Γρήγορα κάνοντας ν' ανέβει στο πλοίο, λύθηκε η βαλίτσα του κι ένα του όνειρο βούτηξε στον βυθό. Με το όνειρο αυτό, η θάλασσα από τότε έχει μείνει γαλήνια. photo ELG21 -...
Χρήστος Παπουτσής
Πόσο άργησα!
Δεν επενδύω σ’ αυτό το χαμόγελο. Δεν τ’ ονομάζω ευτυχία, ευδαιμονία. Δεν θα το πνίξω με προσδοκίες. Δεν επενδύω σ’ αυτό το χαμόγελο. Θα το αφήσω να τρέξει, θα το αφήσω να πέσει στις λάσπες της παιδικής μου ηλικίας, να συναντήσει τα χιλιάδες χαμόγελα που δεν έχουν...
Αυτό που ζητώ
Υπάρχουν Κόσμοι χωρισμένοι από παλιές σκαλισμένες ντουλάπες με χιλιάδες κρεμασμένες ιδέες, συνήθειες, φόβους. Επιλέγω και ντύνομαι. Το κενό, παραμένει κρυμμένο πίσω απ’ τα ρούχα. Υπάρχουν στιγμές που θέλω να έχω κάπου να κρύβομαι όταν η ομίχλη τον ορίζοντα...
Τα κόκκινα σκαλοπάτια
Έγειρε στο σούρουπο, σαν του βιολιού το κουρασμένο θρόισμα, πάνω στα σκαλοπάτια. Προσεκτικά περνούσαν δίπλα του θαυμάζοντας του ήλιου το κόκκινο αντιφέγγισμα, σκιές ·χάνονταν στο λυκόφως. Έγειρε με μάτια δίχως βλέμμα. Φάνηκε το πρωί. Δεν ήταν του ήλιου η δύση...
Βουλιάζεις
Είναι κάτι σάπια καράβια, με ολοκαίνουργια φώτα. Τα θαυμάζεις τη νύχτα. Το ξημέρωμα, μαζί τους βουλιάζεις. Photo PublicDomainPictures / https://pixabay.com
Φιλί από μέντα και άψινθο
Σε μια στροφή του δρόμου, συγκρούστηκα μ' ένα φιλί από άψινθο μ' ένα φιλί από μέντα μ' ένα φιλί κι από τα δυό. Η μια άκρη από τα χείλη μου να κλαίει άρχισε κι η άλλη να γελά. Τις ένωσα και βγήκα απ' τη στροφή. Έμειναν το φιλί από άψινθο και το φιλί από μέντα,...
Ο Χρήστος Παπουτσής γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται ως ιατρός παθολόγος. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ιστο-λόγια, έχουν παρουσιασθεί σε λογοτεχνικά συνέδρια και ραδιοφωνικές εκπομπές, έχουν συμπεριληφθεί σε ποιητικές ανθολογίες και εγκυκλοπαίδειες και έχουν μετα-φρασθεί στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα ουκρανικά και τα σερβικά.
Είναι μέλος της της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών, και του λογοτεχνικού σωματείου PEN Greece.
Χρήστος Παπουτσής
Ονειροπόλος
Γρήγορα κάνοντας ν' ανέβει στο πλοίο, λύθηκε η βαλίτσα του κι ένα του όνειρο βούτηξε στον βυθό. Με το όνειρο αυτό, η θάλασσα από τότε έχει μείνει γαλήνια. photo ELG21 -...
Πόσο άργησα!
Δεν επενδύω σ’ αυτό το χαμόγελο. Δεν τ’ ονομάζω ευτυχία, ευδαιμονία. Δεν θα το πνίξω με προσδοκίες. Δεν επενδύω σ’ αυτό το χαμόγελο. Θα το αφήσω να τρέξει, θα το αφήσω να πέσει στις λάσπες της παιδικής μου ηλικίας, να συναντήσει τα χιλιάδες χαμόγελα που δεν έχουν...
Αυτό που ζητώ
Υπάρχουν Κόσμοι χωρισμένοι από παλιές σκαλισμένες ντουλάπες με χιλιάδες κρεμασμένες ιδέες, συνήθειες, φόβους. Επιλέγω και ντύνομαι. Το κενό, παραμένει κρυμμένο πίσω απ’ τα ρούχα. Υπάρχουν στιγμές που θέλω να έχω κάπου να κρύβομαι όταν η ομίχλη τον ορίζοντα...
Τα κόκκινα σκαλοπάτια
Έγειρε στο σούρουπο, σαν του βιολιού το κουρασμένο θρόισμα, πάνω στα σκαλοπάτια. Προσεκτικά περνούσαν δίπλα του θαυμάζοντας του ήλιου το κόκκινο αντιφέγγισμα, σκιές ·χάνονταν στο λυκόφως. Έγειρε με μάτια δίχως βλέμμα. Φάνηκε το πρωί. Δεν ήταν του ήλιου η δύση...
Βουλιάζεις
Είναι κάτι σάπια καράβια, με ολοκαίνουργια φώτα. Τα θαυμάζεις τη νύχτα. Το ξημέρωμα, μαζί τους βουλιάζεις. Photo PublicDomainPictures / https://pixabay.com
Φιλί από μέντα και άψινθο
Σε μια στροφή του δρόμου, συγκρούστηκα μ' ένα φιλί από άψινθο μ' ένα φιλί από μέντα μ' ένα φιλί κι από τα δυό. Η μια άκρη από τα χείλη μου να κλαίει άρχισε κι η άλλη να γελά. Τις ένωσα και βγήκα απ' τη στροφή. Έμειναν το φιλί από άψινθο και το φιλί από μέντα,...