Η νέα κλιμάκωση η οποία υπήρξε στην Έγγυς Ανατολή, απομακρύνει όλο και περισσότερο την λύση των 2 κρατών για Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους. Μια ιστορική αναδρομή της κόντρας αυτής παρουσιάζεται στο συγκεκριμένο άρθρο.
Η Βασιλική Βρετανική Επιτροπή, ήταν αυτή που έφερε για πρώτη φορά στο προσκήνιο τον διαχωρισμό της Παλαιστίνης σε εβραϊκό και αραβικό κράτος. Αυτό το πρότεινε για πρώτη φορά στις 7 Ιουλίου του 1937. Η επιτροπή αυτή ύστερα από μεγάλη έρευνα που πραγματοποίησε, κατέληξε στο γεγονός ότι υπάρχει ένα αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ των 2 αυτών ομάδων. Έτσι, ο διαχωρισμός τους σε 2 κράτη ήταν μονόδρομος, ώστε να μπορέσουν να αποφευχθούν οι συγκρούσεις.
Αυτό το σχέδιο αποτέλεσε το προσχέδιο, όλων των προσπαθειών για την αποφυγή των συγκρούσεων ανάμεσα σε Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους. Η προσπαθεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ έκανε μια πρώτη απόπειρα να λύσει αυτό το ζήτημα το 1947, ωστόσο αυτό απέτυχε λόγω της αντίστασης που υπήρξε από τα αραβικά κράτη.
Στον πόλεμο που πραγματοποιήθηκε το έτος 1948, στόχος και των 2 πλευρών ήταν η εξασφάλιση του μέγιστου δυνατού εδαφικού χώρου. Ύστερα, στον πόλεμο του 1967 το Ισραήλ κατέλαβε Δυτική Όχθη και Ιερουσαλήμ, κάνοντας ακόμα πιο μακρινή την ιδέα των 2 κρατών.
Το σχέδιο αυτό ωστόσο επέστρεψε στο προσκήνιο, κατά το έτος 1980, όπου η Ευρωπαϊκή Κοινότητα έκανε λόγο για το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού για τους Παλαιστίνιους και την λύση των 2 κρατών. Αυτό έκανε να εγκριθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ περισσότερο από 2 δεκαετίες και εν τέλει επικύρωσε το έτος 2002 το δικαίωμα των Παλαιστινίων.
Επίσης το έτος 2003 υιοθετήθηκε η Συμφωνία της Γενεύης, από Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους. Η συμφωνία αυτή βασίστηκε στο γεγονός ότι η Οργάνωση Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης είχε αναγνωρίσει το Ισραήλ το έτος 1988, κάτι το οποίο είχε κάνει ωστόσο σιωπηρά.
Το σχέδιο αυτό έγινε αποδεκτό και από την Χαμάς, από πολλούς ηγέτες, ωστόσο κάποιοι άλλοι έθεσαν την ανάγκη πραγματοποίησης ενός δημοφηφίσματος για τους παλαιστίνιους, ώστε να αποδεκτεί το σύνολο των Παλαιστίνιων την θέση αυτή.
Κοντά στο έτος 2000 Ισραήλ και Παλαιστίνη βρέθηκαν κοντά στο να έχουν συμφωνία για την λύση 2 ανεξάρτητων κρατών. Παρόλα αυτά οι Παλαιστίνιοι άλλαξαν στάση, καθώς η επέκταση των εβραϊκών εποικισμών ήταν συνεχιζόμενη. Ένα ποσοστό μεγαλύτερο από 50% των Παλαιστινίων τάχθηκε κατά της λύσης των 2 κρατών κατά το έτος 2014, κάτι το οποίο δεν άλλαξε καθώς τα χρόνια περνούσαν.
Όσον αφορά την πλευρά του Ισραήλ, η έγκριση του σχεδίου δεν μπόρεσε να πραγματοποιηθεί, κάτι που οφειλόταν στην Παλαιστινιακή τρομοκρατία. Το 2015 το ποσοστό των Ισραηλινών που συμφωνούσε στη λύση των 2 κρατών ήταν μικρότερο από 50%. Ωστόσο, μεγάλο είναι το ποσοστό των Ισραηλινών, το οποίο τάσσεται ενάντιο και στην λύση ενός κράτους, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αλλοιώσει την εβραϊκή ταυτότητα την οποία έχει το Ισραήλ.
