Η αγάπη δεν τελειώνει ποτέ Ατελεύτητη η πνοή , σπιθοβολάει η καρδιά να πυρωθούν τα παγωμένα κενά της μοναξιάς , να γίνουν φως. Άνθρωπε στο άδηλο «δούναι» άνοιξε τις πύλες της θεσπέσιας αύρας σου να...
Βίκυ Μπούρη- Αναγνώστη
‘Οναρ
Στης Διώνης το αραχνοΰφαντο πέπλο ανθέμια πλάνης κεντώ, στο χορό του ονείρου με απόντιστα γαλάζια νούφαρα αγκαλιά στροβιλίζομαι και ξεγελώντας τη μνήμη στης αυταπάτης το όρυγμα αιωρούμαι, ελπίζοντας το ψέμα μου να είναι αληθινό γιατί δεν γνωρίζω αν......
Το φως του Παρθενώνα
Άπλωνε τις υγρές σκιές του ο Υμηττός να τις ζεστάνει με τις χρυσές αρματωσιές του ο πυρίδρομος Ήλιος. Στις ακτίνες του βαρύ τo φορτίο γινόταν και από το πέρασμά του στο πάλλευκο περιστύλιο του Παρθενώνα άκουγα τη φωνή των προγόνων μου μέσα από το ηλιοσκόπιο...


Βίκυ Μπούρη- Αναγνώστη

Άδηλο Δούναι
Η αγάπη δεν τελειώνει ποτέ Ατελεύτητη η πνοή , σπιθοβολάει η καρδιά να πυρωθούν τα παγωμένα κενά της μοναξιάς , να γίνουν φως. Άνθρωπε στο άδηλο «δούναι» άνοιξε τις πύλες της θεσπέσιας αύρας σου να...

‘Οναρ
Στης Διώνης το αραχνοΰφαντο πέπλο ανθέμια πλάνης κεντώ, στο χορό του ονείρου με απόντιστα γαλάζια νούφαρα αγκαλιά στροβιλίζομαι και ξεγελώντας τη μνήμη στης αυταπάτης το όρυγμα αιωρούμαι, ελπίζοντας το ψέμα μου να είναι αληθινό γιατί δεν γνωρίζω αν......

Το φως του Παρθενώνα
Άπλωνε τις υγρές σκιές του ο Υμηττός να τις ζεστάνει με τις χρυσές αρματωσιές του ο πυρίδρομος Ήλιος. Στις ακτίνες του βαρύ τo φορτίο γινόταν και από το πέρασμά του στο πάλλευκο περιστύλιο του Παρθενώνα άκουγα τη φωνή των προγόνων μου μέσα από το ηλιοσκόπιο...