Λέω απόψε να κοιμηθούμε αγκαλιά κάπως σαν παιδιά ξέφρενα ακόμα και στον ύπνο τους λέω απόψε να κοιμηθούμε αγκαλιά Κι αν κάποιος μας ταράξει κι αν κάτι ξένο μπει ανάμεσα λέω ακλόνητη να μείνω στα χέρια σου παιχνίδι κάνε ό,τι θες εσύ παιδί κι εγώ παιχνίδι Λέω να...
Χριστίνα Λαμπούση
ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ
Στεκόταν δίπλα μου ανάσαινε τι θράσος είπαν πως ήταν ποιητής μιλούσε λέει για αλήθεια ποιος νόμισε πως είναι αστείο να μιλάς για πράγματα που δεν υπάρχουν Αναστατώνομαι πάρτον από μπροστά μου κλείστου το στόμα αναπνέει ακόμα κράτα του γερά το κεφάλι ακούνητος η...
Ω γλυκύ μου έαρ
Γέμισα λουλούδια το δωμάτιο σφράγισα καλά τα ανοίγματα πόρτες, παράθυρα κλείστηκα μέσα θα μου κλέψουν το...
Το θηρίο
Κάτσε να δεις πότε ήταν ακριβώς αχνή η μνήμη παρά τα σημάδια μάλλον γύρω στα τρία μπορεί και στα τέσσερα ...
Στα χαρακώματα
Πλαστικά ποτήρια στο κομοδίνο μιας χρήσεως κορμιά λαβωμένα μια γάζα στο πάτωμα ...
Σιωπή στη διαπασών
Όταν έσκαγε η λωρίδα στα πόδια μου -oύτε εκείνο το “Προσοχή εύθραυστο” δε σε σταμάτησε- κατάπια το παιδικό μου ουρλιαχτό μα τι αντοχή είναι αυτή στον πόνο...
Σε κώμα
Πληκτρολογώ καλημέρες ανταλλάσσω νέα αγκαλιάζω την οθόνη κοιμάμαι μαζί της Χρόνια πολλά, αγάπη μου!...


Χριστίνα Λαμπούση

ΠΑΙΞΕ ΜΕ
Λέω απόψε να κοιμηθούμε αγκαλιά κάπως σαν παιδιά ξέφρενα ακόμα και στον ύπνο τους λέω απόψε να κοιμηθούμε αγκαλιά Κι αν κάποιος μας ταράξει κι αν κάτι ξένο μπει ανάμεσα λέω ακλόνητη να μείνω στα χέρια σου παιχνίδι κάνε ό,τι θες εσύ παιδί κι εγώ παιχνίδι Λέω να...

ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ
Στεκόταν δίπλα μου ανάσαινε τι θράσος είπαν πως ήταν ποιητής μιλούσε λέει για αλήθεια ποιος νόμισε πως είναι αστείο να μιλάς για πράγματα που δεν υπάρχουν Αναστατώνομαι πάρτον από μπροστά μου κλείστου το στόμα αναπνέει ακόμα κράτα του γερά το κεφάλι ακούνητος η...

Ω γλυκύ μου έαρ
Γέμισα λουλούδια το δωμάτιο σφράγισα καλά τα ανοίγματα πόρτες, παράθυρα κλείστηκα μέσα θα μου κλέψουν το...

Το θηρίο
Κάτσε να δεις πότε ήταν ακριβώς αχνή η μνήμη παρά τα σημάδια μάλλον γύρω στα τρία μπορεί και στα τέσσερα ...

Στα χαρακώματα
Πλαστικά ποτήρια στο κομοδίνο μιας χρήσεως κορμιά λαβωμένα μια γάζα στο πάτωμα ...

Σιωπή στη διαπασών
Όταν έσκαγε η λωρίδα στα πόδια μου -oύτε εκείνο το “Προσοχή εύθραυστο” δε σε σταμάτησε- κατάπια το παιδικό μου ουρλιαχτό μα τι αντοχή είναι αυτή στον πόνο...

Σε κώμα
Πληκτρολογώ καλημέρες ανταλλάσσω νέα αγκαλιάζω την οθόνη κοιμάμαι μαζί της Χρόνια πολλά, αγάπη μου!...