Χρόνια τώρα από ’ταν  μικρός τον είχαν διώξει για να γλιτώσει από τις λάσπες και τις γλώσσες του κόσμου στη μακρινή πρωτεύουσα αναζητώντας καλλίτερες μέρες, χρόνια τώρα γυρνάει στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Πότε το Πάσχα με τα κόκκινα αυγά και τη βοή του ποταμού και...

Σπρώχνεις  τον χρόνο  καρότσι του σούπερ μάρκετ ενώ τον αρνιέσαι  σαν έπιπλο τον μετακινείς -ή έτσι νομίζεις- σε ξέφωτα μαύρα ή και γκρίζα βιάζεσαι να φέρεις το Σάββατο το καλοκαίρι να βρεθείς αλλού   στην ουρά περίμενες τον θάνατό σου όπως  για να πληρώσεις τον...

Φύσαγες τα κάρβουνα πότε με το καλάμι κι άλλοτε με το στόμα μέχρις αίμα να γίνουν η φωτιά να φουντώσει να ζεστάνουν οι τοίχοι να φέξει το σπίτι∙   άλλο φως πέραν της λάμπας πετρελαίου και των ματιών σου    πουθενά δεν υπήρχε.       photo...

Του ήλιου έφευγε το φως κι η νύχτα εκατάπινε τις διάφανες σκιές όσο κι αυτές που εκοίτοντο σαν  σίδερο βαριές προσδίδοντας υπόσταση σε κάθε τι φθαρτό   Τώρα μόνο τα μάτια φαίνονται μιας γάτας στο σκοτάδι κάτω από τη λάμπα που κάποιος έσπασε περαστικός.  ...

 Είδα στον ύπνο μου μικρό πως ήμουν μερμηγκάκι κι ότι στους ώμους μου βαρύ φορτίο κουβαλούσα∙ είχα χαθεί σε δρόμους υπαρκτούς και σε ανύπαρκτα γλιστρούσα μονοπάτια ν’ αφήσω το φορτίο μου την λεία του χειμώνα   Μαύρο πως ήμουν είδα μερμηγκάκι μικρό και  πιο μικρό...