Η Νορβηγική λέξη Hurpe που σημαίνει κακιά γυναίκα και μεταφορικά σκύλα είναι η αρχαία Ελληνική λέξη Άρπυια .
Οι Άρπυιες και Ελληνικές λέξεις στην Νορβηγική Γλώσσα
Το 1905 η Νορβηγία έγινε ανεξάρτητη χώρα μετά από δημοψήφισμα με το οποίο τερματίστηκε η κατοχή από τους Σουηδούς. Για αιώνες πριν, και μέχρι το 1814, η χώρα ήταν υπό την κατοχή των Δανών.
Το αποτέλεσμα ήταν η επίσημη γλώσσα στη Νορβηγία να είναι μία μείξη δανικής και γερμανικής. Ο εθνικισμός των Νορβηγών στην αρχή του 20ου αιώνα είχε επίδραση και στη γλώσσα. Ενώ προετοίμαζαν την ανεξαρτησία της χώρας τους οι Νορβηγοί αποφάσισαν να κάνουν αλλαγές στη γλώσσα τους που να τη διαφοροποιούν από τη δανέζικη και τη γερμανική.
Συγκροτήθηκε μία επιτροπή ιστορικών, φιλολόγων και γλωσσολόγων με στόχο να αντικαταστήσουν τις περισσότερες υπάρχουσες λέξεις άλλων λαών, με νορβηγικές.
Μέχρι τότε η Ελλάδα στη Νορβηγία, αποκαλούνταν Grækenland, παράγωγο του Graecia, που ανήκει στο δανέζικο λεξιλόγιο. Στο πλαίσιο της «εθνικοποίησης» της Νορβηγικής γλώσσας, η επιτροπή αποφάσισε να αντικαταστήσει το όνομα της χώρας μας. Στη θέση του υιοθετήθηκε η επίσημη ονομασία Hellas.
Οι μόνες χώρες που χρησιμοποιούν το επίσημο όνομα Ελλάς είναι η Κίνα, το Βιετνάμ, και η Νορβηγία.
Σήμερα στα κινέζικα η Ελλάδα είναι Σι-Λα (Xila) και στα βιετναμέζικα Hy Lạp. Είναι η απόδοση του Ελλάς στις γλώσσες τους. Οι Βιετναμέζοι πήραν την ονομασία από τους Κινέζους τον 19ο αιώνα. Όμως, ούτε η χρήση του ονόματος Ελλάς από τους Κινέζους είναι αρχαία.
Η Νορβηγική γλώσσα ανήκει στις βορειογερμανικές γλώσσες. Έχει πολλά κοινά με τη Σουηδική, τη Δανική και τη Φεροϊκή γλώσσα. Ομιλείται από πέντε εκατομμύρια ανθρώπους, από τους οποίους σχεδόν όλοι κατοικούν στη Νορβηγία, όπου είναι και επίσημη γλώσσα.
Τα Νορβηγικά έχουν δύο επίσημες γραπτές μορφές:
η μπουκμώλ (Bokmål, κυριολεκτικά «γλώσσα των βιβλίων»)
η νεονορβηγικά (nynorsk, «Νεονορβηγική»)
Επίσης, υπάρχει η ανεπίσημη γραπτή μορφή, η “ρικσμώλ”, νορβ. riksmål (κυριολεκτικά εθνική γλώσσα), που είναι μια συντηρητικότερη μορφή της μπουκμώλ, και η ανεπίσημη υψηλή νορβηγική (χέγκνουρσκ høgnorsk), που είναι πιο συντηρητική από τη νεονορβηγική.
Η Νορβηγική λέξη Hurpe είναι η κρυπτοελληνική λέξη Άρπυια – Άρπυιες (πληθυντικό) που σύμφωνα με την Ελληνική Μυθιστορία ήταν αρπακτικά φτερωτά πνεύματα δηλαδή δυνάμεις της φύσης που τις περιέγραφαν μισές γυναίκες και μισές πουλιά με γαμψά νύχια που άρπαζαν παιδιά και ψυχές. Οι κακές γυναίκες μεταφορικά λέγονται Άρπυιες. Και η λέξη των Νορβηγών Hurpe σημαίνει κακιά γυναίκα ή σκύλα
Επίσης η Νορβηγική λέξη Megge είναι η Ελληνική λέξη Μέγαιρα μια από τις Ερυνίες.
Έχει καταρριφθεί πλήρως η ψευτοθεωρία του «ινδοευρωπαϊσμού» για έναν απλό λόγο: διότι δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑ γραπτό μνημείο που να δείχνει ότι υπήρξε κάποτε «κάποια» δήθεν ινδοευρωπαϊκή ενότητα λόγου! Ούτε ένα… Η απάτη της «ινδοευρωπαϊκής» γλώσσας δημιουργήθηκε σχετικά πρόσφατα με εντελώς αυθαίρετες «συγκολλήσεις» ριζών λέξεων και θεμάτων άσχετων μεταξύ τους γλωσσικών ομάδων για έναν και μοναδικό λόγο: για να αφαιρεθεί από την ελληνική γλώσσα η πρωτοκαθεδρία που έχει παγκοσμίως και να προωθήσουν κάποιοι επιτήδειοι το δόγμα «εξ Ανατολών το φως»! Γι’ αυτό και τώρα προσπαθούν να αφαιρέσουν τα φωνήεντα κτλ. της ελληνικής, στην προσπάθειά τους να αφελληνίσουν τον τόπο αυτό…
Μία ακόμα γλώσσα που σχετίζεται με την Ελληνική είναι και η Νορβηγική! Βέβαια υπήρχε ανέκαθεν, ήδη από την εποχή της προϊστορίας , άμεση επαφή και σχέσεις ανάμεσα στον ελλαδικό χώρο και τον Υπερβορρά.
Νορβηγικές λέξεις προερχόμενες από την ελληνική γλώσσα
Το παρακάτω κείμενο φανερώνει το πόσο έχει επηρεάσει η Ελληνική Γλώσσα την Νορβηγική
Μια άλλη λέξη για τη θάλασσα είναι ή Βύνη.(Η Βύνη είναι ή Νηρηίδα Λευκοθέα τής Μυθολογίας μας. Μαζί με τον Ποσειδώνα απέκτησε έξι γιους και μία κόρη, τήν Ροδή, από τήν οποία (ονομάστηκε το νησί Ρόδος.) Από τήν βύνη λοιπόν έχουμε τήν νορβηγική λέξη vann, που σημαίνει νερό.
Λέξεις Νορβηγικές με Ελληνικές ρίζες
jolle = μικρή Βαρκούλα, πλεούμενο, άπδ ιό (αί)γιαλός.
mord/ (Άγγλ. murder) = φόνος, από το μορτός (=θνητός, φθαρτός). Επ’αυτού αξίζει να αναφέρουμε και κάτι άλλο. Μόρος σημαίνει θάνατος. Με το στερητικό α έχουμε τη λέξη όμορος, πού σημαίνει αθάνατος. Αθάνατος στην Ελληνική Σκέψη ήταν ο Έρως. Αθάνατο αποκάλεσαν και οι Ρωμαίοι τον θεό του Έρωτα, τον Amor, ἐξ ου και το σημερινό amore!
strand = παραλία, επιφάνεια που είναι στρωμένη, από το στόρνυμι και κατά μετάθεση φθόγγων στρώννυμι (=στρώνω, δηλώνω, καταστρώνω, ισοπεδώνω, εξομαλύνω την επιφάνεια), ἐξ ού στρατός και στρώμα καθώς και το αγγλικό street καί το ιταλικό autostrada.
Liv (Άγγλ. life) = ζωή, ap;o to λιβάς (=υγρός, υγρασία).Ό,τι είναι υγρό, είναι εν ζωή.
Όταν δεν έχει υγρό, πεθαίνει. Γι’ αυτό καί λέμε, όταν κάποιος πεθάνει, ότι αυτός ξεράθηκε. Ό νεκρός λέγεται και άλιβας (=ξηρός, άνευ λιβάδος).
naytral (Αγγλ. neutral) = ουδέτερος, από το νη+έτερος (=ούτε το ένα ούτε το άλλο) (ne+uter -» neutro -» noytral).
tοrst (Άγγλ. thirsty) = διψασμένος, από το τέρσομαι (=ξηραίνομαι, στεγνώνω). Επίσης tor = ξηρός καί torke = ξηραίνω.
pollen (Άγγλ. pollen) = ή γύρις των λουλουδιών, από την πάλη (=λεπτή κόνις, τέφρα). Όταν ό παλαιστής νικήσε κάποιον, λέμε ότι τόν έκανε σκόνη=πάλη.
springe (Άγγλ. spring) = πηγάζω, πηγή, εκπορεύομαι, πηδώ, από το σπέρχω (=εκπηδώ, ἐξ ού και Σπερχειός και σπυρί).
kysse (Άγγλ. kiss) = φιλώ, από το έκυσα, αόριστος τού κυνέω/κυνώ = φιλώ, ασπάζομαι (προσκυνώ τήν εικόνα).
evig = για πάντα, από την Ήβη, τη θεά της νεότητας, πού δεν γερνάει ποτέ.
arm (Άγγλ. arm) = χέρι, από το οραμνός (=κλάδος, κλωνάρι, ό τείνων προς τά άνω)
klart (Άγγλ. clear) = καθαρό, από το κλύζω (=ξεπλένω, καθαρίζω).
krasj (Άγγλ. crush) = σύγκρουση.
mann(Άγγλ. man) = άνδρας, από το Ομηρικό μένος (=δύναμη, ισχύς, πνεύμα, ανδρική ορμή).
mester (Άγγλ. master) = ο μάστορας, ο ειδικός, άπδ το Ομηρικό μήστωρ.
mild(Άγγλ. mild) – ήπιος, μαλακός, από το μέλδω (=μαλακώνω, χαλαρώνω, αμαλδύνω, λειώνω).
bror (Άγγλ. brother) = αδελφός, από το φρατήρ.
enter (Άγγλ. enter) = εισέρχομαι σε ένα πρόγραμμα, από το ιντρύω
rappe (Άγγλ. rape) = κλέβω, αρπάζω, από το ερέπτομαι (=αποσπώ, αρπάζω, αφαιρώ βιαίως).
spandere (Άγγλ. spend) = δαπανώ, κερνώ, από τo σπένδω (=κάνω σπονδές).
idrett = o αθλητισμός, από τον ιδρώτα.
fatte = καταλαβαίνω, κατανοώ, νοιώθω, νοώ, από το φατίζω.
aksjer = μετοχές, από το άξία(ες).
ambivalent = αναποφάσιστος, αβέβαιος, από το αμφίβολος.
etter (Άγγλ. after) = έπειτα, από το ομηρικό αυτάρ.
evne = το ταλέντο σέ κάτι, από την εύνοια (=το ευ του νου).
falsk (Άγγλ. false) = ψεύτικος, αναληθής (όπως και φάλτσος στη μουσική), από το φολκός (=στραβός).
feil (Άγγλ. fault) = λάθος, από το σφάλλω.
flass = πιτυρίδα, από το φλοιός.
overfladisk = ο επιπόλαιος, ο ευρισκόμενος πάνω από την φλούδα, τον φλοιό, την επιφάνεια των πραγμάτων.
kar = παλληκαράς, λεβέντης, μάγκας, από το κάρα (=κεφάλι, άνδρας, αρχηγός).
kran = βρύση, από την κρήνη.
krutt = εκρηκτικό, από το κρότος.
kurve = στροφή, από το κυρτός.
gnage = μασώ, από το γνάθος.
halte = κουτσαίνω, από το χωλαίνω.
plage = κακομεταχειρίζομαι, από το πληγώνω.
stygg = άσχημος, από το στυγερός
veske = τσάντα, από τον ασκό.
oks = πέλεκάς, από την ‘Ομηρική aξινή.
blikk = ματιά, από το βλέπω.
gloze = μικρή έκφραση, από τη γλώσσα.
glossar – λεξικό, από τη γλώσσα.
meget = πάρα πολύ, από το μέγα.
Ή Ήβη, ή θεά της νεότητας, που δεν γερνάει ποτέ, έδωσε στην Νορβηγική Γλώσσα την έννοια τής αιωνιότητας, δηλαδή Evig = παντοτινά.
alger = άλγη (=τά φύκια)
angst = άγχος
arlciv = αρχείο
asketisk = ασκητικός
asyl= άσυλο
aula = αυλή
aura = αύρα
autarkisk = αυταρχικός
brase= βράζω
cyste = κύστις
deformere = διαμορφώνω
diare = διάρροια
dilemma = δίλημμα
diskre = διακριτικά
dykker = δύτης
eksos = εξάτμιση
empirisk = εμπειρικός
enigma = αίνιγμα
episode = επεισόδιο
epitaf= επιτάφιος
epoke = εποχή
eremitt = ερημίτης
eucalyptus = ευκάλυπτος
evnukk = ευνούχος
farmaseyt = φαρμακοποιός
flamme = φλόγα
folie = φύλλο (για γλυκά η και φύλλο αλουμινίου)
geit (Αγγλ. goat) = γίδα
gluten = γλώχη (=κορυφή σταχιού)
grine = γκρινιάζω
hagl = χαλάζι horde = ορδή
indeks (Αγγλ. index) = έν- δείκτης
indisie = ένδειξη
infarkt = έμφραγμα
instinkt = ένστικτο
irritere (Άγγλ. irritate) =ερεθίζω
karisma = χάρισμα
katakombe = κατακόμβη
katapult = καταπέλτης
kranium = κρανίο
krater = κρατήρας
kulp = κόλπος
kuvese = κύηση
lesning (Άγγλ. solution) = λύση
maur = μυρμήγκι
most = μούστος
myriade = μυριάδα
myrra = μύρο
melle (άγγλ. mill) = μύλος
ode = ωδή
paljett = πούλια
panegyrisk = πανηγυρικός
panorama = πανόραμα
parasitt = παράσιτο
pores = πορώδες
puls = παλμοί
pygme = πυγμαίος
renne=ρέω
salme = ψαλμός
scene = σκηνή
septer = σκήπτρο
sitron = κίτρον (=λεμόνι)
skave = σκάβω
stivelse = στιβαρότητα, σταθερότητα
storme = ορμώ
strofe = στροφή (στο ποίημα, στίχος)
stenne = στενάζω
sykofant = συκοφάντης
orn = όρνιο
absolutt = απόλυτο
aerodynamisk = αεροδυναμικός
agoni = αγωνία
akrobat = ακροβάτης
akustisk = ακουστικός
allergi = αλλεργία
alibi = άλλοθι
amfibie = αμφίβιο
amfiteater = αμφιθέατρο
amnesti = αμνηστία
analog = ανάλογος
analyse = ανάλυση
anarki = αναρχία
anatomi = ανατομία
anemi = αναιμία
anoreksi = ανορεξία
antagonistisk = ανταγωνιστικός
antipati = αντιπάθεια
apostrof = απόστροφος
arkeolog = αρχαιολόγος
arkitekt = αρχιτέκτων
artikkel = άρθρο
asfyksi = ασφυξία
astronomi = αστρονομία
ateist = άθεος
atletisk = αθλητικός
atmosfaere = ατμόσφαιρα
atom = άτομο
autentisk = αυθεντικός
autograf = αυτόγραφο
automatisk = αυτόματο
basis = βάση
biografi = Βιογραφία
biologi = Βιολογία
blasfemi = βλασφημία
bulimi = βουλιμία
demokrati = δημοκρατία
demonisk = δαιμονικός
diagnose = διάγνωση
dialekt = διάλεκτος
dialog = διάλογος
diameter = διάμετρος
dramatisk = δραματικός
dynamitt = δυναμίτης
ekko = ηχώ
eksotisk = εξωτικός
ekstase = έκσταση
elektronisk = ηλεκτρονικό
energi = ενέργεια
erotikk = έρωτας
fanatisk = φανατικός
fantasi = φαντασία
filosofi = φιλοσοφία
fotograf = φωτογράφος
fysisk = φυσικός
geografi = γεωγραφία
geometri = γεωμετρία
gigant = γίγαντας
gramatikk= γραμματική
gymnastikk= γυμναστική
harmoni = αρμονία
hierarki = ιεραρχία
historic = ιστορία
horisont = ορίζοντας
hormon = ορμόνη
hysterisk = υστερικός
ide = ιδέα
ideologi = ιδεολογία
ikon = εικόνα
ironi = ειρωνεία
kaos = χάος
karakter = χαρακτήρας
katastrofe = καταστροφή
kategori = κατηγορία
klima = κλίμα
klinikk = κλινική
komedie = κωμωδία
koreografi = χορογραφία
kriterium = κριτήριο
kronisk = χρόνιος
kynisk = κυνικός
logikk = λογική
matematikk = μαθηματικό
melankoli = μελαγχολία
metaforisk = μεταφορικό
meteorolog = μετεωρολόγος
metode = μέθοδος
monarki = μοναρχία
monopol = μονοπώλιο
musik = μουσική
mysterium = μυστήριο
mystisk = μυστικός
mytisk = μυθικός
narkose = νάρκωση
nautisk = ναυτικός
nerve = νεύρο
nostalgi = νοσταλγία
optiker = οπτικός
organ= όργανο
orgasme = οργασμός
orkester = ορχήστρα
ortografi = ορθογραφία
osean = ωκεανός
panikk = πανικός
paradoks = παράδοξο
paragraf = παράγραφος
parallel! = παράλληλο
parentes = παρένθεση
parodi = παρωδία
patetisk = παθητικός
patriot = πατριώτης
pause = παύση
pedagog = παιδαγωγός
periferi = περιφέρεια
periode = περίοδος
plastikk = πλαστικό
poetisk = ποιητικό
politikk = πολιτική
praksis = πράξη
praktisk = πρακτικός
problem = πρόβλημα
protein = πρωτεΐνη
psykolog = ψυχολόγος
pyroman = πυρομανής
retorikk – ρητορική
rytme = ρυθμός
seismisk = σεισμικό
sentral = κεντρικό
sirkel = κύκλος
skeptisk = σκεπτικός
skole = σχολείο
spasme = σπασμός
Ή Νορβηγία είναι παγκοσμίως γνωστή ως η χώρα των φιόρδ. Τα φιόρδ είναι θαλάσσια περάσματα μέσα στη στεριά, δηλαδή θαλάσσια ποτάμια. Η θάλασσα εισχωρεί πολλά χιλιόμετρα μέσα στη στεριά καί ανάμεσα στα βουνά και δημιουργεί τα φιόρδ. Όμως και στα φιόρδ είναι η ‘Ελληνική Γλώσσα παρούσα. Πόρος σημαίνει μεταξύ άλλων καί θαλάσσιο πέρασμα. Πρέπει να περάσεις θάλασσα, για να πας στον Πειραιά, στην Πάρο, στον Πόρο. Επίσης έχουμε Βόσπορος, πορθμός, αλλά καί port = λιμάνι καί airport = αερολιμήν κ.λπ. Από τον πόρο -> port -> έχουμε το γερμανικό flirt, το αγγλικό ford (= πέρασμα, πόρος σε ποτάμι) καί το νορβηγικά fjord = φιόρδ. Άρα φιόρδ = θαλάσσιο πέρασμα.
sporadisk = σποραδικός
statisk = στατικός
stereo = στέρεο
strategi = στρατηγική symbiose = συμβίωση
symbol = σύμβολο
symfoni = συμφωνία
symmetri = συμμετρία
sympati = συμπάθεια
symptom = σύμπτωμα
syndrom = σύνδρομο
synkronisere = συγχρονίζω
synonym = συνώνυμο
syntaks = συντακτικό
syntetisk = συνθετικό
system = σύστημα
teater = θέατρο
teknologi = τεχνολογία
tema = θέμα
teologi = θεολογία
teori = θεωρία
terapi = θεραπεία
tragedie = τραγωδία
trauma = τραύμα
triumf = θρίαμβος
tropisk = τροπικός
tyranni = τυραννία
okologi = οικολογία
okonomi = οικονομία
Βεβαίως, στη νορβηγική – όπως και σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του πολιτισμένου κόσμου – έννοιες επιστήμης, πολιτικής, κοινωνιολογίας κτλ. είναι βασικά ελληνικές. Έτσι και στη νορβηγική έχουμε: historie (ιστορία), energi (ενέργεια), grammatikk (γραμματική), matematikk (μαθηματικά), musikk (μουσική) κτλ.
Από ένα όχι λεπτομερές νορβηγικό Ιατρικό λεξικό αντέγραψε ο Χ .Αυγερινός όλες τις λέξεις από το γράμμα Α. Ή συμμετοχή τής Ελληνικής ήταν συντριπτική! Προσπαθήστε να διαβάσετε τις λέξεις. Δεν χρειάζεται να παραθέσω μετάφρασή τους στα Ελληνικά. Θα τις καταλάβετε όλες:
Acanthosis / Acidose / Acrodermatitis-enteropathica / Acusticusnevrinom / Adenift / Adenoidektomi / Adenokarsinom / Adenom / Adenomatose / Aerodontalgi / Aerofagi / Afaki / Afasi / Afoni / Afrodisiaka / Agenesi / Ageusi / Agnosi / Agorafobi / Agrafi / Akalasi / Akatisi / Akillessenen / Akinesi / Aklorhydri / Akondroplasi / Akrocyanose / Akromegali / Akroparestesier / Aktinisk /Aktinomykose / Aleksi / Allergi / Allopati / Alopesi / Amblyopi / Ametropi / Amnesi / Amnioskopi / Amniotomi / Amyloidose / Amyotrofi / Anafylaksi / Analgesi / Analstenose / Anastomose / Anatomi / Ancylostoma / Anemi / Anemi-aplastisk / Anemi-hemolytisk / Anenkefali / Anestesi / Aneurisme / Angiitt / Angiografi / Angiom / Angioodem / Angst / Anisometropi / Ankylose / Ankyloserende-spondylitt / Anodonti / Anoksi / Anomali / Anoreksi / Anorgasmi / Anosmi / Antrakose / Anuri / Aorta / Aortastenose / Aortitt / Aortografi / Apheresis / Aplasi / Apopleksi / Apotek / Apraksi / Araknodaktyli / Araknoiditt / Arrhenoblastom / Arterie / Arteriosklerose / Arteritt / Artralgi / Artritt / Artropati / Artroskopi / Asfyksi / Aspermi / Asteni / Astereognose / Astigmatisme / Astma / Astrocytom / Ataksi / Atelektase / Aterosklerose / Atetose / Atoni / Atopi / Atresi / Atresia-oesophagi / Atrofi / Autisme / Autopsi / Azoospermia.
Ελληνικές λέξεις (στις ευρωπαϊκές γλώσσες) και στα Νορβηγικά είναι τόσες πολλές, που μπορείς να φτειάξεις μόνο μ’ αυτές σχεδόν οποιοδήποτε κείμενο. Δεν είναι μόνο σκόρπιες ἐδῶ και εκεί, αλλά καλύπτουν ολόκληρους τομείς. Θα αναφέρω ένα παράδειγμα: Όταν τά παιδιά μεγαλώσουν, θα πάνε στο σχολείο (=skolen) και στο γυμνάσιο (=gymnas). Εκεί θα μάθουν γραμματική (=gramatikk), συντακτικό (=syntaks) και ορθογραφία (=ortografi). Θα μάθουν γιά τήν παράγραφο (=paragraf), τήν παρένθεση (=parentes), τήν άπόστροφο (=apostrof), το κόμμα (=komma), τήν περίοδο (=periode), τη μεταφορά (=metafor), το ιδίωμα (=idiom), το συνώνυμο (=synonym), το αντίστροφο (=antonym), το οξύμωρο (=oxymoron), τήν ποίηση (=poesi) κ.λπ.
Το παράδειγμα αυτό αποτελεί μόνο ένα μικροσκοπικό δείγμα συμμετοχής τής Ελληνικής στην Νορβηγική και γενικά στις Σκανδιναυικές Γλώσσες. ‘Η Ελληνική Γλώσσα, ή μητέρα των γλωσσών, ζει και βασιλεύει και παίζει κυρίαρχο λόγο ύπαρξης των άλλων γλωσσών.
Χρήστος Αυγερινός – Όσλο, Νορβηγία
«Μορτός σημαίνει πεθαμένος. Από το μορτός έχουμε mord = φόνος στα νορβηγικά και murder στα αγγλικά. Επ’ αυτού αξίζει να αναφέρουμε και κάτι άλλο. Μόρος σημαίνει θάνατος. Με το στερητικό α, έχουμε τη λέξη άμορος που σημαίνει αθάνατος. Αθάνατος στην ελληνική σκέψη ήταν ο Έρως. Αθάνατο αποκάλεσαν και οι Ρωμαίοι τον θεό του έρωτα, τον Amor, εξ ου και το σημερινό amore!
Λίβας σημαίνει υγρασία. Ότι είναι υγρό είναι εν ζωή. Όταν δεν έχει υγρό πεθαίνει. Γι’ αυτό και λέμε όταν κάποιος πεθάνει ότι αυτός ξεράθηκε. Ο νεκρός λέγεται και αλίβας (ξηρός, άνευ λιβάδος). Από το λίβας είναι η νορβηγική λέξη liv = ζωή, αγγλικά life. Το λίβας προέρχεται από το λείβω = στάζω, ρέω. Από το ίδιο ρήμα προέρχεται και η λίμνη (γεμάτη υγρό δηλαδή), αλλά και ο λιμήν. Επίσης η λέξη lemon = λεμόνι, που σημαίνει γεμάτο υγρό, ζουμί. Αλλά και να ήθελε κάποιος να ονομάσει το λεμόνι με την άλλη του ονομασία, τη λέξη citron, και πάλι δεν μπορεί να παρακάμψει την ελληνική γλώσσα. Γιατί το citron δεν είναι άλλο από το γνωστό μας κίτρον, που έχει και κίτρινο χρώμα!
Χαρακτηριστικό του πολέμου, της επίθεσης, είναι οι κραυγές. Με τη λέξη κραυγή ονόμασαν και οι Νορβηγοί και Άγγλοι τον πόλεμο. Από το κρίζω (κραυγάζω), έχουμε την κριγή (δυνατή φωνή). Ο πόλεμος στα νορβηγικά είναι krig. Από το γαρύω (γκαρίζω, φωνάζω δυνατά), λατινικά garrio, απέκτησαν οι Άγγλοι τη λέξη war = πόλεμος.
Από την Ήβη, την θεά της νεότητας που δεν γερνάει ποτέ, απέκτησαν οι Νορβηγοί την έννοια της αιωνιότητας. Evig = για πάντα, παντοτινά.
Από το στόρνυμι και κατά μετάθεση φθόγγων στρώννυμι και στρώνω (απλώνω, καταστρώνω, ισοπεδώνω, εξομαλύνω την επιφάνεια και εξ αυτού έχουμε στρατός και στρώμα), προέρχεται το νορβηγικό strand = παραλία, επιφάνεια που είναι στρωμένη. Επίσης το αγγλικό street και το ιταλικό autostrade.
Κηρ σημαίνει όλεθρος, καταστροφή. Μη + κηρ μας δίνει το μήκηρ ή μάκαρ, δηλαδή τον ευτυχισμένο. Όταν κάποιος πέθαινε πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες ότι πήγαινε σε μέρη ευτυχίας, όπως ο σημερινός παράδεισος. Οι συγγενείς του αποθανόντος κάθονταν γύρω από το τραπέζι και έτρωγαν ένα είδος ζυμαρικού που το ονόμαζαν μάκαρ, σε ανάμνηση του αποθανόντος. Από το μάκαρ έχουμε το παγκοσμίως γνωστό μακαρόνι (macaroni)!
Η Νορβηγία είναι παγκοσμίως γνωστή ως η χώρα των φιόρδ. Τα φιόρδ είναι θαλάσσια περάσματα μέσα στη στεριά, δηλαδή θαλάσσια ποτάμια. Η θάλασσα εισχωρεί πολλά χιλιόμετρα μέσα στη στεριά και ανάμεσα στα βουνά και δημιουργεί τα φιόρδ. Όμως και στα φιόρδ είναι η ελληνική γλώσσα παρούσα. Πόρος σημαίνει μεταξύ άλλων και θαλάσσιο πέρασμα. Πρέπει να περάσεις θάλασσα, για να πας στον Πειραιά, στην Πάρο, στον Πόρο. Επίσης έχουμε Βόσπορος, πορθμός, αλλά και port = λιμάνι και airport = αερολιμήν. Από τον πόρο ® port, έχουμε το γερμανικό furt, το αγγλικό ford (πέρασμα, πόρος σε ποτάμι) και το νορβηγικό fjord = φιόρδ. Άρα φιόρδ = θαλάσσιο πέρασμα».
Η Πρωτοελληνική(Αιγαία) είναι η μητέρα-γλώσσα των κυριότερων γλωσσών του κόσμου λόγω της αρχαιότητας της (γραφές τουλάχιστον 6 χιλιετιών),και της τελειότητάς της και του λεκτικού πλούτου της.
«Τη λέξη σκύλα τη χρησιμοποιούμε παραδοσιακά για να περιγράψουμε κάθε γυναίκα που είναι δυναμική, θυμωμένη, ασυμβίβαστη και συχνά παντελώς αδιάφορη να πάρει την έγκριση των αντρών
[Λεξικό Γεωργακά]
Άρπυια [árpia] η, (L) (& άρπυια) ① AG myth monster having a woman’s head and the body of a vulture, harpy: σαν ήρθε η ώρα του γάμου, όρμησαν οι Άρπυιες, άρπαξαν τα κορίτσια και τα παρέδωσαν στις Eρινύες (Maronitis) ② destructive force, monster (near-syn τέρας): είναι η ιστορία κατάμεστη από μεγαλείο και αθλιότητα, έργα αιωνιότητας και άρπυιες θανάτου (Despotop) [fr kath Άρπυια ← postmed (Somavera) Άρπυια ← K, AG `Aρπυια]
Οι Άρπυιες και ο Φινέας
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Φινέας, νυμφεύθηκε την Κλεοπάτρα, θυγατέρα του Βορέα και έτσι έγινε βασιλέας της Θράκης. Ο Φινέας όμως αφού απέκτησε γιους μαζί της την παράτησε και έλαβε δεύτερη σύζυγο. Τότε η Κλεοπάτρα, θυμωμένη και απογοητευμένη, έστρεψε εναντίον του τους γιούς του και ο Φινέας τους τύφλωσε. Επενέβη ο Βορέας, πατέρας της Κλεοπάτρας που συνέλαβε τον Φινέα και του επέβαλε παρόμοια τιμωρία και τον εξόρισε στην Σαλμυδησσό. (1η εκδοχή. Στην 2η εκδοχή τον τύφλωσε ο Δίας επειδή απεκάλυπτε τις προθέσεις του στους ανθρώπους.) Οι θεοί έστειλαν τις Άρπυιες που ήταν γυναίκες με φτερά πουλιών, να βασανίζουν τον Φινέα, τον γέρο βασιλιά της Θράκης, που εκτὀς από την τύφλωση, είχε καταδικαστεί να μην μπορεί να φάει τίποτα.
Όταν οι Αργοναύτες έφτασαν στον Βόσπορο, έψαξαν να βρουν τον Φινέα για να μάθουν για την πορεία του ταξιδιού τους. Τον βρήκαν σε άθλια κατάσταση, γερασμένο και μισοπεθαμένο από την πείνα, γιατί μόλις καθόταν να φάει, έρχονταν οι Άρπυιες και του άρπαζαν το φαγητό του. Το λίγο που του άφηναν, ίσα ίσα για να ζει και να βασανίζεται, το βρόμιζαν ρίχνοντας του μια φριχτή μυρωδιά, που δεν μπορούσε κανείς να την αντέξει.
Ο Φινέας υπόσχεται να αποκαλύψει στους Αργοναύτες όσα θέλουν να μάθουν για το ταξίδι τους, αρκεί να τον γλιτώσουν από τις Άρπυιες. Τους λέει μάλιστα ότι είναι γραμμένο από τη μοίρα, τις Άρπυιες να τις διώξουν τα παιδιά του Βορέα — οι Βορεάδες — ο Ζήτης και ο Κάλαϊς, που ήταν μαζί τους στην Αργοναυτική Εκστρατεία και ήταν αδέλφια της γυναίκας του Φινέα, της Κλεοπάτρας.
Οι Αργοναύτες συμφωνούν και βάζουν στον Φινέα να φάει. Αμέσως εμφανίζονται οι Άρπυιες και τότε οι γιοι του Βορέα ορμούν και τις κυνηγούν πάνω από τη θάλασσα ως τις Πλωτές νήσους, που αργότερα ονομάστηκαν Στροφάδες. Εκεί θα τις σκότωναν, αν δεν επενέβαιναν ο Ερμής ή η Ίρις, που υπόσχονται ότι ο Φινέας θα γλιτώσει από το βάσανο, ενώ οι Άρπυιες θα πάνε να κρυφτούν σ’ ένα σπήλαιο της Κρήτης. Μόνο μεταγενέστερες πηγές μάς δίνουν ως λύση της σύγκρουσης το φόνο των Αρπυιών ή παρουσιάζουν τις Άρπυιες να παρασύρουν τους Βορεάδες στο θάνατο.
ΠΑΝΔΑΡΕΟΣ (βράχος)
Η μεταμόρφωση του Πανδάρεου σε βράχο είναι η τιμωρία του για μια κλοπή, και μάλιστα θεϊκή.
Όταν η Ρέα γέννησε τον Δία, από φόβο για την τύχη του, μήπως δηλαδή τον καταβροχθίσει ο πατέρας του Κρόνος όπως έκανε με τα άλλα τους παιδιά, άφησε τον νεογέννητο Δία σε μια σπηλιά στην Κρήτη με μια κατσίκα δίπλα του να τον θρέφει με το γάλα της και με ένα χρυσό σκυλί να τους φυλάει. Μετά τη νίκη του Δία επί του Κρόνου, η κατσίκα, Αμάλθεια παραδίδεται το όνομά της, έγινε αστερισμόςκαι ο σκύλος ορίστηκε να φυλά το ιερό του Δία στην Κρήτη. Αυτόν τον σκύλο τον έκλεψε ο Πανδάρεος, γιος του Μέροπα, και τον πήγε στο όρος Σίπυλο της Λυδίας. Εκεί ζήτησε από τον Τάνταλο να τον προσέχει. Όταν κάποια στιγμή επέστρεψε και ζήτησε τον σκύλο, ο Τάνταλος αρνήθηκε ότι του τον είχε δώσει. Και ο Δίας μεταμόρφωσε τον Πανδάρεο σε βράχο για την κλοπή και τον Τάνταλο τον βύθισε στη γη και έβαλε από πάνω του το βουνό Σίπυλος τιμωρώντας τον για την ψευδορκία του. Άλλη εκδοχή θέλει τον Ερμή να διεκδικεί το σκυλί για λογαριασμό του Δία και ο Τάνταλος να ψευδορκεί στον ίδιο τον θεό. Όμως ο Ερμής βρήκε το σκυλί και κατάχωσε τον Τάνταλο. Φοβισμένος από την τιμωρία του Τάνταλου ο Πανδάρεος έφυγε με τη γυναίκα του και τις κόρες του πρώτα στην Αθήνα και ύστερα στη Σικελία. Τον σκότωσε ο Δίας, όπως και τη γυναίκα του, ενώ τις κόρες τους τις άρπαξαν οι Άρπυιες.
|Description=Plate 4 from ”A celestial atlas comprising a systematic display of the heavens in a series of thirty maps illustrated by scientific description of their contents and accompanied by catalogues of the stars and astronomical ex…
Ποια σχέση μπορεί να έχει αυτός ο Πανδάρεος με τον πατέρα της Αηδόνας και της Χελιδόνας; Ο κρητικός μύθος με τον μιλησιακό; Οι παραδόσεις για τον αριθμό και το όνομα των κοριτσιών του κρητικού Πανδάρεου ποικίλουν, άλλοτε είναι δύο, η Καμειρώ και η Κλυτία ή η Κλεοθήρα και η Μερόπη, άλλοτε στις δύο τελευταίες προστίθεται και η Αηδόνα. Θα μπορούσε η τρίτη αυτή κόρη να συνδέει τον έναν Πανδάρεο με τον άλλον; Πάντως, στην περίπτωση του δεύτερου Πανδάρεου μεταμορφώθηκαν όλοι, γονείς και παιδιά, σε πουλιά· στην περίπτωση του πρώτου Πανδάρεου μεταμορφώνεται μόνο ο ίδιος και οι κόρες του απάγονται από τις Άρπυιες.
Η Πηνελόπη, απελπισμένη, ευχήθηκε κάποια στιγμή να έχει θάνατο σαν των Πανδαρίδων, να την αρπάξουν δηλαδή οι Άρπυιες και να την κάνουν δούλα των Ερινύων στον Κάτω Κόσμο, όπως είχε γίνει και με τις τρεις κόρες. Συγκεκριμένα, μετά τον θάνατο των γονιών τους, οι κόρες, απροστάτευτες, προκάλεσαν τον οίκτο των θεών, κυρίως των θεαινών που τις φρόντισαν. Η Αφροδίτη τις έφερνε φαγητό, η Ήρα τις προίκισε με ομορφιά και φρόνηση και η Άρτεμη με κομψότητα, η Αθηνά τις έκανε ικανές κεντήστρες. Όταν η Αφροδίτη ανέβηκε στον ουρανό για να ζητήσει από τον Δία κατάλληλες συζύγους για τις κόρες, οι Άρπυιες βρήκαν την ευκαιρία να τις αρπάξουν και να τις κάνουν δούλες των Ερινύων στον Κάτω Κόσμο.
Ποδάργη
Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ποδάργη (που σημαίνει «γρηγοροπόδαρη», γρήγορη) είναι γνωστή μία από τις Άρπυιες, η μοναδική Άρπυια κατά τον `Ομηρο. Η Ποδάργη ζευγάρωσε με τον Ζέφυρο και έγινε έτσι μητέρα των αθάνατων αλόγων του Αχιλλέα και των Διοσκούρων. Τα άλογα του Αχιλλέα ονομάζονταν Ξάνθος και Βαλίος, ενώ αυτά των Διοσκούρων Φλογίος και `Αρπαγος. Η αγγελιαφόρος των θεών `Ιρις αναφέρεται κάποτε και ως Ποδάργη
Ξάνθος και Βαλίος
Ζέφυρος
Ζέφυρος Richard Dalton
Σύμφωνα με την αρχαία Ελληνική θρησκεία, υπήρχαν 4 θεοί άνεμοι – οι Βορέας, Νότος, Εύρος και Ζέφυρος, παιδιά του Αστραίου και της Ηούς, που γέννησαν επίσης και τ’ άστρα.
Στην Αθηναϊκή Πλάκα, δίπλα από την Ρωμαϊκή αγορά υπάρχει το ‘Ωρολόγιο του Κυρρήστου’ γνωστό σήμερα σαν Αέρηδες, ένας οκτάπλευρος πύργος του 2ου π.Χ. αιώνα με ανάγλυφα σκαλισμένα ψηλά σε κάθε μια από τις πλευρές του, που απεικονίζουν τους επικρατέστερους ανέμους, αντίστοιχα με την περιοχή του ορίζοντα από την οποία έρχονται.
Ο Ζέφυρος (Πουνέντες) ένας ευχάριστος ανοιξιάτικος άνεμος. Στη Δυτική Ελλάδα είναι απογευματινός άνεμος ιδανικός για ιστιοπλοΐα στο Ιόνιο.
Με τις συζύγους του Χλωρίδα και Ίριδα γέννησε τις Αύρες. Ζευγάρωσε με την Άρπυια Ποδάργη (γοργοπόδαρη) και γέννησαν τα αθάνατα άλογα του Αχιλλέα (Ξάνθο και Βαλίο) και των Διοσκούρων (Φλογίο και Άρπαγο).
Η ίριδα με τη λεπτή και ελκυστική της εμφάνιση, έχει την ικανότητα να μαγνητίζει τα βλέμματα. Είτε όταν προσφέρεται μόνη της, είτε σε συνδυασμό με άλλα λουλούδια καταφέρνει να τραβήξει την προσοχή και το θαυμασμό μας.
Η Θεότητα Ίρις
Ίρις: Η χρυσόπτερη θεά του Λόγου και της Δικαιοσύνης
Η Ίρις ήταν δευτερεύουσα θεότητα του Ολύμπου, αναφερόμενη και ως μία από τις Άρπυιες. Οι αρχαίοι Έλληνες φαντάζονταν την Ίριδα ακριβώς όπως αγιογραφούνται σήμερα από τους χριστιανούς οι αρχάγγελοι (Μιχαήλ ψυχοπομπός -Ερμής και Γαβριήλ -Ίρις): νέα με πλούσιο βραχύ χιτώνα, με μεγάλες πτέρυγες στους ώμους και χρυσά φτερωτά σανδάλια. Ήταν φτερωτή και ορμητική σαν θύελλα, γνωστή ως πιστή και γοργοπόδαρη αγγελιαφόρος των θεών φέροντας στο χέρι το κηρύκειο όπως ο Ερμής. Γενικά από όλες τις μυθολογικές ιστορίες φαίνεται πως η Ίρις ήταν η ιδεατή ανθρωπόμορφη ιπτάμενη θεότητα (αλληγορική) της έννοιας του ατμοσφαιρικού φαινομένου, του ουράνιου τόξου, για αυτό είχε και στενή σχέση με την Ήρα , θεότητα του αέρα και των καιρικών φαινομένων.
Ονομασία και Συμβολισμός:
Έτσι στην ελληνική μυθολογία, η Ίρις ήταν η θεά του ουράνιου τόξου και αγγελιοφόρος του Δία και της Ήρας. Οδηγούσε το ουράνιο τόξο σαν μια πολύχρωμη γέφυρα από τον ουρανό στη γη και μετέφερε μηνύματα. Από εκεί έμεινε και η λέξη ίρις που σημαίνει “μάτι του ουρανού”. Αυτό το όνομα δόθηκε επίσης στο χρωματιστό μέρος των ματιών μας, ίσως επειδή ο καθένας από μας κουβαλάει μαζί του ένα κομμάτι ουρανού.
Είναι το σύμβολο της ιδέας και της επικοινωνίας. Οι αρχαίοι Έλληνες φύτευαν συχνά ίριδες στους τάφους των συζύγων τους ως φόρο τιμής στη θεά Ίρις, της οποίας καθήκον ήταν να μεταφέρει τις ψυχές των γυναικών στα Ηλύσια Πεδία. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η ίριδα συνδέθηκε με τη γαλλική μοναρχία. Το Fleur-de-Lis, που αποτελεί σύμβολο της Γαλλίας από τον 13o αιώνα, είναι ένα στυλιζαρισμένο μοτίβο ίριδας.
Η ίριδα και τα χρώματά της
Μετέφερε μέσω του Ουρανού το νερό «ιερό ύδωρ» από τις πηγές της Στύγας (με τα νερά της οποίας έγινε «αθάνατος» και ο Αχιλλέας) μέσα σε χρυσή υδροδόχη, στους Θεούς. Η διαδρομή που ακολουθούσε στον Ουρανό «χαρασσόταν» τα χρώματα της ίριδας, δηλαδή το ουράνιο τόξο. Για αυτό και το όνομα «ίριδες» (“Iris”) από τα χρώματα των ανθέων, που έχουν διάφορες αποχρώσεις. Αποχρώσεις
Το γένος Iris περιλαμβάνει περίπου 300 είδη. Στην Ελλάδα βρίσκουμε 10 από αυτά. Ανθίζει το χειμώνα και συνεχίζει και την άνοιξη στις πιο κρύες περιοχές.
Οι πιο δημοφιλείς είναι οι μπλε ίριδες, όμως υπάρχουν και σε πολλά άλλα χρώματα, όπως λευκές, κίτρινές, ροζ, πορτοκαλί, κόκκινες, ακόμη και μαύρες.
Η μαύρη ίριδα είναι από τα σπανιότερα λουλούδια στον κόσμο καθώς εμφανίζει ένα μοναδικό συνδυασμό χρωμάτων, που χαρακτηρίζεται από ένα σκούρο πορφυρό χρώμα (σχεδόν μαύρο) με μια μαγευτική απόχρωση λιλά και μια λευκή κηλίδα στο κέντρο του λουλουδιού.
Η ίριδα ήταν το αγαπημένο θέμα ζωγραφικής σε πολλούς πίνακες και ιδιαίτερα από μεγάλους καλλιτέχνες. Μετά το τριαντάφυλλο που είναι στην πρώτη θέση, οι ίριδες εμφανίζονται σε έργα ζωγραφικής του Λεονάρντο daVinci, του Vincent van Gogh, του Claude Monet, του Paul Cezanne και φυσικά σε πολλούς ακόμα μεγάλους καλλιτέχνες.
Στροφάδες
Οι Στροφάδες ή τα Στροφάδια αποτελούν συστάδα νησίδων από δυο μικρά νησιά στο Ιόνιο πέλαγος, σε απόσταση 27 νμ νότια από το ακρωτήρι Γεράκι της Ζακύνθου και σε ίδια περίπου απόσταση από τη νησίδα Πρώτη των δυτικών ακτών της Πελοποννήσου. Έχουν συνολική έκταση περίπου 2,6 τ.χλμ.. Το μεγαλύτερο και νοτιότερο από τα δύο νησιά ονομάζεται Σταμφάνη, νησίδα βραχώδης μήκους περίπου ενός χλμ., και το μικρότερο Άρπυια. Οι Στροφάδες έγιναν γνωστές για την ομορφιά τους, την πλούσια βλάστηση και γιατί είναι πέρασμα για πάνω από χίλια είδη αποδημητικών πουλιών – για αυτό το λόγο οι Στροφάδες είναι μέρος του Θαλάσσιου πάρκου Ζακύνθου. Στο παρελθόν αυτά τα νησιά τα θεωρούσαν ως τα πιο εύφορα στην Ελλάδα, υπάρχουν ακόμα κήποι με φρούτα και λαχανικά. Το χώμα είναι σκούρο, σχεδόν μαύρο σχετικά στραγγερό και πλούσιο. Στα νησιά υπάρχουν και αρκετοί κέδροι.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία όταν η Άρπυια Ωκυθόη κυνηγούσε τους γιους τους Βορέα, Ζήτη και Κάλαϊ φτάνοντας πάνω από τα νησιά άλλαξαν κατεύθυνση γυρίζοντας πίσω για να συναντήσουν τους Αργοναύτες. Έτσι τα νησιά ονομάστηκαν Στροφάδες. Πρόκειται βέβαια για λαϊκή ετυμολογία βασισμένη σε ομοηχίες λέξεων. Στο νησί επικρατούσαν και επικρατούν σε ορισμένες εποχές θυελλώδεις άνεμοι με τη μορφή ανεμοστρόβιλου, τους οποίους οι αρχαίοι προσδιόριζαν με τη φράση “στροφάδες άελλαι”. Τούτο άλλωστε επιβεβαιώνουν οι ονομασίες των δύο κυριότερων ανέμων, του βόρειου (Ζήτι) και του νότιου (Κάλαϊ).
Άρπυια: Ο θηρευτής του Αμαζονίου που πήρε το όνομά του από έναν Ελληνικό μύθο
Με άνοιγμα φτερών περίπου τα 2 μέτρα και νύχια μεγαλύτερα και από αρκούδας, η άρπυια είναι θηρευτής επικών διαστάσεων. Δυστυχώς όμως, κινδυνεύει με εξαφάνιση.
Η άρπυια είναι, ίσως, ένα από τα πιο τρομακτικά πουλιά στον κόσμο. Με το πτυσσόμενο στέμμα του και τα αιχμηρά νύχια του, αυτοί οι “ιπτάμενοι βελοσιράπτορες” (γένος δεινοσαύρου) είναι ένα από τα μεγαλύτερα είδη αετού στον κόσμο.
Ωστόσο, παρά το μέγεθος και τη δύναμή τους, ο πληθυσμός τους έχει τεθεί υπό πολιορκία καθώς η αποψίλωση του Αμαζονίου καταστρέφει τον βιότοπό τους, αν και οι επιστήμονες εφαρμόζουν κάποιες τακτικές για να σωθούν τα μέρη που ζουν.
Ένα δολοφονικό αρπακτικό
Η άρπυια, Harpia harpyja όπως είναι η επιστημονική ονομασία του είδους, είναι εύκολα αναγνωρίσιμη από την κορώνα από φτερά που εμφανίζεται κάθε φορά που το πουλί είναι ανήσυχο. Αυτά τα πουλιά κατηγοριοποιούνται στα αρπακτικά, που σημαίνει ότι έχουν την ικανότητα να κυνηγούν και να τρώνε μικρά ζώα που είναι συγκρίσιμου μεγέθους.
Το θέαμα μιας άρπυιας σε πλήρη αμυντική κατάσταση είναι τόσο τρομακτικό οπτικά και λόγω αυτού το πουλί απέκτησε αυτό το όνομα, το οποίο προέρχεται από τις Άρπυιες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, τα θηλυκά τέρατα (κόρες του Θαύμαντα και της Ωκεανίδας Ηλέκτρας και αδελφές της αγγελιαφόρου των θεών, θεάς Ίριδας και σε αντίθεση με την οποία, αυτές θεωρούνταν αγγελιαφόροι του θεού Πλούτωνα) με μορφή πουλιών και κεφάλι γυναίκας, οι οποίες άρπαζαν τα παιδιά και τις ψυχές των ανθρώπων (γι’ αυτό και τις απεικόνιζαν πάνω σε τάφους να κρατούν στα νύχια τους την ψυχή του νεκρού).
Ο πρώτος που περιέγραψε το είδος ήταν ο διάσημος Σουηδός βοτανολόγος Carl Linnaeus, ο οποίος ονόμασε το πουλί Vultur harpyja στο βιβλίο του 1758 Systema Naturae.
Ο αρχικός τους βιότοπος εκτείνεται σε όλη τη Λατινική Αμερική, μεταξύ του Μεξικού και της βόρειας Αργεντινής, όπου συνήθως φωλιάζουν στις κορυφές του δάσους. Το είδος θεωρείται το εθνικό πουλί του Παναμά.
Εκτός από τα μαύρα, γκρι και άσπρα χρώματα, ξεχωριστό χαρακτηριστικό της άρπυιας είναι το μέγεθός της. Είναι από τα μεγαλύτερα είδη αετών στον κόσμο. Τα θηλυκά, όπως και τα περισσότερα είδη αετών, είναι πολύ μεγαλύτερα από τα αρσενικά (φτάνουν από 4 έως 4,8 κιλά) και κυμαίνονται από 6 έως 9 κιλά.
Το άνοιγμα των φτερών τους μπορεί να φτάσει από 176 έως 224 εκατοστά. Αν και σε μέγεθος είναι μικρότερα από τα άλλα είδη του γένους τους, το εντυπωσιακό άνοιγμα των φτερών τους τα επιτρέπει να πετούν με άνεση, ακόμη και με ταχύτητες έως και 80 χλμ/ώρα, μέσα στο δάσος. Προτιμούν να πετούν σε μεσαίο επίπεδο -αντί για πάνω από τα δέντρα όπως κάνουν πολλά από τα άλλα είδη. Τα νύχια τους έχουν μήκος από 8 έως 9 εκατοστά, τα μεγαλύτερα νύχια από κάθε είδος.
Συγκριτικά, η άρπυια, σαν αετός είναι μεγαλύτερος από τον πολεμαετό, το μεγαλύτερο αρπακτικό πουλί στην Αφρική, αλλά και πάλι υστερούν μπροστά στον θαλασσαετό του Στέλλερ, ο οποίος έχει άνοιγμα φτερών από 195 έως 250 εκατοστά (μέσος όρος 213-220 εκατοστά).
Οι άρπυιες είναι σιωπηλοί κυνηγοί, που σημαίνει ότι σπάνια κράζουν, επιλέγοντας έτσι να στήνουν ενέδρα στο θήραμά τους. Τους αρέσουν κυρίως τα μικρά θηλαστικά, αλλά τα μεγαλύτερα θηλυκά είναι γνωστό ότι κυνηγούν βραδύπους και μαϊμούδες, βαριά γεύματα που εύκολα μπορούν να σηκώσουν από το έδαφος ή από τα δέντρα λόγω της εντυπωσιακής δύναμης και ευκινησίας τους.
Προσπάθειες αναπαραγωγής στην αιχμαλωσία για τη διάσωση του είδους
Οι άρπυιες είναι μονογαμικά πουλιά και είναι γνωστό ότι ζευγαρώνουν για μια ζωή. Είναι αργοί εκτροφείς και τα θηλυκά γεννούν δύο αυγά κάθε δύο με τρία χρόνια.
Από αυτά τα δύο αυγά, συνήθως, μόνο ο πρώτος νεοσσός επιβιώνει μέχρι την ενηλικίωση. Αυτό συμβαίνει επειδή δίνουν την προσοχή τους σε αυτόν το πρώτο, αφήνοντας το άλλο αυγό εγκαταλειμμένο και χωρίς επίβλεψη. Τα μικρά πουλιά γεννιούνται λευκά και αποκτούν το σκοτεινό τους χρώμα καθώς μεγαλώνουν.
Παρ’ όλα αυτά, οι γονείς άρπυιες είναι αρκετά αφοσιωμένοι στους απογόνους τους. Ο νεοσσός θα παραμείνει γύρω από τη φωλιά για ένα χρόνο προτού τελικά είναι έτοιμος να πετάξει μόνος του. Ακόμα και αφού φύγουν από τη φωλιά, τα νεαρά αρπακτικά γυρνάνε στο “σπίτι τους” μια φορά κάθε τόσο τα επόμενα χρόνια.
Κοιτάζοντας αυτά τα τεράστια πουλιά, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς οι επιστήμονες θα μπορούσαν να τα αναπαράγουν σε αιχμαλωσία. Οι προσπάθειες όμως που έχουν γίνει έχουν αποδειχθεί κάπως επιτυχημένες και -δεδομένου του μειωμένου πληθυσμού τους- έχει γίνει μια σημαντική προσπάθεια να διατηρηθεί η επιβίωση του είδους τους.
Το 1940, εμφανίστηκαν οι πρώτες άρπυιες σε αιχμαλωσία στο ζωολογικό κήπο του Σαν Ντιέγκο. Σχεδόν 50 χρόνια αργότερα, ο ζωολογικός κήπος άρχισε να εκτρέφει άρπυιες σε αιχμαλωσία. Ένα αρσενικό αιχμαλωσίας από το Tierpark Berlin στη Γερμανία μεταφέρθηκε στο ζωολογικό κήπο του Σαν Ντιέγκο και ζευγάρωσε με μια θηλυκή από έναν ζωολογικό κήπο στην Κολομβία.
Ο πρώτος νεοσσός του ζευγαριού γεννήθηκε το 1992, αλλά πέθανε αμέσως μετά. Ο δεύτερος νεοσσός, ένα αρσενικό που γεννήθηκε δύο χρόνια αργότερα, μπήκε στην ιστορία ως η πρώτη άρπυια που εκτράφηκε και μεγάλωσε με επιτυχία σε αιχμαλωσία στην Βόρεια Αμερική.
Τον Μάιο του 2020 γεννήθηκε ο 50ος νεοσσός στον Βιολογικό Καταφύγιο Bela Vista στη Βραζιλία, κάτι που καθιστά το κέντρο το μεγαλύτερο κέντρο αναπαραγωγής του είδους.
Γιατί οι άρπυιες κινδυνεύουν σήμερα;
Ως θηρευτές του τροπικού δάσους της Νότιας Αμερικής, οι άρπυιες μπορεί να φαίνονται ανίκητοι. Στην πραγματικότητα όμως, το μέλλον αυτών των μεγαλοπρεπών κυνηγών είναι σε κίνδυνο.
Σύμφωνα με την Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης, η οποία παρακολουθεί τα ζώα σε όλο τον κόσμο, η άρπυια χαρακτηρίζεται ως “σχεδόν απειλούμενο” είδος.
Αυτό γίνεται ακόμη πιο ανησυχητικό δεδομένου ότι, σαν θηρευτές, η ευημερία τους επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από το οικοσύστημα στο οποίο ζουν. Η τάση τους να θηρεύουν πιθήκους, για παράδειγμα, διατηρεί τον πληθυσμό των πρωτευόντων υπό έλεγχο, γεγονός που βοηθά στη διασφάλιση της προστασίας άλλων ειδών -όπως άλλα πουλιά μιας και οι πίθηκοι θηρεύουν αυγά πουλιών- του δάσους.
Σήμερα, δεν είναι ξεκάθαρο πόσες άρπυιες υπάρχουν, αλλά το Birdlife International υπολόγισε ότι πριν από έναν αιώνα υπήρχαν κάπου μεταξύ 20.000 έως 50.000. Το είδος έχει εξαφανιστεί τελείως από το Ελ Σαλβαδόρ και είναι σχεδόν εξαφανισμένο από την Κόστα Ρίκα.
Με την εντατική αποψίλωση των δασών σε όλους τους γνωστούς οικότοπους των πτηνών σε όλη τη Νότια Αμερική, ο συνολικός πληθυσμός του πιθανότατα έχει μειωθεί σημαντικά.
Σήμερα, περίπου το 93% του βιότοπου του συγκεκριμένου αετού είναι πλέον στον Αμαζόνιο. Με 0,1 τετ χλμ του τροπικού δάσους που καταστράφηκαν από ιδιωτικές εταιρείες με την ανοχή της κυβέρνησης της Βραζιλίας, η κατάσταση δεν φαίνεται καλή για αυτά τα πουλιά.
Επιπλέον, οι άρπυιες δεν είναι αποδημητικά πουλιά, αλλά παραμένουν στο ίδιο μέρος για μια ζωή και δεν μπορούν να προσαρμοστούν σε διαφορετικό περιβάλλον.
Διάφορες ΜΚΟ έχουν κάνει σημαντική δουλειά στον εντοπισμό τοποθεσιών όπου είναι γνωστό ότι εξακολουθεί να ζει ο εν λόγω αετός. Αυτό είναι σημαντικό, καθώς όσοι ασχολούνται με τον αετό αυτό μπορούν να εγκαταστήσουν περιμέτρους στα μέρη που κατοικείται από το πουλί και τα οποία πρέπει να προστατευτούν.
Οι προσπάθειες διατήρησης, σε συνδυασμό με τα συνεχιζόμενα προγράμματα αναπαραγωγής, φαίνονται πολλά υποσχόμενες. Ωστόσο, πρέπει να γίνουν πολλές ακόμη προσπάθειες για να διασφαλιστεί ότι η άρπυια είναι ασφαλής.
Η άρπυια είναι το Εθνικό Πτηνό του Παναμά και απεικονίζεται στο θυρεό του κράτους. Μάλιστα, αρχικά δεν διευκρινιζόταν επίσημα ποιο είδος αετού απεικονιζόταν στο θυρεό, μέχρις ότου με το Νομοθετικό Διάταγμα υπ’ αριθ. 50 του 2006, διευκρινίστηκε ότι το απεικονιζόμενο πτηνό είναι μιά άρπυια.
Τον Ιανουάριο του 2008, κυκλοφόρησε ένα χαρτονόμισμα των 10 μπολιβάρ στη Βενεζουέλα, με τη μορφή της άρπυιας στο πίσω μέρος. Ταυτόχρονα στο site της Κρατικής Τράπεζας της Βενεζουέλας έγινε αναφορά στο πτηνό, ότι είναι το μεγαλύτερο αρπακτικό της χώρας, με εξάπλωση βόρεια του ποταμού Ορινόκο , στις πολιτείες Καραμπόμπο, Αράγουα και Μιράντα ι Ντιστρίτο Καπιτάλ.
Αρχαίες Πηγές:
Pseudo–Apollodorus Myth., Bibliotheca (sub nomine Apollodori)
Chapter 1, section 124, line 1
ἀπαλλαγεὶς δὲ τῶν ἁρπυιῶν Φινεὺς ἐμήνυσε τὸν
πλοῦν τοῖς Ἀργοναύταις, καὶ περὶ τῶν συμπληγάδων
ὑπέθετο πετρῶν τῶν κατὰ θάλασσαν.
Pseudo–Apollodorus Myth., Bibliotheca (sub nomine Apollodori)
Chapter 1, section 121, line 8
βουλομένοις δὲ τοῖς Ἀργοναύταις τὰ
περὶ τοῦ πλοῦ μαθεῖν ὑποθήσεσθαι τὸν πλοῦν ἔφη,
τῶν ἁρπυιῶν αὐτὸν ἐὰν ἀπαλλάξωσιν.
Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 10, chapter 30, section 2, line 3
Ἀφροδίτην μὲν οὖν ἐς οὐρανὸν ἀνέρχεσθαι, παρὰ Διὸς
γάμον εὐδαίμονα ἐθέλουσαν ταῖς παισὶν εὕρασθαι, τὰς
δὲ ἀπούσης ἐκείνης ἁρπασθῆναί τε ὑπὸ Ἁρπυιῶν καὶ
Ἐρινύσιν ὑπ‘ αὐτῶν δοθῆναι.
Ησιόδου Θεογονία 265 ff
Απόδοση
Ο Θαύµας πήρε την Ηλέκτρα, τη θυγατέρα του Ωκεανού µε τα βαθειά ρέµατα, κι αυτή γέννησε την γοργοπόδαρη Ίριδα, τις οµοργόµαλλες Άρπυιες, την Αελλώ και την Ωκυπέτη, που µε τα γρήγορα φτερά τους τρέχουν όσο το φύσηµα του ανέµου και το πέταµα των πουλιών, γιατί µαζί µε το χρόνο τρέχουν.
Ησίοδου Θεογονία 265 ff
Αρχαίον Κείμενον
Θαύμας δ’ ᾿Ωκεανοῖο βαθυρρείταο θύγατρα
ἠγάγετ’ ᾿Ηλέκτρην· ἡ δ’ ὠκεῖαν τέκεν ῏Ιριν
ἠυκόμους θ’ ῾Αρπυίας, ᾿Αελλώ τ’ ᾿Ωκυπέτην τε,
αἵ ῥ’ ἀνέμων πνοιῇσι καὶ οἰωνοῖς ἅμ’ ἕπονται
ὠκείῃς πτερύγεσσι· μεταχρόνιαι γὰρ ἴαλλον.
Scholia In Lycophronem, Scholia in Lycophronem (scholia vetera et recentiora partim Isaac et Joannis Tzetzae)
Scholion 653, line 14
s3 <ἁρπυιογού-
νων>· λέγει δὲ περὶ σειρήνων αἵτινες *θυγατέρες* ἦσαν
Τερψιχόρης μούσης καὶ Ἀχελώου ποταμοῦ μεταξὺ ῥέοντος
Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας τῆς καὶ Ἀμβρακίας, νῦν δὲ Νικο-
πόλεως ἀπὸ τοῦ Ὀκτάουιον Καίσαρα νικῆσαι ἐκεῖ τὸν Ἀν-
τώνιον s4. ἅρπη δὲ εἶδος ὀρνέου καὶ ἅρπυια ὁμοίως· καὶ οἱ
ἄνεμοι ἅρπυιαι λέγονται καὶ ὀνόματα δαιμόνων πτερωτῶν
θηλειῶν.
Scholia In Lycophronem, Scholia in Lycophronem (scholia vetera et recentiora partim Isaac et Joannis Tzetzae)
Scholion 165, line 16
Ἅρπυιαι δὲ μυθικῶς δαίμονές
τινες Ἀελλὼ καὶ Ὠκυπέτη καὶ Κελαινὼ Ἴριδος ἀδελφαὶ
καὶ θυγατέρες Θαύμαντος καὶ Ἠλέκτρας τῆς Ὠκεανοῦ θυγα-
τρός. ἅρπυιαι δὲ λέγονται καὶ ὄρνεά τινα ἁρπακτικὰ ὅθεν
ἐμυθεύσαντο καὶ τὰς τοῦ Φινέως θυγατέρας Ἐράσειαν καὶ
Ἁρπύρειαν ὄρνεα εἶναι ἀφαρπάζοντα τὴν τροφὴν ἀπὸ τοῦ
στόματος τοῦ γέροντος.
Scholia In Homerum, Scholia in Iliadem (scholia vetera)
Book of Iliad 21, verse 38, line of scholion 10
ἄμεινον οὖν ἐστιν ἐκεῖνο λέγειν ὡς ἐπ<ε>ὶ τὸ <α> καὶ τὸ <ε> κατα-
λήγοντα εἰς τὸ <ρ> ἑπομένου τοῦ <π> δασύνεσθαι ἤθελεν, ὡς ἔχει τὸ
“ἅρπη” (cf. Τ 350), “ἁρπάζω” (cf. Γ 444. Μ 305 al.), “ἁρπαλέος”
(cf. ζ 250. θ 164 al.), “ἑρπετόν” (cf. δ 418), “ἑρπύζω” (cf. Ψ 225.
α 193 al.), “ἅρπυ<ι>α” (Π 150), καὶ τὸ ὄρπηξ τούτοις συνεξομοι-
οῦντές τινες ἠθέλησαν δασύνειν· οἷς οὐκ ἐπείσθη ἡ παράδοσις, ἀλλὰ
τῇ ἐτυμολογίᾳ· παρὰ γὰρ τὸ ὄρω ἐν πλεονασμῷ φησι τοῦ <π> γεγενῆ-
σθαι τὸ ὄνομα.
Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο)
Alphabetic letter alpha, entry 7409, line 1
Κύπριοι
<ἅρπυιαι>· αἱ τῶν ἀνέμων συστροφαί, θύελλαι (α 241
Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., De prosodia catholica
Part+volume 3,1, page 281, line 19
Τὰ εἰς <α> συνεσταλμένον μονογενῆ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς παραλήγοντα
τῇ <υι> διφθόγγῳ προπαροξύνεται, <ἅρπυια> παρὰ τὸ ἅρπω, οὗ παρα-
γωγὸν ἁρπάζω.
Apollonius Soph., Lexicon Homericum
Page 44, line 2
ἐν γὰρ ἄλλοις
τὸν Ξάνθον καὶ Βάλιον προσαγορεύων ὁ Ἀχιλλεύς φησι “Ξάνθε
τε καὶ σὺ Βάλιε, τηλεκλυτὰ τέκνα Ποδάργης,” ὥστε τὴν ἅρ-
πυιαν ἐπιθετικῶς εἰρῆσθαι, οἷον τὴν ἁρπακτικὴν τοῦ δρόμου
διὰ τάχους.
Ομήρου Οδύσσεια υ 77-79
Απόδοση Αργύρη Εφταλιώτη
τοῦ γάμου τὶς λαμπρὲς χαρές, τρέξαν οἱ Ἅρπυιες τότες,
κι ἁρπάξανε τὶς κοπελιές, στὶς μαῦρες Ἐρινύες
τὶς φέραν καὶ τὶς δώσανε, γιὰ νὰ τὶς ἔχουν σκλάβες·
Ομήρου Οδύσσεια υ 77-79
Αρχαίον κείμενον
τόφρα δὲ τὰς κούρας ἅρπυιαι ἀνηρείψαντο
καί ῥ᾽ ἔδοσαν στυγερῇσιν ἐρινύσιν ἀμφιπολεύειν·
ὣς ἔμ᾽ ἀϊστώσειαν Ὀλύμπια δώματ᾽ ἔχοντες,
Ομήρου Ιλίαδα 16, 148 -151
Απόδοση Ι.Πολυλά
Και ο Αυτομέδων έζεψε τον Ξάνθον και Βαλίον,
πουλάρι ανεμόποδα, τα γέννησε η Ποδάργη
Π 150η Άρπυι’ από τον Ζέφυρον ως έβοσκε στην χλόην
στα τείχη του Ωκεανού.
Ομήρου Ιλίαδα 16, 148 -151
Αρχαίον κείμενον
τῷ δὲ καὶ Αὐτομέδων ὕπαγε ζυγὸν ὠκέας ἵππους
Ξάνθον καὶ Βαλίαν, τὼ ἅμα πνοιῇσι πετέσθην,
Π 150τοὺς ἔτεκε Ζεφύρῳ ἀνέμῳ Ἅρπυια Ποδάργη
βοσκομένη λειμῶνι παρὰ ῥόον Ὠκεανοῖο.
Οβίδιου Μεταμορφώσεις Βιβλίον 7 ,4.
Απόδοση από τον Θεόδωρο Τσοχαλή
Ήδη οι Μινύες με το καράβι τον πόντο σκίζαν
Και τον Φινέα στον πλούν τους είδαν το φτωχό γήρας να σέρνει,όντας
Σ’αιώνιο σκότος κι οι δύο νέοι,που γεννήθηκαν απ’τον Βορέα
Διώξαν τα άσγρια παρθένια όρνια(Τις Άρπυιες) απ’το στόμα του έρμου γέρου.
Ησίοδος: Κατάλογος Γυναικών ή Ηοίαι
-
OXY 2354 ,ed Lobel
Fragmenta: Fragment 76 Line 18-19
ἣ δ’ αἶψ’ ὥσθ’ ῞Αρπυια μετ[αχρονίοισι πόδεσσιν
ἔμμαρψ’· αὐτὰ̣[ρ ὃ] χειρὶ τὸ δεύτερον ἧ[κε χαμᾶζε·
Αισχύλος: Ευμένιδες στίχοι 47-58
Απόδοση Ι.Ν.Γρυπάρης
κοπάδι από γυναίκες, μα Γοργόνες λέω πως είναι·
μα ούτε και πάλι με Γοργόνες παρομοιάζω,
γιατί τις έχω κάπου ιδεί ζωγραφισμένες
50ν᾽ αρπάζουν του Φινέα το δείπνο· μ᾽ αυτές όμως
φτερά δεν έχουν, μαύρες και βδελύγματα είναι
κι έτσι αγκομαχητά ρουχνίζουν, που να φεύγεις·
τα μάτια τους σταζοβολούν αιμάτινο έμπυο
κι είναι η στολή τους να μην πλησιάζουν ούτε
σε αγάλματα θεών ούτε σε ανθρώπων στέγες.
Δε γνώρισα ποτέ της φάρας των τη φύτρα
κι ουδέ ποιά γη καυχάται να ᾽θρεψε το γένος
άβλαβ᾽ αυτό, χωρίς τον κόπο της να κλάψει.
Αισχύλος: Ευμένιδες στίχοι 47-58
Αρχαίον Κείμενον
οὔτοι γυναῖκας, ἀλλὰ Γοργόνας λέγω,
οὐδ᾽ αὖτε Γοργείοισιν εἰκάσω τύποις.
50εἶδόν ποτ᾽ ἤδη Φινέως γεγραμμένας
δεῖπνον φερούσας· ἄπτεροί γε μὴν ἰδεῖν
αὗται, μέλαιναι δ᾽, ἐς τὸ πᾶν βδελύκτροποι·
ῥέγκουσι δ᾽ οὐ πλατοῖσι φυσιάμασιν·
ἐκ δ᾽ ὀμμάτων λείβουσι δυσφιλῆ λίβα·
55καὶ κόσμος οὔτε πρὸς θεῶν ἀγάλματα
φέρειν δίκαιος οὔτ᾽ ἐς ἀνθρώπων στέγας.
τὸ φῦλον οὐκ ὄπωπα τῆσδ᾽ ὁμιλίας
οὐδ᾽ ἥτις αἶα τοῦτ᾽ ἐπεύχεται γένος
τρέφουσ᾽ ἀνατεὶ μὴ μεταστένειν πόνον.
Νόννος Διονυσιακά Βιβλίον 37 Γραμμές 155-161
δίφρα περιτροχάοντες ἀμοιβαδίς· ὠκυπόδην δὲ
Ξάνθον ἄγων πρώτιστος ὑπὸ ζυγὰ δῆσεν ᾿Ερεχθεὺς
ἄρσενα, καὶ θήλειαν ἐπεσφήκωσε Ποδάργην,
οὓς Βορέης ἔσπειρεν ἐυπτερύγων ἐπὶ λέκτρων
Σιθονίην ῞Αρπυιαν ἀελλόπον εἰς γάμον ἕλκων,
καί σφεας, ᾿Ωρείθυιαν ὅθ’ ἥρπασεν ᾿Ατθίδα νύμφην,
ὤπασεν ἕδνον ἔρωτος ᾿Ερεχθέι γαμβρὸς ἀήτης.
Βαλέριος Φλάκκος, Γάϊος-Αργοναυτικά ,βιβλίον 4, παράγραφος 422
Μετάφραση από τα Αγγλικά από τον Δημήτρη Συμεωνίδη
422] Η ιστορία του έγινε. και οι δυνατοί άνεμοι έκαναν τον καμβά να γεμίσει. Η αυριανή αυγή έδειξε στους Μινύες ότι το ταξίδι της νύχτας δεν ήταν μάταιο. όλα αυτά που βλέπουν είναι καινούργια – οι Θυνιακές ακτές που βρίσκονται κοντά είναι σε κατάσταση τρόμου από τη μοίρα του προφητικού Φινέα, καταπιεσμένου στο τέλος της ζωής του από την αυστηρή δύναμη των θεών. Γιατί όχι μόνο είναι ξένος από τη γη του, όχι μόνο τυφλός, αλλά επιπλέον οι Άρπυιες, κόρες του Τυφωέα, υπήκουες της οργής του Κεραυνού, τον λυμαίνονται, κλέβοντας την τροφή του από το ίδιο του το στόμα. Τέτοια στοιχεία και τέτοιες ποινές υφίσταται για τα εγκλήματά του. Μόνο μια ελπίδα έχει ο γέρος: οι Μοίρες είχαν ορίσει παλιά ότι οι γιοι του Βορέα έπρεπε να διαλύσουν τη σκληρή πανούκλα. Έτσι ο Φινέας, έχοντας επίγνωση ότι οι Μινύες και η σίγουρη βοήθεια σχεδιάζουν, κατεβαίνει με τη βοήθεια του επιτελείου του στην άκρη του νερού και σηκώνοντας αόρατα μάτια αναζητά το πλοίο.
Η Αγγλική μετάφραση από τα λατινικά
[422] His tale was done; and clam winds were making the canvas fill. The morrow’s dawn showed to the Minyae that the night’s journey had not been vain; all that they see is new – the Thynian shores near-by aghast at the fate of prophetic Phineus, oppressed at his life’s close by the gods’ stern might. For not only is he a stranger from his land, not only blind, but moreover the Harpies, daughters of Typhoeus, ministers of the Thunderer’s wrath, do ravage him, thieving his food from his very mouth. Such portents and such penalties doth he suffer for his crimes; one hope alone the old man hath: the Fates decreed of yore that the sons of Aquilo should dispel the cruel plague. So Phineus, aware that the Minyae and sure succour are drawing nigh, goes down with his staff’s aid to the water’s edge, and lifting up sightless eyes seeks out the ship.
VALERI FLACCI ARGONAVTICA LIBER IV
Κείμενο στα Λατινικά
Dixerat et placidi tendebant carbasa venti. 422
postera non cassae Minyis Aurora retexit
noctis iter: nova cuncta vident Thyneaque iuxta
litora fatidici poenis horrentia Phinei, 425
dira deum summo quem vis urgebat in aevo.
quippe neque extorrem tantum nec lucis egentem
insuper Harpyiae Typhonides, ira Tonantis,
depopulant ipsoque dapes praedantur ab ore.
talia prodigia et tales pro crimine poenas 430
perpetitur. spes una seni, quod pellere saevam
quondam fata luem dederant Aquilone creatis.
ergo ubi iam Minyas certamque accedere Phineus
sentit opem, primas baculo defertur ad undas
vestigatque ratem atque oculos attollit inanes. 435
Η Κόλαση του Δάντη :Ωδή XIII
Εδώ φέρονται να καταδιώκουν όσους αυτοκτόνησαν
Είναι ένας από τους τέσσερις κατονομαζόμενους αυτοκτονίες που αναφέρονται στο Canto XIII,[6] και αντιπροσωπεύει την έννοια της «ηρωικής» αυτοκτονίας.[7]
Περιγράφοντας τη σκηνή, ο Δάντης έγραψε:
Εδώ οι απωθητικές άρπυιες φτιάχνουν τις φωλιές τους,
Ποιος έδιωξε τους Τρώες από τους Στροφάδες
Με τρομερές ανακοινώσεις για το επερχόμενο καημό.
Έχουν φαρδιά φτερά, ανθρώπινο λαιμό και πρόσωπο,
Πόδια με νύχια και πρησμένες, φτερωτές κοιλιές. τρυπώνουν
Οι θρήνοι τους στα απόκοσμα δέντρα.[5]
Passage from the Inferno of the Divine Comedy by Dante Alighieri (1265–1321). Canto XIII
He is one of four named suicides mentioned in Canto XIII,[6] and represents the notion of a “heroic” suicide.[7]
Describing the scene, Dante wrote:
Here the repellent harpies make their nests,
Who drove the Trojans from the Strophades
With dire announcements of the coming woe.
They have broad wings, a human neck and face,
Clawed feet and swollen, feathered bellies; they caw
Their lamentations in the eerie trees.[5]
Βιβλιογραφία:
Χρήστος Αυγερινός: Για την πανάρχαια εξάπλωση προϊστορικών Ελληνων στην Σκανδιναυϊα .Δαυλός 2007 αρ.304.
3otiko
ilovethrace.wordpress.com/
Δήμητρας Μήττα: Μορφές και Θέματα της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας
el.wikipedia.org/wiki
Υγίνος: Μύθοι – Fabulae 14 (Η συγκέντρωση των Αργοναυτών), 19 (Φινεύς)
Οβίδιος-Μεταμορφώσεις 7.4
Ομήρου Ιλιάδα 16, 148
Ομήρου Οδύσσεια υ 77-79
Απολλόδωρος(ψεύδο). Βιβλιοθήκη Chapter 1, section 124, line 1, Chapter 1, section 121, line 8
Βρεγίλιος : Αινειάδα 3. 209
Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 10, chapter 30, section 2, line 3
Ησιόδου Θεογονία 265 ff
Ησίοδος: Κατάλογος Γυναικών ή Ηοίαι
-
OXY 2354 ,ed Lobel
Fragmenta: Fragment 76 Line 18-19
Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο)
Alphabetic letter alpha, entry 7409, line 1
Scholia In Homerum, Scholia in Iliadem (scholia vetera)
Book of Iliad 21, verse 38, line of scholion 10
Scholia In Lycophronem, Scholia in Lycophronem (scholia vetera et recentiora partim Isaac et Joannis Tzetzae)
Scholion 653, line 14
Apollonius Soph., Lexicon Homericum
Page 44, line 2
Αισχύλος: Ευμένιδες στίχοι 47-58
Νόννος Διονυσιακά Βιβλίον 37 Γραμμές 155-161
Βαλέριος Φλάκκος, Γάϊος-Αργοναυτικά ,βιβλίον 4, παράγραφος 422
Η Κόλαση του Δάντη :Ωδή XIII
Επιστολή του καθηγητή του πανεπιστημίου Al Azhar Γιάννη Φουρτούνα του Τμήματος Νεοελληνικής Φιλολογίας
