Ηλικία 5 ετών: θύμησες.
Σε ένα καράβι για υπερατλαντικό ταξίδι. Η Μαμά, ο Μπαμπάς και ο αδελφός μου ταξιδεύουμε για την Αυστραλία… Η μυρωδιά της καραβίσιας μακαρονάδας με το κοκκινιστό δεν έχει φύγει ποτέ από την μνήμη μου… ακόμη τα λιγουρεύομαι…
Ηλικία 15 ετών: όνειρα
Να γυρίσω στην Ελλάδα πάση θυσία… έβλεπα τα ελληνικά έργα στην τηλεόραση και ονειρευόμουν την στιγμή να επιστρέψω στην καταγάλανη χώρα μου, να ζήσω ελεύθερος, να κάνω παρέα με Ελληνες, γιατί το bulling στο εξωτερικό ήταν αβάσταχτο. Όχι για εμένα γιατί τύχαινε να είμαι κατάλευκος, κατάξανθος, γνώριζα την γλώσσα και ήμουν πολύ καλός μαθητής. Τα άλλα Ελληνάκια τα πιο σκουρόχρωμα που δεν γνώριζαν και την γλώσσα υπέφεραν… Ασε που έπρεπε να είμαστε κλεισμένοι στο σπίτι από το μεσημέρι μετά το σχολείο έως την άλλη ημέρα το πρωί που θα ξαναπηγαίναμε σχολείο. Οσο για ελευθερία εξόδου – ΜΗΔΕΝ- μόνο σε γάμους και οικογενειακές συνεστιάσεις μια το πολύ δύο φορές τον μήνα. Σπουδές που αργότερα τελείωσα με επαίνους…όνειρο των γονιών μου που μου βγήκε σε καλό.
Ηλικία 25 ετών: πράξεις
Γύρισα στην Ελλάδα. Ηλιος, φώς, ταξίδια, ξενύχτια, παρέες, διασκέδαση, εμπειρίες….Μια ζωή ζαχαρένια…όπως την ονειρευόμουν. Ερωτεύτηκα την Ελλάδα και την μέλλουσα σύζυγό μου. Στα 27 παντρεύτηκα και μέχρι τώρα δείχνει να έκανα την σωστή επιλογή.
Ηλικία 35 ετών: δράσεις
Είχα γίνει μπαμπάς, είχα ασχοληθεί με τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και ζωγράφιζα ασταμάτητα… Συνέχισα να ζώ όπως ονειρευόμουν… Ελεύθερος με την υπέροχη οικογένειά μου
Ηλικία 45 ετών: επιτεύγματα
Εκθέσεις ζωγραφικής στην Ελλάδα, στη Νέα Υόρκη, αποκτήσαμε και σκυλάκι. Την Μάρσι μας…την λατρεύαμε… και η ζωή συνεχιζόταν όπως την θέλαμε πλέον και ώς οικογένεια με τις ομορφιές της και τα βάρη της… Σπουδές του γιού, άγχος για την επαγγελματική του εξέλιξη, περισσότερη δουλειά για να ανταπεξέλθουμε στις κοινωνικές και οικογενειακές υποχρεώσεις… Εκείνη την περίοδο αγάπησα το sailing … έλυνες και έφευγες …τίποτα ωραιότερο
ΤΩΡΑ: που σας βρίσκουμε επαγγελματικά και προσωπικά
Προσωπικά… υπήρξαν απώλειες ανθρώπων αγαπημένων στην μετά covid εποχή…χάσαμε και το σκυλάκι μας την αγάπη μας την μεγάλη, η ζωή όμως συνεχίζεται… Για να πώ την αλήθεια μου βλέπω περισσότερο ανθρώπους συνοφρυωμένους όχι τόσο ανέμελους και γελαστούς και αυτό είναι κάτι που με θλίβει… Αλλά επειδή το φώς είναι μέσα μας προχωράμε με πίστη για τα καλύτερα που έρχονται. Επαγγελματικά οι πίνακες μου φιλοξενούνται στο Νομισματικό Μουσείο στο Ιλίου Μέλαθρον, ιδιαίτερη τιμή για το έργο μου, επίκειται συμμετοχή μου στην ομαδική έκθεση ζωγραφικής ENERGY ATHENS 2024 στο The European Centre for Architecture Art Design and Urban Studies καθώς και ατομική μου έκθεση στον ίδιο χώρο το καλοκαίρι του 2024 και συνεχίζουμε με την οικογένειά μου να κάνουμε όνειρα για την ζωή που μας χαρίστηκε.
Η συνέντευξη δόθηκε για το Greek Radio FL στην δημοσιογράφο Αλίκη Δανάλη
φωτό: Αναμονή (ΛΑΔΙ 1.10×1.20)
