Γεννήθηκε στην Ελλάδα. Μεγάλωσε στον Καναδά. Ζει και εργάζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πολίτης του κόσμου αλλά οι βαθιές της ρίζες βρίσκονται στην Πελοπόννησο και την Κρήτη. Σπούδασε κοινωνικές επιστήμες αλλά αυτό που την καθόρισε από τα εφηβικά της χρόνια ήταν η αγάπη της για την τέχνη. Αυτή η εμμονή της πρόσφερε ένα συνεχές βιωματικό ταξίδι, ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Από εκθέσεις τέχνης σε γκαλερί και μουσεία, από θεατρικές παραστάσεις, από συναυλίες, αναζήτησε τη γνώση μέσα από τη συνεχή μελέτη, την προσωπική έρευνα, την αδιάκοπη προσπάθεια. Κι όλα αυτά με πειθαρχία και αφοσίωση. Στις Ηνωμένες Πολιτείες εκλέγεται Πρόεδρος στο Parsons Bruce Art Association της Virginia. Επιμελείται σειρά πολύ πετυχημένων εκθέσεων και, με χρηματοδότηση της πολιτείας, ιδρύει το κοινοτικό κέντρο τέχνης Prizery που λειτουργεί μέχρι σήμερα και αποτελεί φυτώριο νέων καλλιτεχνών. Δεν ξεχνάει ποτέ τη χώρα της και για να στηρίξει τους Έλληνες καλλιτέχνες της περιφέρειας ανοίγει στην Σπάρτη, την γενέθλια πόλη της, δύο αίθουσες τέχνης. Το βλέμμα της στον κόσμο ήταν πάντα το βλέμμα ενός δημιουργού. Και έφθασε η στιγμή. Η στιγμή που γεμάτη πλέον η ίδια έπρεπε να αφήσει όλα αυτά που την ξεχείλιζαν να βγουν έξω. Και αυτή ήταν μία κίνηση, μία απόφαση χωρίς επιστροφή. Η Angie βρήκε τον προσωπικό της δρόμο με τον προσωπικό της τρόπο. Δημιούργησε το δικό της εικαστικό αλφάβητο, το δικό της εικαστικό λεξιλόγιο και, τελικά, τη δική της αναγνωρίσιμη και διακριτή εικαστική της γλώσσα: Έναν χείμαρρο εικόνων με έντονο το χρώμα. Το χρώμα που στη ζωγραφική έκφρασή της είναι παντοδύναμο. Η παλέτα της είναι ανεξάντλητη ακόμα και στους μαυρόασπρους πίνακές της. Το μαύρο και το άσπρο της Angie δεν είναι δύο χρώματα. Είναι όλα τα χρώματα. Με αυτή τη γλώσσα επικοινώνησε με τους άλλους, τους πολλούς άλλους, όχι μόνο με το φιλότεχνο αλλά και με το ευρύτερο κοινό. Επιλέγει ως καλλιτεχνική υπογραφή το όνομα Angakis. Από το 2015 εκθέτει το έργο της στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Εκθέτει ατομικά και συμμετέχει σε ομαδικές εκθέσεις και καλλιτεχνικά φόρα αποσπώντας σημαντικά βραβεία, διακρίσεις και επαίνους. Όλα αυτά τα χρόνια χτίζει μια απολύτως ιδιαίτερη σχέση με το κοινό της. Μιλώντας με ανθρώπους που έχουν στη συλλογή τους έργα της σε ξαφνιάζει το γεγονός ότι ο κάθε ένας ταυτίζεται τόσο πολύ με το συγκεκριμένο έργο της που θεωρεί ότι εκείνος μοναδικά αποκρυπτογραφεί το κρυμμένο νόημα. Εκείνος έχει το μαγικό κλειδί που ξεκλειδώνει την πόρτα της αφήγησης της εικαστικού. Μιας αφήγησης που τελικά φωτίζει όχι τον πίνακα αλλά τη δική του ζωή.