Η εξάπλωση των πυρηνικών όπλων στην μεταψυχροπολεμική εποχή καθιστά την πυρηνική ισορροπία περισσότερο πολύπλοκη, αβέβαιη και επικίνδυνη.
Ο τίτλος των άρθρων των Μ. Καρασαρίνη, Π. Οικονόμου, Σ. Ριζά και Αθ. Πλατιά «Πυρηνική ισορροπία στην κόψη του ξυραφιού» δίνει το στίγμα όλων των εξαιρετικού ενδιαφέροντος κειμένων που πρόσφατα διάβασα στο «Βήμα». Οι πόλεμοι δε σταματούν να ταλανίζουν τους λαούς και σύμφωνα με τη ρήση του Πλάτωνα: «διά την χρημάτων κτήσιν πάντες οι πόλεμοι γίγνονται».
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, που δε σταματά, φέρνει στον νου τα αλγεινά ατυχήματα του Τσέρνομπιλ και της Φουκουσίμα και τα ανεξέλεγκτα πυρηνικά εργοστάσια, τα οποία απειλούν προκλητικά τον πλανήτη.
Όλα τα άρθρα τονίζουν, με ιδιαίτερο το καθένα τρόπο, τον κίνδυνο της χρήσης των πυρηνικών όπλων. Σήμερα, σε ένα διεθνές περιβάλλον που έχει επικίνδυνα αποσυντονιστεί, η άναρχη χρήση πυρηνικών απειλεί σοβαρά την ανθρωπότητα. Όπως επισημαίνεται, με τη σταδιακή αποδιάρθρωση του συστήματος συνθηκών μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, προέκυψε αβεβαιότητα, την οποία εκμεταλλευόμενος ο Βλαντίμιρ Πούτιν, εξέφρασε τη ρητή απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων μετά την εισβολή στην Ουκρανία. Η Συνθήκη, όμως, της Μη Διάδοσης Πυρηνικών Όπλων (NPT) και οι επιταγές της έχουν αγνοηθεί εξαιτίας των συμφερόντων των πυρηνικά ισχυρών υπερδυνάμεων, οι οποίες, ως φαίνεται, επανασχεδιάζουν τον κόσμο!
Επισημαίνεται μάλιστα ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη, που καλπάζει στην εποχή μας, δημιουργεί δυναμικές κλιμάκωσης, ενώ συγχρόνως μειώνει τα περιθώρια ανθρώπινης παρέμβασης. Και είναι ακριβώς αυτή η εκ των πραγμάτων έλλειψη της ανθρώπινης ενσυναίσθησης, που προβάλλει ως ο νέος κίνδυνος της εξέλιξης της τεχνητής νοημοσύνης, παρόμοιος με αυτόν της πυρηνικής ενέργειας, που προηγήθηκε στη ζωή μας.
Όπως τέλος παρατηρείται, ενώ κατά τον Ψυχρό Πόλεμο (1947 – 1989) επικρατούσε «ισορροπία τρόμου» μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας, η εξάπλωση των πυρηνικών όπλων στην μεταψυχροπολεμική εποχή καθιστά την πυρηνική ισορροπία περισσότερο πολύπλοκη, αβέβαιη και επικίνδυνη.
Ενόψει λοιπόν αυτού του κινδύνου, που με έμφαση διαβλέπουν οι συγγραφείς των άρθρων, αξίζει να αναφερθώ στον αντιπυρηνικό αγώνα του Διεθνούς Ιδρύματος Γιάννη Κουτσοχέρα και Λένας Στρέφη – Κουτσοχέρα, το οποίο ιδρύθηκε το 1994 και αποτελεί Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου με κοινωφελή, μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα και έδρα την Αθήνα. Σκοπός του είναι η διάσωση και αξιοποίηση του πολιτικού και ποιητικού αρχείου του Γιάννη Κουτσοχέρα, καθώς και η διάδοση των ιδεών του ανθρωπισμού και του ελληνικού πολιτισμού γενικότερα.
Το Ίδρυμα αυτό, καλεί τους πολίτες να δημιουργήσουν μια ανοικτή ομάδα αγώνα κατά της πυρηνικής εκμετάλλευσης, να προβάλλουν τους κινδύνους των πυρηνικών, που υποσκάπτουν την ειρήνη, στηρίζοντας πολέμους, όπως τον σύγχρονο της Ουκρανίας και ισοπεδώνουν τους λαούς και τους πολιτισμούς. Η κινητοποίηση των πολιτών είναι αναγκαία και η έκκληση του Ιδρύματος επιχειρεί να καλέσει τους πολίτες και να τους προκαλέσει να αναλογιστούν τους κινδύνους των πυρηνικών και να ενώσουν συντονισμένα και ειρηνικά τη φωνή τους ενάντια στην πυρηνική εκμετάλλευση.
Ας αφουγκραστούμε όλοι τον κίνδυνο!
Πηγή ΤΟ ΒΗΜΑ
photo distelAPPArath, https://pixabay.com
