Σκύψε την ώρα που σωπαίνουν γύρω σου. Ενώ ηχούν. Δίχως είσοδο δίχως εσένα δίχως έξοδο. Σκύψε ανίσκιωτα στους ήχους που δεν τους ακούς και εξακολουθούν. Άρρηκτα γρήγορα αμέσως – σαν θύμηση!
Σκύψε από δύναμη!
Σπίρτα τα φώτα τα αναμμένα, θα σβήσουν. Οι φωνές κεριά που δεν θα ανάψουν ούτε κόλαση ούτε παράδεισο, μια ατέλεια που ολοένα δυναμώνει.
Φύσα τραγούδι αέρα να σκιάζονται λωρίδες δρόμοι όπως σκοτώνουν σε γυριστά μπατζάκια μπουσουλώντας σε ώρα ντεκολτέ του πόνου πάνω στη γύμνια – του ποτέ.
Ούτε γωνίες ούτε ευθείες ούτε τετράγωνα ούτε τετραγωνικά, σκύψε όπως ξεχνιέσαι σκέψη!
Στους εφιάλτες σαν όνειρο. Σε ξαπλωμένες άκαιρες αναπνοές σε μια γυαλάδα από αρώματα που δεν θα έχεις.
Σε αντανακλούν και σε βυθίζουν, στο βύθισμα σου σκύψε καθώς ένα ταβάνι ως τα πατώματα ψηλά θα μένει εάν στα χαμηλά ρίχνεις και σέρνεσαι γυρεύοντας και γείρε.
Σκύψε όπως σκίζουνε κραυγές που δεν θα ακούσεις. .
Σκύψε από δύναμη!
Τι όμορφα σβαρνούν όταν κοιτάς… εμένα…
Τώρα κοιτάς σκυφτά…
Ακούω τι σκέφτεσαι!
Παράθυρο κλειστό που άφησες να βγαίνει σε έναν κήπο. Από τις γρίλιες να κοιτούν με ζήλο μωσαϊκά ακρότητας που στα περπάτησα, ξυπόλητές μου αγκαλιές και μερικές μου ώχρες. Άχρονες σαν τον αιώνα ώρες απομένουν.
Σκύψε στην ενοχή!
Στον κόσμο σου βαθιά και παρά μέσα, μέσα σου.
Ορθά στη δύναμη και όμοια, προχώρα.
Μην μου λυγίζεις που είμαι αστραπή σαν θύμηση αν γδέρνω συγχρόνως και αμετάβλητα κάθε αρχή κατά και κάθε που δεν συγχωρώ υπέρ.
Μήτε σκαμνί δεν έμεινε να δικάσει.
Μήτε λιπόθυμη απρόοπτη ανάμνηση δεν έμεινε. Μήτε εγώ μήτε εσύ μήτε κανείς που θα σκοτώσει μια σύγχυση Βαστίλης που να έχει σημασία.
Μοίρα.
Περιπλανει με μάτια ανοιχτά κύκλους από τυφλόμυγα με υποκλίσεις αδυνάμων.
Σκύψε για να σκεφτείς. Μα ούτε να σκεφτείς για να λυγίσεις.
Με τα βρεγματικά να τρέχουν μνήμες έως τα δάχτυλα που τα κρατούν – με στόμα που δεν μιλά σαν στιγμή που δεν την πρόλαβες..
Σκύψε περήφανα σε λυγμό πνιχτό κρυμμένο, σε μια λέξη που θυμίζει.
Είναι τα μέτωπα το μάτι που φιλάς όταν σε διώχνουν και τα λόγια όταν σε κρατούν είναι η έννοια, σαν το ναρκωτικό που δεν θα πιείς για να μισέψεις…
Στη δύναμη.
Εκεί που ζουν τη θύμηση. Είμαι.
Είμαι παντού, γιατί είμαι ζωή και θάνατος μαζί, σαν θύμηση.
photo 51581 / https://pixabay.com
