά.
