.Γράφει ο Πάνος Καλουδάς.
…Αυτό το δόλιο το οκτάωρο, που με τόσους αγώνες και τόσες θυσίες είχε κατακτηθεί..
Αυτό είναι που και πάλι περνάει κλυδωνισμούς. Παραδομένο στα συμφέροντα των ολίγων.
Παραδομένο στον επιλεκτικό πλουτισμό, Σε βάρος πάντα του εργαζόμενου. Του εύκολου
θύματος. Με θύτη, αυτόν που έχει επιλεγεί και τοποθετηθεί, στο να διαχειρίζεται αυτός
την τύχη και τα εργασιακά δικαιώματα του θύματος. Γιατί περί θύματος πλέον πρόκειται
Αφού του επιβάλλεται, με χίλια δυο τεχνάσματα, η βούληση και τα θέλω,του ισχυρού. Με
τις υπόγειες διεργασίες του ιδίου του κράτους. Που με τόσο πια εμφανή σημάδια παίρνει
τη θέση του διώκτη των δίκαιων συσχετισμών. Καταργώντας θεσμούς, νόμους, αποφάσεις,
που έχουν κατακτηθεί με αγώνες ετών. Του κράτους που με τόση προκλητικότητα παίρνει
ανοιχτή θέση, σε βάρος αυτού, που με τον μόχθο του, παράγει πλούτο.Μια ανέντιμη θέση
που κλείνει υπέρ της ολιγαρχίας…. Υπέρ αυτής της κοινωνικής ομάδας, των λίγων, που η
κάθε διαπλεκόμενη κυβέρνηση αποφάσιζει επιλεκτικά να στηρίξει. Σε βάρος των ιστορικά
καθιερωμένων δικαιωμάτων. Σε βάρος κάθε ηθικής και δικαίου.. Και εδώ είναι που μπαίνει
πλέον ο πικρός, μα και τόσο ακριβής χαρακτηρισμός, που σηματοδοτεί τον τίτλο.
…<< ”Χούντα” το καθιέρωσε…”Δημοκρατία” το καταργεί. ..>>
…Γιατί η καθιέρωση του οκταώρου, όπως είναι γνωστό, επιβλήθηκε 80 χρόνια πριν, επί
κυβερνήσεως Ιωάννη Μεταξά. Και ήταν το αποτέλεσμα πολλών αγώνων που είχαν γίνει
πριν, ώστε να έμπαινε πλέον μια τάξη στην εργασιακή αναρχία, που υπήρχε.
Το οκτάωρο έγινε τότε αποδεκτό και από τους εργοδότες. Οι οποίοι έβλεπαν πλέον την
παραγωγικότητα τους να αυξάνεται με ιλλιγγιώδεις ρυθμούς, χάρη στην εύρυθμη πια
λειτουργία, με τις ανθρώπινες συνθήκες. Ήταν ολοφάνερη πλέον η καλή λειτουργική
διαχείριση. Η οποία απέδιδε τους καρπούς της. Αυτό τον καλό εργασιακό συσχετισμό,
που αποφάσισε η νυν κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, να τον καταργήσει Υπακούοντας
τις εντολές αυτών που υπαγόρευσαν κι αυτά τα καταστροφικά για τη χώρα μας μνημόνια
Και που τα επέβαλαν με τη σύμφωνη γνώμη, με τα κεφάλια σκυμμένα αυτών που τα
υπόγραψαν. Και που τώρα, σιγά-σιγά τα ικανοποιούν. Με ότι τραγικό για το Έθνος μας,
σημαίνει αυτό..Είναι αυτοί οι δόλιοι που με τόση ελαφριά συνείδηση βάζουν χέρι και στα
εργασιακά. Δημιουργώντας μια άνευ προηγουμένου αναμπουμπούλα
…Και να ήταν μόνο το οκτάωρο, Που με τόση αισχρότητα, βιάζει το ματωμένο μεροκάματο.
…Να ήταν μόνο η συστηματική κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας Που έδινε την ημέρα
στην ανάπαυση, Στις πνευματικές υποχρεώσεις και στις κοινωνικές επαφές;
… Να ήταν και η περίφημη ασφάλεια του εργαζόμενου.. Το γνωστό και τόσο ευεργετικό
από τότε ΙΚΑ, που κι αυτή καταργείται μέρα με την ημέρα;
…Και τα τρία αυτά, (το ΙΚΑ, το οκτάωρο και η καθιέρωση της Κυριακής, ως ημέρα αργίας)
ήταν αποφάσεις που τις εφάρμοσε ο ”δικτάτορας” Ιωάννης Μεταξάς.. Και που τις..
καταργούν με απόλυτη αυταρχικότητα οι παρούσες ”δημοκρατικές” κυβερνήσεις.
Και με το δίκιο μου αναρωτιέμαι. Μήπως εκτός από την μπάλα, χάσαμε και τις έννοιες
σε αυτούς τους τόσο περίεργους καιρούς μας;..
…Τέλος πλάϊ σε όλες αυτές τις πολύ σημαντικές χασούρες, καταγράψτε και μια ακόμη
Που συντελείται σε καιρούς ”δημοκρατίας”.. Καταγράψτε και την κατάρρευση πλέον
κάθε αξιοπρέπειας και ελευθερίας του εργαζόμενου. Του δούλου. Σε καιρούς ”δημοκρατίας”
…Μα.. Επιτρέψτε μου. .Ή πολύ λαβωμένη πια, είναι αυτή η δημοκρατία.. Η πολύ τράνς..
Δεν βρίσκω άλλη εξήγηση..
photo freestockcenter, Image license by freepik.com
