Τις εκλογές εκέρδισεν ο κύριος Ερχουρμάν και ο Βορράς ολόκληρος μύρισε παστουρμάν. Άκουσα πως εχάρησαν και κάμποσοι στον Νότον κι απ΄ την χαράν τους έβγαλαν εξ οπισθίων κρότον. Εχάρησαν που ο Ταλάτ έχασεν επιτέλους και τούτο το θεώρησαν ως την αρχήν του τέλους.  ...

Στον Μανώλη Μπικάκη         Όταν ο Έλλην πολεμά όπως και ο Μπικάκης κατατροπώνει τον εχθρό ουχί άπαξ, εξάκις!   Οι Τούρκοι αποβιβάστηκαν χάριν ΝΑΤΟ και σία κι οδεύουνε ολοταχώς να παν στη Λευκωσία. Η μοίρα των Καταδρομών χωρίζει σε ζευγάρια...

Τι μόδα είναι και αυτή, εχάθηκε ο νους τους, να δείχνουν οι παράνυφες τώρα, τους πισινούς τους; Τέτοιαν επίδειξη εγώ ποτέ δεν την εγκρίνω κι από Γραικός Ορθόδοξος, Τούρκος, θαρρώ, θα γίνω. Η νύφη ένα συμβόλαιο πρέπει να υπογράψει ότι τη μόδα που θωρείς δεν θα την...

Με influencers θα ‘θελα κι εγώ να ταξιδεύω κι ας πείτε μέσ’ στα άχυρα ψύλλους, τάχα, γυρεύω. Να δούνε οι αντίζηλοι όλοι τους και να σκάσουν κι από τη ζήλεια την πολλή  λεπτό μην ησυχάσουν.       Να δουν όσες μ’ απέρριψαν να σκυλομετανιώσουν π’ αρνήθηκαν κι απέμειναν...

Μία νεάνις φλογερή “έβγαλε” φρονιμίτη κι από τους πόνους οι φωνές ακούονταν στην Κρήτη. Μετέβη σ᾿ οδοντίατρο τον πόνο ν᾿ απαλύνει και παρ᾿ ολίγον έγκυος η δύστυχη να μείνει. Το πρώτον την εκοίταξε ολόισια στα μάτια κι η φαντασία κάλπασε σε άλλα μονοπάτια. Μετά την...

Όταν γελάς και δεν σ΄ακούει πιά κανείς ούτε ένας φίλος ούτε κάποιος συγγενής, μόνος να είσαι στην κορφή μιας ερημιάς που θα γεμίζει με γαλήνη μονομιάς.   Να ανέβεις πάνω στου βουνού την κορυφή να γράψεις λόγια με των θεών την άγια υφή, εκείνη που έμαθες τα χρόνια...

Μία Ρωσίς κομμώτρια που τη λέγουνε Όλγα είχε το κομμωτήτιο κάπου κοντά στον Βόλγα και μια μέρα συνέλαβε ληστή επ’ αυτοφώρω και το συμβάν προκάλεσε πολύ μεγάλο ντόρο. Καθότι ούσα κάτοχος μαύρης ζώνης καράτε ευθύς ως τον αντίκρισε «ρε κύριε πού πάτε» και νοκ άουτ τον...

Εσύ θεέ στους ουρανούς που μας αφήνεις ορφανούς κάτσε και κοίτα τα καλά σου πως πολεμούνε τα παιδιά σου και πώς σκοτώνονται οι λαοί για των αρχόντων το φαΐ. Μη σε ταράζει η υποκρισία ούτε η δική σου ούτε καμία ξάπλωσε πάνω από τ’ αστέρια δίπλωσε και τα δυό σου χέρια...

Αφότου εμφανίστηκαν στο πρόσωπό μου γένια βροχή πήγαιναν κι έρχονταν στο σπίτι τα προξένια. Εκεί που αποφάσιζα άλλαζα πάλι γνώμη κι εβαυκαλίζουμουν κρυφά, «είναι νωρίς ακόμη». Το κάθε νέο προξενιό χειρότερο απ᾿ τ᾿ άλλο και συνεχώς απέφευγα τα στέφανα να βάλω. Ήλπιζα...

Εμείς πάντα ψηφίζαμε άριστους των αρίστων                  και πάντα αποτυγχάναμε σας λέω επί το πλείστον.        Ψηφίζαμε αδέσμευτους, άλλοτε δεσμευμένους                μ’ αμφότεροι με τα δεσμά μας είχανε δεμένους.              Κάποιοι μας ανατίναξαν, άλλοι μες...