Η συνέχεια του άρθρου του Παν. Καραφωτιά
Έχει αγανακτήσει πλέον η ανθρωπότητα με την υποκρισία, τον κυνισμό, την αναλγησία, την αδιαφορία, την εκμετάλλευση, την απανθρωπιά. Και φοβάμαι ότι η ανθρωπότητα έχει μεταβληθεί από κάποιους ισχυρούς, οικονομικά και στρατιωτικά, σε ένα απέραντο ΑΝΘΩΠΟΡΥΧΕΙΟ όπου οι άνθρωποι εξορύσσονται ως προϊόντα. Το δε έμβλημα των ισχυρών, οικονομικά και στρατιωτικά, όχι όμως ηθικά, είναι (ας μου επιτραπεί η συνθηματολογία) τα 5 A : αθεϊσμός, αθέμιτος ανταγωνισμός, αλαζονεία, αδιαφορία, απληστία. Η ανθρωπότητα έχει εισέλθει (το δόκιμο είναι έχει παγιδευτεί) σε ένα φαύλο κύκλο τραγικών συγκρούσεων σκοπιμοτήτων εξουσίας με όποια μορφή αυτή εμφανίζεται ή με προσωπεία που διαδέχονται το ένα το άλλο για παραπλάνηση και αποπροσανατολισμό. Στην περίπτωση της τρομοκρατίας η ανθρωπότητα έχει παγιδευτεί σε ένα φαύλο κύκλο συγκρούσεων σαν αυτοσκοπό, που προκαλούνται από σκοτεινά κυκλώματα θρησκευτικού ή πολιτικού φανατισμού, ή εξουσιομανίας και κερδομανίας με πρωταγωνιστές άτομα ή ομάδες παθολογικής υφής.
Επίσης, η διεθνής κοινωνία έχει παγιδευτεί και εθισθεί με τα ΜΜΕ κ.ά. σε ένα φαύλο κύκλο βίας και στυγνού ανταγωνισμού όπου «πρέπει» απαραίτητα οι άνθρωποι να διχάζονται σε αντίπαλα στρατόπεδα ώστε να υπάρχουν οι «νικητές» και οι «ηττημένο», οι «κερδισμένοι» και οι «χαμένοι». Το αποτέλεσμα βέβαια είναι ότι τελικά είναι όλοι ηττημένοι και χαμένοι. Οπωσδήποτε η τρομοκρατία, η κάθε μορφή τρομοκρατίας εναντίον αθώων είναι καταδικαστέα. Όμως, πρέπει να ορισθεί η τρομοκρατία και να θεραπευθούν οι γενεσιουργές αιτίες της. Η ιστορία σήμερα μετά την 11 Σεπτεμβρίου 2001, από πλευράς της Δύσης, θυμίζει την αναβίωση συμμαχιών συλλογικής ασφαλείας τύπου Ιεράς Συμμαχίας και από πλευράς Ισλάμ την αναβίωση «ιερών πολέμων». Εκείνοι που είναι έξω από το παιχνίδι και από κάθε παιχνίδι πολεμικό, επίσημα, είναι οι «Βαρόνοι της Κοκαΐνης» και οι κάθε είδους «Βαρόνοι» του υπόκοσμου που έχουν κατορθώσει να εξαγοράζουν σχεδόν την όποια εξουσία και να συνεχίζουν ανενόχλητοι και ασύδοτοι το αποτρόπαιο παιχνίδι τους. Συγκλονίστηκε η παγκόσμια κοινή γνώμη, ιδιαίτερα οι πολύ κοινωνικά ευαίσθητοι-προς τιμήν τους- συμπατριώτες μας, για τις φυλετικές κ.λπ. ανισότητες στο Αφγανιστάν, όπου άνδρες έδερναν τις γυναίκες τους σαν να ήταν τετράποδα, ή στη Νιγηρία όπου το υπανάπτυκτο κράτος επρόκειτο να τιμωρήσει με λιθοβολισμό μια νέα γυναίκα που τόλμησε να «βιασθεί» ή να κάνει έρωτα και να αποκτήσει ένα παιδί. Επίσης στη Νότια Αφρική όπου λόγω δεισιδαιμονίας, άγνοιας ή παραπλάνησης, άνδρες με aids, επιδιώκουν με κάθε τρόπο να συνευρεθούν με παρθένες για να θεραπευθούν, οπόταν μεταδίδουν την ασθένεια σε χιλιάδες αθώα θύματα.
Όμως, είδαμε να ξεσηκώνεται η διεθνής κοινή γνώμη για τόσες άλλες ανθρωπογενείς τραγωδίες από πυρηνικές δοκιμές; O εξαίρετος τ.ΓΓ του ΟΗΕ Χαβιέρ Περέζ ντε Κουέγιαρ, αναφερόμενος στους πυρηνικούς εξοπλισμούς, τόλμησε να ρωτήσει: «Με ποιό δικαίωμα κάποιες Δυνάμεις αποφασίζουν για το μέλλον της ανθρωπότητας; Επίσης από χημικά και βιολογικά όπλα, από ξένη κατοχή, από ρατσισμό, από την καταστροφή του περιβάλλοντος, από τις εγκληματικές δραστηριότητες κυκλωμάτων εμπορίας ναρκωτικών, σωματεμπορίας, εμπορίας μελών σώματος, αμοραλισμού και, τέλος, τρομοκρατικών ενεργειών; Ή μήπως είδατε ουσιαστική αντίδραση (εκτός από την Ελλαδούλα) για τους παράλογους βομβαρδισμούς εναντίον της Γιουγκοσλαβίας- απουσία του ΟΗΕ- τις απειλές και τις παραβιάσεις του Χάρτη του ΟΗΕ και του Διεθνούς Δικαίου από την Τουρκία κ.λπ. Γιατί τόσες δεκαετίες οι ισχυροί αλλά και οι άλλοι δεν φιλοτιμήθηκαν να επιλύσουν τις γενεσιουργές αιτίες της τρομοκρατίας ώστε η κοινή γνώμη να μην έχει την εντύπωση ότι η τρομοκρατία αποτελεί ένα ακόμη άλλοθι για την ποινικοποίηση, όπως προαναφέραμε, της παγκόσμιας ζωής ώστε να επιβληθεί το αντικοινωνικό, κρυπτο-φασιστικό καθεστώς του «Μεγάλου Αδελφού» σε όλη του την «αίγλη»; Μήπως κάποια συστήματα δεν μπορούν να επιβιώσουν δίχως «βαρβάρους»; Η τρομοκρατία αποτελεί ένα νέο είδος πολέμου που έχει περάσει από τα χαρακώματα στις πόλεις, ενός πολέμου εφιαλτικού, κρυφού, ύπουλου, απροσδόκητου, ακήρυκτου, ολοκληρωτικού με δικούς του κανόνες, με δικά του «ηθικά ερείσματα» με δική του πολιτική και στρατηγική, με δικό του πολύμορφο προσωπείο. Και το σπουδαιότερο: δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί όταν οι «τρομοκράτες» είναι άτομα που είναι έτοιμα να θυσιασθούν για τα πιστεύω τους, ορθά ή όχι. Καμιά δύναμη δεν μπορεί να τους σταματήσει.
Η τρομοκρατία δεν αντιμετωπίζεται με τρομοκρατία. Μόνον όσοι θέλουν να μεταμορφώσουν την ανθρώπινη κοινωνία σε απέραντα γκέτο ή στρατόπεδα και να χωρίσουν τις κοινωνίες σε φύλακες και άλλους ώστε να τους ελέγχουν και εκμεταλλεύονται, δε στέργουν στην αντιμετώπιση τω γενεσιουργών αιτίων που είναι κύρια: η άγνοια, ο θρησκευτικός, ιδεολογικός ή πολιτικός φανατισμός, η πείνα, η φτώχια, η κοινωνική αδικία (κοινωνικός αποκλεισμός), η εκμετάλλευση, η ξένη κατοχή, η αποικιοκρατία, ο ιμπεριαλισμός κ.λπ. Προφανώς, (η υπόθεση που κάνω είναι εντελώς προσωπική και αυθαίρετη, από τις λίγες γνώσεις βιολογίας που έχω, αλλά τη διακινδυνεύω) η ισορροπία των χημικών ουσιών που βρίσκονται στον ανθρώπινο εγκέφαλο και ρυθμίζουν τη λειτουργία του, έχουν αλλοιωθεί από το συνεχή βομβαρδισμό του με αρνητικούς ερεθισμούς βίας, φόβου κ.λπ. με αποτέλεσμα να έχει ανατραπεί με τις γνωστές πλέον δραματικές ή τραγικές επιπτώσεις. Προφανώς, οι ουσίες του φόβου, ανταγωνισμού, φθόνου, μίσους κ.λπ., έχουν επικρατήσει, κυριαρχούν απόλυτα σε ορισμένους εγκέφαλους ισχυρών ώστε τελικά οι συνειδήσεις τους να έχουν στρεβλωθεί, πορωθεί, πετρώσει.
Συνεχίζεται
photo belkacemyabadene / https://pixabay.com
