"Καλημέρα αγαπούλα μου αυτές τις μέρες δεν σε βλέπουμε καλά με την μαμά ούτε έχεις όρεξη να φας, πού πήγε το μειλίχιο χαμόγελό σου που φώτιζε τον έναστρο ουρανό της οικογένειάς μας ομορφούλα μου; Γιατί σκυθρωπιάζουν τα ματάκια σου και γογγύζουν από παράπονο; Σε εμάς...
Χρήστος Παναγιωτόπουλος
Για το καλό μου…
Μέσα στο κρύο της ψυχής έχω σταθεί έχω βραχεί, κόντρα σε κάθε λογική, όχι παιχνίδι της στιγμής. Βλέπω φτερά που μεγαλώνουν Και όλο τον κόσμο τον μικραίνουν μα η απόσταση μου μοιάζει με ένα δοχείο που αδειάζει. Σε ένα ταπεινό "αντίο" μες της καρδιάς ...
Το χάδι της μάνας…
Ανοίγω την πόρτα του μυαλού το πατρικό μου έρχεται στο νου. Απ' τη κουζίνα ξεπροβάλλουν ευωδιές Αχ! Μάνα απ' τα χέρια σου κι ας είναι ότι θες! Προβλήματα που κάποτε μου εμοιάζαν βουνό, η μάνα τα εξαφάνιζε μέσα σε ένα λεπτό! Τα χρήματα ήταν πενιχρά με μάρκες...
Θυμώνω που θυμώνεις…
Όλοι μας κρύβουμε έναν μικρό Hulk μέσα μας που οταν βγει στην επιφάνεια καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμά του και μας βγάζει το χειρότερο εαυτό μας, αυτός ο Hulk είναι ο θυμός μας. Ο θυμός είναι απο τα πιο δύσκολα συναισθήματα που μπορεί να ελέγξει ο άνθρωπος ειδικά...
Δύο καταρράκτες με κοιτούν…
Λόγια δεν έχει η καρδιά και το μυαλό είναι φτωχό με λέξεις να την ντύσει, να νιώσει ότι η καρδιά και να σε αγαπήσει... Τα λόγια χάνονται στο χθες δεν έχουνε ουσία, τα λόγια μαγειρεύονται παθαίνεις ανοσία ... Είναι τα συναισθήματα που δίνουν την αξία και όταν...
Πορφυρένια τα φιλιά σου
Μες στου φεγγαριού το δάκρυ τόσα "σ' αγαπώ" πνιγμένα, λόγια μισοτελειωμένα χάθηκαν στο φως μαύρισε ο ουρανός. Μες στη νύχτα οι αγάπες βραδινές οφθαλμαπάτες, όνειρα στο χθες γίνονται κραυγές. Μέσα στης καρδιάς τα βάθη βούτηξα να σε αγγίξω, αγκαλιά να σε κρατήσω, μα...
Το ασχημόπαπο γελά
Τα λόγια σου μία ποίηση γλυκά σαν μελωδία κάθε φουρτούνα ηρεμούν Και τη βροχή κοπάζουν. Ηταν για λίγο μαγικά τα πήρε το αγέρι μετέωρο το χέρι μου ατσάλινο μαχαίρι. Εγώ πάντα διέφερα σε σχέση με τους άλλους. Είχα καρδιά μικρού παιδιού.. Κακία δεν...
Ένα διαδίκτυο η ζωή
Μπρος της οθόνης το γυαλί την καλημέρα της αυγής, εικονικά χαρίζεις. Φίλοι που είναι αριθμοί με πάθος για επιβράβευση, καρδιές καυτές αφήνεις . Λουλούδια δίχως μυρωδιές Χαμόγελα χωρίς ψυχές, Χεράκια μπλε σκιές πολλές δεν σταματάς να δίνεις. ...
Ο χρόνος θα σε φέρει!
Μέσα στου χρόνου τη σκιά ψάχνω να βρω μία αγκαλιά σφιχτά να με κρατήσει. Αγάπης φθινοπωρινής σαν τις σταγόνες της βροχής στο σώμα να κυλήσει. Δύο μάτια αστέρια να φανούν μέσα στον άδειο ουρανό να γίνουνε το φως μου. Τα "Σ 'αγαπώ" τριαντάφυλλα να σκορπιστούν...
Λευκό το πέπλο της αγάπης!!
Λευκό το πέπλο της αγάπης!! Ένα κουστούμι όλο χάρη και λαμπερό σαν το φεγγάρι. Φόρεσε την τιμητική του σε εκκλησία η γιορτή του! Λευκή αγάπη στο πλευρό του με πέπλο ντύνει το όνειρο του, Με τις ραφές σωστά ραμμένες από ευτυχία ποτισμένες! Στέφανα...


Χρήστος Παναγιωτόπουλος

Μπαμπά δεν θέλω να ξαναπάω σχολείο
"Καλημέρα αγαπούλα μου αυτές τις μέρες δεν σε βλέπουμε καλά με την μαμά ούτε έχεις όρεξη να φας, πού πήγε το μειλίχιο χαμόγελό σου που φώτιζε τον έναστρο ουρανό της οικογένειάς μας ομορφούλα μου; Γιατί σκυθρωπιάζουν τα ματάκια σου και γογγύζουν από παράπονο; Σε εμάς...

Για το καλό μου…
Μέσα στο κρύο της ψυχής έχω σταθεί έχω βραχεί, κόντρα σε κάθε λογική, όχι παιχνίδι της στιγμής. Βλέπω φτερά που μεγαλώνουν Και όλο τον κόσμο τον μικραίνουν μα η απόσταση μου μοιάζει με ένα δοχείο που αδειάζει. Σε ένα ταπεινό "αντίο" μες της καρδιάς ...

Το χάδι της μάνας…
Ανοίγω την πόρτα του μυαλού το πατρικό μου έρχεται στο νου. Απ' τη κουζίνα ξεπροβάλλουν ευωδιές Αχ! Μάνα απ' τα χέρια σου κι ας είναι ότι θες! Προβλήματα που κάποτε μου εμοιάζαν βουνό, η μάνα τα εξαφάνιζε μέσα σε ένα λεπτό! Τα χρήματα ήταν πενιχρά με μάρκες...

Θυμώνω που θυμώνεις…
Όλοι μας κρύβουμε έναν μικρό Hulk μέσα μας που οταν βγει στην επιφάνεια καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμά του και μας βγάζει το χειρότερο εαυτό μας, αυτός ο Hulk είναι ο θυμός μας. Ο θυμός είναι απο τα πιο δύσκολα συναισθήματα που μπορεί να ελέγξει ο άνθρωπος ειδικά...

Δύο καταρράκτες με κοιτούν…
Λόγια δεν έχει η καρδιά και το μυαλό είναι φτωχό με λέξεις να την ντύσει, να νιώσει ότι η καρδιά και να σε αγαπήσει... Τα λόγια χάνονται στο χθες δεν έχουνε ουσία, τα λόγια μαγειρεύονται παθαίνεις ανοσία ... Είναι τα συναισθήματα που δίνουν την αξία και όταν...

Πορφυρένια τα φιλιά σου
Μες στου φεγγαριού το δάκρυ τόσα "σ' αγαπώ" πνιγμένα, λόγια μισοτελειωμένα χάθηκαν στο φως μαύρισε ο ουρανός. Μες στη νύχτα οι αγάπες βραδινές οφθαλμαπάτες, όνειρα στο χθες γίνονται κραυγές. Μέσα στης καρδιάς τα βάθη βούτηξα να σε αγγίξω, αγκαλιά να σε κρατήσω, μα...

Το ασχημόπαπο γελά
Τα λόγια σου μία ποίηση γλυκά σαν μελωδία κάθε φουρτούνα ηρεμούν Και τη βροχή κοπάζουν. Ηταν για λίγο μαγικά τα πήρε το αγέρι μετέωρο το χέρι μου ατσάλινο μαχαίρι. Εγώ πάντα διέφερα σε σχέση με τους άλλους. Είχα καρδιά μικρού παιδιού.. Κακία δεν...

Ένα διαδίκτυο η ζωή
Μπρος της οθόνης το γυαλί την καλημέρα της αυγής, εικονικά χαρίζεις. Φίλοι που είναι αριθμοί με πάθος για επιβράβευση, καρδιές καυτές αφήνεις . Λουλούδια δίχως μυρωδιές Χαμόγελα χωρίς ψυχές, Χεράκια μπλε σκιές πολλές δεν σταματάς να δίνεις. ...

Ο χρόνος θα σε φέρει!
Μέσα στου χρόνου τη σκιά ψάχνω να βρω μία αγκαλιά σφιχτά να με κρατήσει. Αγάπης φθινοπωρινής σαν τις σταγόνες της βροχής στο σώμα να κυλήσει. Δύο μάτια αστέρια να φανούν μέσα στον άδειο ουρανό να γίνουνε το φως μου. Τα "Σ 'αγαπώ" τριαντάφυλλα να σκορπιστούν...

Λευκό το πέπλο της αγάπης!!
Λευκό το πέπλο της αγάπης!! Ένα κουστούμι όλο χάρη και λαμπερό σαν το φεγγάρι. Φόρεσε την τιμητική του σε εκκλησία η γιορτή του! Λευκή αγάπη στο πλευρό του με πέπλο ντύνει το όνειρο του, Με τις ραφές σωστά ραμμένες από ευτυχία ποτισμένες! Στέφανα...