Ο Ντόναλντ το καλό παιδί και τ’άξιο παλληκάρι
έβαλε υποψήφιος την προεδρία να πάρει
έφτιαξε τη χωρίστρα του, έβαψε το μαλί του
και σηκωθήκανε τ’ αυτιά από την κεφαλή του.
Την Κάμαλα απόχωνε στον κόσμο κάθε μέρα
και τα μικρόφωνα έσκιζαν στης πόλης τον αγέρα…..
Έλεγε…έλεγε πολλά, για όλους και για όλα
για τις γυναικες, τις πολλές και την κυρά Μαριόλα….
Ανάψανε τα ερτζιανά, πήραν φωτιά τα φόντα
πρωί και βράδυ φώναζε…..κι είχε πολλά προσόντα…..
Μα…στο τέλος τα κατάφερε και πήρε την κουτάλα
και φόρεσε στην Κάμαλα προβλήματα μεγάλα……
Εκείνης το στρατόπαιδο εγόγγυξε στο κλάμα
κι ο Τρομπ τα πήρε σύριζα….και σουβλιστά αντάμα…..
Καμάρωνε σαν κόκορας στου πάρκου την πλατεία
κι η Κάμαλα τα δάκρυα σκούπιζε με μανία.
Ο κόσμος εβουρλίστηκε από του Τρόμπ τη νίκη
στους δρόμους χόρευε συρτά Πάολα και Τσαλίκη…..
Τα αίμματα ανάψανε στης Κάμαλας την πάντα
βγήκαν στους δρόμους κι έκαναν πορείες και κουμάντα.
Φωτιές ανάψαν στις γωνιές, εκάψαν και σημαίες
τ’απωθημένα βγάλανε οι αλήτικες παρέες
τον Τρόμπ εφώναζαν πολλοί σα Χίτλερ με μανία
πως θα χαλάσει τη γιορτή των Μπάϊντεν στη γωνία.
Έβριζαν και ξεφώνιζαν και σπάγανε τα σκούρα
πως τάχα θα τους έ διωχνε του Τρόμπ η σαλαμούρα….
Κι έτσι αντι να κάνουνε γιορτή δημοκρατίας
μαυρίσανε τις γειτονειές της κάθε πολιτείας…….
Τώρα ο Τράμπ την άρπαξε και πάλι την καρέκλα
κι ωραία στρογκυλοκάθησε στου Οίκου την φανέστρα,
ενώ οι άλλοι σάβανα βγάλαν απ τις ψυχές τους
κι ο κόσμος αγανάκτησε, και είπε ….’’βρε άντε χέσ’ τους’’ ………
