Η Ελληνική εφημερίδα και το Ελληνικό Ραδιόφωνο της Florida, με έδρα το Miami
The Greek News and Greek Radio in FL
Σε εκείνους που σκέπτονται πως η Ελλάδα σήμερα δεν έχει καμία σημασία ας μου επιτραπεί να πω ότι δεν θα μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερο λάθος. Η σημερινή, όπως και η παλιά Ελλάδα, έχει υψίστη σημασία για οποιονδήποτε ψάχνει να βρει τον εαυτό του.
Χένρυ Μίλλερ, 1891-1980, Αμερικανός συγγραφέας
Η Ελληνική εφημερίδα και το Ελληνικό Ραδιόφωνο της Florida, με έδρα το Miami
The Greek News and Greek Radio in FL
Σε εποχές σκοτεινές και μαινόμενες σαν τη σημερινή που οι αξίες είναι απατηλές και κηδεμονευόμενες και που η δικτατορία της εικόνας επιβάλλει τυφλό το ζύγι, η συνείδηση της ιστορικότητας και η Ιστορία συνυπάρχουν, αλλά δεν ορίζονται. Με διακύβευμα την ίδια την...
Ο χρόνος Τίποτα ένα περίστροφο παλιό και μια κρεμάλα σε μια ημιτελή αιωνιότητα Βαθιά στα μάτια των άστρων ονειρεύονται οι λύκοι . Με των σκιών τα δάχτυλα μετριέται ο ουρανός ήσυχα σαν όλους τους τάφους Στη μουσκεμένη γη το πιο βαθύ παράπονο...
Λάσπη ντυμένη μουσική οπλή που βλάστησε σκεπή σε άδειες αποβάθρες Η ευκολία που παίρνει τη θέση του άρρηκτου Σε μια άλλη πέτρα, πέτρα κι ουρανός Λόγια σαν σύδεντρα νεκρά ερμάρια έλυτρα σκεύη σε στήθη αυταπάτης στης κωμωδίας τους φαλλούς χείλη υγρά Η...
Στάξε στην πίκρα θάλασσα φαρμάκι στο ακρογιάλι στης πυρκαγιάς τα βλέφαρα κλειδώνει ο χρόνος πάλι Δώσε στον άνεμο πανιά στη σκοτεινιά μαντίλι χέρια σταλάζει η προσμονή και κάτοπτρα το δείλι Αυγή που δεν ξημέρωσες σαν αίμα ο κόσμος λάμπει ποιο ρίγος ποιο...
Κοιμήσου περιστέρι μου στης σκοτεινιάς τα χείλη ποτάμι κύλησε η αυγή θολό κρασί το δείλι Κοιμήσου πέλαγος βαθύ εκεί που φως ενώνει το αίμα και την ερημιά με της θηλής το χιόνι Αγρύπνια δένει τους καιρούς οπλές ντύνουν τα λόγια κοιμήσου θάλασσα πικρή...
Τώρα που κύμα σκοτεινό στα χείλη σου ξυπνάει κι είναι μια πύρινη πληγή η θάλασσα στη δύση καημός παλιός που βλέφαρα της ερημιάς φυσάει κι όνειρο που τ’ αράγιστο φτερό έχει ραγίσει Τώρα που δίχτυ νερινο σκιάζει τον καθρέφτη στις αμμουδιές των ορισμών πουλιά...
Μπορείς να χτίσεις την πόρτα ή να κλείσεις τα μάτια σου αλλά́ υπάρχει πάντα μια φωλιά ποντικιών που γρυλίζει από νοσταλγία ... Η έλλειψη του ορίζοντα είναι έγκλημα που η θλίψη των πολλών έχει ήδη διαγράψει Η Απάθεια το μονο μεγαλείο! Οι νεκροί είναι από εύπλαστο...
Είναι η βρωμερή λάμψη του χιονιού που δίνει στον καρπό το σχήμα του υπάρχουν πολλών ειδών κάτοπτρα κατοικημένα από ψευδαισθήσεις και πολύ νερό στ´ αυλάκι αν είσαι υπομονετικός ή λυσσασμένος ωστόσο είναι η δυστυχία που γεμίζει τα ποτήρια με μια στάλα φεγγάρι, ώπα!...
Σε εποχές σκοτεινές και μαινόμενες σαν τη σημερινή που οι αξίες είναι απατηλές και κηδεμονευόμενες και που η δικτατορία της εικόνας επιβάλλει τυφλό το ζύγι, η συνείδηση της ιστορικότητας και η Ιστορία συνυπάρχουν, αλλά δεν ορίζονται. Με διακύβευμα την ίδια την...
Ο χρόνος Τίποτα ένα περίστροφο παλιό και μια κρεμάλα σε μια ημιτελή αιωνιότητα Βαθιά στα μάτια των άστρων ονειρεύονται οι λύκοι . Με των σκιών τα δάχτυλα μετριέται ο ουρανός ήσυχα σαν όλους τους τάφους Στη μουσκεμένη γη το πιο βαθύ παράπονο...
Λάσπη ντυμένη μουσική οπλή που βλάστησε σκεπή σε άδειες αποβάθρες Η ευκολία που παίρνει τη θέση του άρρηκτου Σε μια άλλη πέτρα, πέτρα κι ουρανός Λόγια σαν σύδεντρα νεκρά ερμάρια έλυτρα σκεύη σε στήθη αυταπάτης στης κωμωδίας τους φαλλούς χείλη υγρά Η...
Στάξε στην πίκρα θάλασσα φαρμάκι στο ακρογιάλι στης πυρκαγιάς τα βλέφαρα κλειδώνει ο χρόνος πάλι Δώσε στον άνεμο πανιά στη σκοτεινιά μαντίλι χέρια σταλάζει η προσμονή και κάτοπτρα το δείλι Αυγή που δεν ξημέρωσες σαν αίμα ο κόσμος λάμπει ποιο ρίγος ποιο...
Κοιμήσου περιστέρι μου στης σκοτεινιάς τα χείλη ποτάμι κύλησε η αυγή θολό κρασί το δείλι Κοιμήσου πέλαγος βαθύ εκεί που φως ενώνει το αίμα και την ερημιά με της θηλής το χιόνι Αγρύπνια δένει τους καιρούς οπλές ντύνουν τα λόγια κοιμήσου θάλασσα πικρή...
Τώρα που κύμα σκοτεινό στα χείλη σου ξυπνάει κι είναι μια πύρινη πληγή η θάλασσα στη δύση καημός παλιός που βλέφαρα της ερημιάς φυσάει κι όνειρο που τ’ αράγιστο φτερό έχει ραγίσει Τώρα που δίχτυ νερινο σκιάζει τον καθρέφτη στις αμμουδιές των ορισμών πουλιά...
Μπορείς να χτίσεις την πόρτα ή να κλείσεις τα μάτια σου αλλά́ υπάρχει πάντα μια φωλιά ποντικιών που γρυλίζει από νοσταλγία ... Η έλλειψη του ορίζοντα είναι έγκλημα που η θλίψη των πολλών έχει ήδη διαγράψει Η Απάθεια το μονο μεγαλείο! Οι νεκροί είναι από εύπλαστο...
Είναι η βρωμερή λάμψη του χιονιού που δίνει στον καρπό το σχήμα του υπάρχουν πολλών ειδών κάτοπτρα κατοικημένα από ψευδαισθήσεις και πολύ νερό στ´ αυλάκι αν είσαι υπομονετικός ή λυσσασμένος ωστόσο είναι η δυστυχία που γεμίζει τα ποτήρια με μια στάλα φεγγάρι, ώπα!...