Στα πλαίσια της στήριξης, προβολής και διάδοσης της Ελλινικής Γλώσσας, παρατίθενται κατωτέρω σχετικές αναφορές.
Αναφορές που καταδεικνύουν την αξία της Ελληνικής Γλώσσας. Την μοναδικότητά της. Το Κάλλος της.
Την κραυγή αγωνίας όσων εις τα μύχια της ψυχής των αισθάνονται Έλληνες. Αισθάνονται ότι η Γλώσσα η Ελληνική είναι το φυτώριον του δένδρου που καταυγάζει τον νουν του ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
Γλώσσα, Ψυχή της Φυλής μας και Φως της Ανθρωπότητος, που τόσον ανοήτως παραποιούμε και μεταλλάσουμε, αγνοούντες ότι οι Λαοί, τα Έθνη, πεθαίνουν όταν χάσουν την Γλώσσα τους.
Ως προς την δομή της, η Ελληνική Γλώσσα είναι γλώσσα λογική, νοηματική, και οι λέξεις της έχουν πρωτογένεια, δηλαδή η λέξη και αυτό που αυτή εκφράζει έχουν μεταξύ των πραγματική, ουσιώδη σχέση.
Ενώ όλες οι άλλες γλώσσες είναι σημειολογικές, όπου αυθαιρέτως ορίζεται η κάποια ονομασία του ¨ Χ ¨ πράγματος.
Στην γλώσσα έχουμε την Λέξη (το Σημαίνον) και την ΄Εννοια (το Σημαινόμενον).
Δηλαδή·
– Την λέξη, που καταδεικνύει, που επισημαίνει ένα αντικείμενο η ένα σύνολο αντικειμένων που έχουν κοινές ιδιότητες, και
– Την έννοια, δηλαδή γνώση που αντιπροσωπεύει στον νου το αντικείμενο αυτό ή το σύνολο των αντικειμένων που έχουν κοινές ιδιότητες.
Στην Ελληνική γλώσσα, αυτά τα δύο, το Σημαίνον και το Σημαινόμενον, έχουν πρωτογενή σχέση, που δεν συμβαίνει με τις άλλες γλώσσες.
Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από τη μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).
“Μητέρα των εννοιών” απεκλήθη η Ελληνική (Ζακ Λακαρριέρ-Γάλλος συγγραφέας).
Σε μια συνηθισμένη γλώσσα, π.χ. στα Αγγλικά, μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε να λέμε τον δρόμο: river και το ποτάμι: road, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε, να ισχύει.
Στα Ελληνικά, κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Γι’ αυτό το λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά ως «εννοιολογική» γλώσσα, από τις υπόλοιπες γλώσσες, τις γλώσσες τις «σημειολογικές».
Οι ρασοφόροι διδάσκουν τα ελληνικά γράμματα. Στα σκοτεινά υπόγεια των Μοναστηρίων, οι Μοναχοί διατηρούσαν τα «Κρυφά Σχολεία».
Εδώ, θα μας έλεγε ο Αντισθένης· «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις».
Παραδείγματα:
– γεωμετρία: γη + μετρώ
– άρχων: είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γη + έχων).
– βοηθός : βοή = φωνή + θέω = τρέχω· σημαίνει, αυτός που στο κάλεσμα τρέχει προς
εκτέληση υγκεκριμένου έργου..
– αστήρ: Η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στηρ
από το ίστημι, που σημαίνει στέκομαι).
– ελευθερία: ελεύθειν + ερά ( «Ετυμολογικόν Μέγα» )
Έχομε, δηλαδή, αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως και πράγματος.
Δεσπόζει η λογικότητα και η νοηματική. Ανύπαρκτον στις άλλες γλώσσες.
Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λες, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη, ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της
Η Ελληνική γλώσσα έχει μαθηματική δομή και οι λεκτικοί της τύποι αναπαριστούν, μέσω προγραμμάτων Η/Υ, ολοκληρώματα σε τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα αδύνατον δια τις άλλες γλώσσες.
Οι νέες επιστήμες, πληροφορική- ηλεκτρονική- κυβερνητική κ.λπ., ευρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, μόνον εις την Ελληνικήν, άνευ των οποίων (νοητικών εκφράσεων) η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει.
Είναι, τα Ελληνικά, η κατ’ εξοχήν γλώσσα με την οποία μπορούν να εκφρασθούν και οι λεπτότερες διακυμάνσεις της ψυχής.
Είναι η μόνη γλώσσα με την οποία μπορεί κανείς να βυθισθεί εις τα βάθη της συνείδησής του, δια να γνωρίσει τον εαυτόν του, να ανοίξει η θύρα προς συνάντηση της αληθείας.
Πλείστες όσες ελληνικές λέξεις είναι αδύνατον να αποδοθούν εννοιολογικά από οιανδήποτε άλλη γλώσσα (άμιλλα, θαλπωρή, φιλοτιμο, κ.α).
Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από το βίο, την αγάπη από τον έρωτα.
Π.χ., η, λέξη “Περιχώρησις”, λέξη της Ελληνικής, και μόνον, Γλώσσας.
Λέξη, με απέραντες προεκτάσεις φλοσοφικές και επέκεινα, που, μέσα από την μοναδικότητά της και το περιεκτικό της βάθος, εκφράζει σχέση .
Σχέση, όπου ο Ένας περιχωρείται (περιέχεται, εγκαθίσταται διανοητικά) μετά του Άλλου, και ο Άλλος με τον Ένα, τότε οι δύο γίνονται ένα ΝΕΟΝ ΕΝΑ.
Μία κατάσταση, ταυτισμού μετά του άλλου. Λογικώς ανερμήνευτος, μυστηριώδης και ανθρωπίνως αδύνατος. Αλλ΄ ὅμως, είναι ένας φάρος, ένα πρότυπο που ο άνθρωπος πρέπει προσηλωμένος να προσβλέπει, να επιδιώκει.
Ανθρωπίνως αδύνατον. Είναι όμως, δυνατόν, και υπάρχον, “παρά Τω Θεώ”. ” Τω Τριαδικώ Θεώ”. Η Αγία Τριάς, ομοούσιος και αχώριστος. Όπου τα Τρία Πρόσωπα-Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα – εν μιά ουσία, αδιαίρετα και αχώριστα.
Οποία (!) λοιπόν η προέκταση της σημασίας της λέξης “Περιχώρησις”.
Μοναδικότητα. Κάλλος! Που καταυγάζεται μέσα στο μεγαλείο Της.
Αντιλαμβανόμεθα, έδω, το ύψος και κάλλος με το οποίον θα εξέφραζαν τον λόγον του Χριστού ο Σωκράτης και ο Πλάτων, εάν ήσαν παρόντες, όταν Ούτος εδίδασκε εις τους Ισραηλίτες. Παρά ταύτα, με την παρουσία των δύο “εκείνων” Ελλήνων, Ελήλυθεν η ώρα”.
Έχει καί μουσικότητα, είναι μουσική η Ελληνική Γλώσσα, όπου, τα μουσικά σημεία, οι τόνοι, μαζί με τους κανόνες την καθιστούν γλώσσα, κατ΄ εξοχήν Μουσική και προφυλάσσουν από την παραφωνία.
Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιωάννης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.
«Γλώσσα των Αγγέλων» απεκλήθει.
«Κι΄ αν τυχόν κάπου, ανάμεσα στους “γαλάζιους” διαδρόμους, συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξερουνε γλώσσες. Μιλάνε μεταξύ τους με μουσική» (Νικηφόρος Βρεττάκος, μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός)
Ήδη, μέσω Internet, διανέμεται παγκοσμίως πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμαθήσεως της Ελληνικής (δια Αγγλόφωνους και Ισπανόφωνους, κατ’ αρχήν). Στο Πανεπιστήμιον Ιρβάϊν της Καλλιφόρνια έχουν αποθησαυρισθεί, πλέον των 6 εκατομμύρων λέξεων, και 78 ( με τάση προς 90) εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας, έναντι 400.000 λέξεων και 300.000 τεχνικών όρων της Αγγλικής, δηλαδή το 1/100 της ιδικής μας.
Εις αυτόν τον Η/Υ ( Ίβυκος ) εταξινομήθησαν πλέον των 8.000 συγγράμματα, 4.000 αρχαίων Ελλήνων, και το έργον συνεχίζεται. Ομιλών δι’ αυτό ο καθηγητής Μπρούνερ, είπε: «Εις όποιον απορεί διατί τόσα εκατομμύρια δολλάρια δια την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής, απαντούμε: « Μα πρόκειται δια την γλώσσα των προγόνων μας. Και η επαφή μας μ’ αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμόν».
photo https://www.protothema.gr/stories/article/1113565/krufo-sholeio-nea-stoiheia-pou-apodeiknuoun-tin-uparxi-tou/, wal_172619 https://pixabay.com
