Η μητέρα μου κάτι έραβε στο δωμάτιοτραγουδώντας.Έπαιζα στο μπαλκόνι και η φωνή τηςερχόταν από το ανοικτό παράθυρο.Φωνή γλυκιά, μελωδική.Τα μικρά παιδιά έχουν ενστικτώδη διαίσθηση.Όλη η ευτυχία της καρδιάς της,φτερούγισμα πηγαίας χαράς,διοχετευόταν στο τραγούδι.Το...
Αλεξάνδρα Μπακονίκα
ΝΥΧΤΑ
Κατά μήκος του στενού πεζόδρομουμπαρ και καφετέριες.Καθώς πίνει το ποτό τηςδιακρίνει στο απέναντι μπαρ την αγάπη της.Η ψηλόλιγνη κορμοστασιά τουμετακινείται ανάμεσα στα υπαίθρια τραπέζιαγια να μιλήσει με φίλους του.Μέσα στο πλήθος εκείνος δεν τη βλέπει.Σαν το κεράκι...
ΣΑΝ ΑΓΓΙΓΜΑ
Τα μάτια, κάποιες φορές,μιλούν πιο εύγλωττα από τις λέξεις.Απαθανατίζω αυτή τη στιγμήτο βλέμμα σου επάνω μου.Βλέμμα συνεπαρμένο από αγάπη, σαν ικεσία,αβρό, σαν άγγιγμα από βελούδο.Βλέμμα τόσο δικό σου,θηρευτής ηδυπάθειαςπου δεν κρύβεται. Απαθανατίζω αυτή τη στιγμήπου...
Το μολύβι
Ο περίεργος τρόπος που κρατάς το μολύβι με ερεθίζει.Νιώθω την πίεσή σου στο χαρτί,την αφή σου στην άκρηΤα δάκτυλά σου έχουν υπόστασηκαι σχήμα κι είναι μπλεγμέναγύρω από το μολύβισαν τον πόθο που τρέφειτην ψυχή μου. Ακόμα κι όταν γράφεις χύνεται ορμή. ...
Οι αποσκευές μου
Απανθρωπιές και τραγωδίεςδεν μου είναι άγνωστες.Δια πυρός και σιδήρου τις έζησα.Αν με ψάξεις θα βρεις τα βαθιά τους σημάδια.Σκοτάδια, καταχνιές και θλίψειςτα κουβαλάω στις αποσκευές μου. Έχω πιστοποιητικά, συστατικές επιστολέςγια δοκιμασίες που άντεξα.Παίρνω, λοιπόν,...


Αλεξάνδρα Μπακονίκα

ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ – ΑΚΑΤΑΜΑΧΗΤΗ
Η μητέρα μου κάτι έραβε στο δωμάτιοτραγουδώντας.Έπαιζα στο μπαλκόνι και η φωνή τηςερχόταν από το ανοικτό παράθυρο.Φωνή γλυκιά, μελωδική.Τα μικρά παιδιά έχουν ενστικτώδη διαίσθηση.Όλη η ευτυχία της καρδιάς της,φτερούγισμα πηγαίας χαράς,διοχετευόταν στο τραγούδι.Το...

ΝΥΧΤΑ
Κατά μήκος του στενού πεζόδρομουμπαρ και καφετέριες.Καθώς πίνει το ποτό τηςδιακρίνει στο απέναντι μπαρ την αγάπη της.Η ψηλόλιγνη κορμοστασιά τουμετακινείται ανάμεσα στα υπαίθρια τραπέζιαγια να μιλήσει με φίλους του.Μέσα στο πλήθος εκείνος δεν τη βλέπει.Σαν το κεράκι...

ΣΑΝ ΑΓΓΙΓΜΑ
Τα μάτια, κάποιες φορές,μιλούν πιο εύγλωττα από τις λέξεις.Απαθανατίζω αυτή τη στιγμήτο βλέμμα σου επάνω μου.Βλέμμα συνεπαρμένο από αγάπη, σαν ικεσία,αβρό, σαν άγγιγμα από βελούδο.Βλέμμα τόσο δικό σου,θηρευτής ηδυπάθειαςπου δεν κρύβεται. Απαθανατίζω αυτή τη στιγμήπου...

Το μολύβι
Ο περίεργος τρόπος που κρατάς το μολύβι με ερεθίζει.Νιώθω την πίεσή σου στο χαρτί,την αφή σου στην άκρηΤα δάκτυλά σου έχουν υπόστασηκαι σχήμα κι είναι μπλεγμέναγύρω από το μολύβισαν τον πόθο που τρέφειτην ψυχή μου. Ακόμα κι όταν γράφεις χύνεται ορμή. ...

Οι αποσκευές μου
Απανθρωπιές και τραγωδίεςδεν μου είναι άγνωστες.Δια πυρός και σιδήρου τις έζησα.Αν με ψάξεις θα βρεις τα βαθιά τους σημάδια.Σκοτάδια, καταχνιές και θλίψειςτα κουβαλάω στις αποσκευές μου. Έχω πιστοποιητικά, συστατικές επιστολέςγια δοκιμασίες που άντεξα.Παίρνω, λοιπόν,...