Η αλλαγή χρονιάς προσφέρεται για ένα ειλικρινή στοχασμό, για την σημερινή πολιτική της Αθήνας να παρέχει άλλοθι, δηλαδή απαλλαγή, στον εγκληματικό ρόλο του τουρκικού επεκτατισμού.
Επί “ψυχρού πολέμου” ανάμεσα σε ΗΠΑ και Σοβιετική Ένωση, η αμερικανική πολιτική αξιολογούσε την Τουρκία ως πιστή σύμμαχο στο ΝΑΤΟ και πιο σημαντική από την Ελλάδα. Γι’ αυτό, θα θυσίαζε την μισή Κύπρο στην Τουρκία, εάν αποφεύγετο Ελληνοτουρκικός πόλεμος που θα έπληττε σοβαρά αμερικανικά συμφέροντα στο ΝΑΤΟ. Η αμερικανική προτεραιότητα διευθετήθηκε όταν η χούντα στην Αθήνα “συμφώνησε” την προδοσία της Κύπρου με το δίδυμο έγκλημα του 1974: πρώτα πραξικόπημα και εξόντωση του Προέδρου Μακαρίου, για να ακολουθήσει τουρκική εισβολή για διχοτόμηση της Κύπρου.
Στις σημερινές συνθήκες, η νεο-οθωμανική Τουρκία υπονομεύει και ενίοτε αντιστρατεύεται, τα δυτικά συμφέροντα με ταυτόχρονη παραμονή της στο δυτικό στρατόπεδο επειδή της συμφέρει. Αυτό είναι μια ουσιαστική γεωπολιτική διαφορά στην περιοχή μας και ευκαιρία για Αθήνα και Λευκωσία. Ήδη, η Λευκωσία προχώρησε διορατικά σε πλήρη δυτικό προσανατολισμό, προσθέτοντας στην στρατηγική αξία του Ελληνισμού. Ωστόσο, η σημερινή Αθήνα πρωταγωνιστεί στην “κανονικοποίηση” του τουρκικού επεκτατισμού εντός των δυτικών δομών άμυνας και ασφάλειας. Αυτό το πολιτικό άλλοθι στο εγκληματικό τουρκικό καθεστώς, καταδεικνύεται με το “Σύμφωνο Φιλίας”, με πολιτική και οικονομική στήριξη κι άλλα “δώρα” στην Τουρκία, η οποία όμως εφαρμόζει την επεκτατική της πολιτική, με απώτερο στόχο τον Ελληνισμό.
Στην περίπτωση της Ρωσίας η επιβολή οικονομικών κυρώσεων γίνεται για να αποδυναμωθεί το καθεστώς Πούτιν, αλλά στην περίπτωση της Τουρκίας που ο επεκτατισμός της στρέφεται άμεσα εναντίον Ελλάδας-Κύπρου, δεν υπάρχει ανάλογη λογική! Και αν οι δικοί μας πολιτικοί που εφαρμόζουν αυτή την ανυπόληπτη στάση διακατέχονται από αδυναμίες κι εξαρτήσεις, είναι αξιοθρήνητο που πολίτες, οι οποίοι ορθώς στήριζαν την πολιτική Μητσοτάκη για προάσπιση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων το 2019-2020, που αντιμετώπισε αποτελεσματικά την τουρκική επιδρομή εργαλειποιημένων “μεταναστών” και τετελεσμένων στο Αιγαίο, οι ίδιοι αυτοί πολίτες προφασίζονται ότι δεν αντιλήφθηκαν την οπισθοχώρηση από την προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων στην προάσπιση απλώς της κυριαρχίας! Ούτε την ανατροπή των κυρώσεων της ΕΕ στην Τουρκία. Ούτε την άρνηση της Κυβέρνησης Μητσοτάκη για καθορισμό θαλάσσιων πάρκων στο Αιγαίο. Ούτε την συνδρομή στο καθεστώς Ερντογάν με πολιτικό άλλοθι με τελευταίο “δώρο” το ένα δισεκατομμύριο ευρώ από την ΕΕ.
Η αμυντική ισχύς της Ελλάδας σε συνδυασμό με την αποφασιστικότητα για προάσπιση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων σε τυχόν τουρκική επιδρομή, απέτρεψε τον πόλεμο και συνεχίζει να τον αποτρέπει. Αλλά η Τουρκία αρνείται για δεκαετίες τις υποχρεώσεις προς την ΕΕ για την Κυπριακή Δημοκρατία, χωρίς Αθήνα-Λευκωσία να απαιτούν λήψη μέτρων παρόλο που ήδη κατέχει έδαφος της ΕΕ στην Κύπρο, απαιτεί «δύο κράτη», προβάλλει «casus beli»/αιτία πολέμου στο Αιγαίο, επέβαλε το παράνομο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο στην Ανατ. Μεσόγειο ακρωτηριάζοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας-Κύπρου και τώρα ετοιμάζεται για άλλο με Συρία κ.ά. Αντιθέτως, με πρωτοβουλία Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη οι τουρκικές επεκτατικές παρανομίες εντάσσονται στο πλαίσιο των “διμερών διαφορών”!
Ως προς τις επιλογές μας, είμαστε στις πλέον ευνοϊκές συνθήκες για οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου, για επαναφορά της ετοιμότητας για προάσπιση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και για καταδίκη της Τουρκίας με λήψη μέτρων όπως το 2019-2020. Η παροχή άλλοθι στην εγκληματική Τουρκία είναι ανήθικη αλλά και εθνικά καταστροφική.
Κώστας Μαυρίδης,
Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ- S&D
