Δύο λόγοι ο πρώτος από τον Ξενοφώντα Ζολώτα στα γαλλικά με ελληνικές λέξεις και ο δεύτερος του τέως Γάλλου διπλωμάτη στην Πρεσβεία της Αθήνας, κ. Λυκ Ασλεν ντε Βιγιανκουρ, η οποία έγινε με την χρήση μόνο ελληνικής προελεύσεως γαλλικών λέξεων
Επιμέλεια και μετάφραση του πρώτου κειμένου στα Ελληνικά από τον Δημήτρη Συμεωνίδη JP
Le Dedale Synchrone Du Cosmos Politique
Kyrie, Sans apostropher ma rhetorique dans l’ emphase et la plethore, j’ analyserai elliptiquement, sans nul gallicisme, le dedale synchrone du cosmos politique caracterise par des syndromes de crise paralysant l’ organisation systematique de notre economie.
Nous sommes periodiquement sceptiques et neurastheniques devant ces paroxysmes periphrasiques, cette boulimie des demagogues, ces hyperboles, ces paradoxes hypocrites et cyniques qui symbolisent une democratie anachronique et chaotique.
Les phenomenes fantastiques qu’on nous prophetise pour l’ epoque astronomique detroneront les programmes rachitiques, hybrides et sporadiques de notre cycle atomique.
Seule une panacee authentique et draconienne metamorphosera cette agonie prodrome de l’ apocalypse et une genese homologue du Phenix.
Les economistes technocrates seront les strateges d’ un theatre polemique et dynamique et non les proselytes du marasme.
Autochtones helleniques, dans une apologie cathartique, psalmodions les theoremes de la democratie thesaurisante et heroique, soyons allergiques aux parasites allogenes dont les sophismes trop hyalins n’ ont qu’ une pseudodialectique.
En epilogue a ces agapes, mon amphore a l’ apogee, je prophetise toute euphorie et apotheose a Monsieur Giscard d’ Estaing, prototype enthousiasmant de la neo-orthodoxie economique et symbole de la palingenesie de son ethnie gallique.
Μετάφραση στα Ελληνικά από τον Δημήτρη Συμεωνίδη
Το Σύνδρομο του Δαιδάλου του πολιτικού Κόσμου
Κύριοι, χωρίς αποστροφή στην ρητορική μου μέσα στην έμφαση και την πληθώρα, θα αναλύσω ελλειπτικά, χωρίς γαλλικισμούς, τον δαίδαλο του σύγχρονου πολιτικού κόσμου, που χαρακτηρίζεται από τα σύνδρομα της κρίσης που παραλύουν την συστηματική οργάνωση της οικονομίας μας.
Περιοδικά είμαστε σκεπτικιστές και νευρασθενικοί μπροστά σε αυτούς τους περιφραστικούς παροξυσμούς, αυτή τη βουλιμία των δημαγωγών, αυτές τις υπερβολές, αυτά τα υποκριτικά και κυνικά παράδοξα που συμβολίζουν μια αναχρονιστική και χαοτική δημοκρατία.
Τα φανταστικά φαινόμενα που προβλέπονται για την αστρονομική εποχή θα εκθρονίσουν τα εύθραυστα, υβριδικά και σποραδικά προγράμματα του ατομικού μας κύκλου.
Μόνο μια αυθεντική και δρακόντεια πανάκεια θα μεταμορφώσει αυτή την πρόδρομη αγωνία της αποκάλυψης και μια ομόλογη γένεση του Φοίνικα.
Οι τεχνοκράτες οικονομολόγοι θα είναι οι στρατηγικοί σχεδιαστές ενός πολεμικού και δυναμικού θεάτρου και όχι οι προσηλυτιστές του μαρασμού.
Έλληνες ιθαγενείς, σε μια καθαρτική απολογία, ας ψάλλουμε τα θεωρήματα της αποθησαύρισης και της ηρωικής δημοκρατίας, ας είμαστε αλλεργικοί στα αλλογενή παράσιτα των οποίων τα υπερβολικά υαλώδη σοφίσματα έχουν μόνο μια ψευδοδιαλεκτική.
Ως επίλογος σε αυτές τις γιορτές, με τον αμφορέα μου στο απόγειό του, προφητεύω κάθε ευφορία και αποθέωση στον κύριο Ζισκάρ ντ’ Εστέν, το ενθουσιώδες πρωτότυπο της οικονομικής νεοορθοδοξίας και σύμβολο της παλιγγενεσίας της γαλλικής εθνότητας.
Γαλλικά, μία γλώσσα από την… Ελληνική
Μαθητικός διαγωνισμός με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Γαλλοφωνίας
Με τη Γαλλική Γλώσσα μας συνδέουν ειδικοί δεσμοί : σύμφωνα με μελέτη του ίδιου του Γαλλικού Υπουργείου Παιδείας 64% των γαλλικών λέξεων έχουν ελληνική ρίζα. Άλλωστε, η ομιλία του ένθερμου φιλέλληνα, Γάλλου διπλωμάτη στην Πρεσβεία της Αθήνας, κ. Λυκ Ασλεν ντε Βιγιανκουρ, η οποία έγινε με την χρήση μόνο ελληνικής προελεύσεως γαλλικών λέξεων, κατά το πρότυπο Ζολώτα, είναι από μόνη της μαρτυρία.
“En cette epoque historique de l’euro, les cycles de la politique et de l’orthodoxie economique sont en synergie dans notre sphere geographique. L’Enosis europeenne, atome dans le cosmos et dans la galaxie des idees geopolitiques, a un programme thematique et geographique orchestre. C’est un phenomene authentique et non un periple chmerique ou ephemere. Entre parentheses, pour laconique, ce n’ est pas la boite de panadore, encore moins les Danaides”.
“Στην ιστορική αυτή εποχή του ευρώ, οι κύκλοι της πολιτικής και της οικονομικής ορθοδοξίας βρίσκονται επιτέλους σε συνεργασία στη γεωγραφική μας σφαίρα. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, άτομο στον κόσμο και στον γαλαξία των γεωπολιτικών ιδεών, διαθέτει πρόγραμμα ενορχηστρωμένο αυθεντικό και όχι για περίπλου χειμερινό ή εφήμερο. Εντός παρενθέσεων, για να τα πω λακωνικά, δεν είναι το κουτί της Πανδώρας, ούτε βέβαια ο πίθος των Δαναΐδων”.
Χρειάζεται λοιπόν να είναι κανείς γνώστης της γαλλικής γλώσσας για να κατανοήσει το κείμενο; Αναμφισβήτητα όχι, αφού τα μόνα στοιχεία που δεν παραπέμπουν στην ελληνική γλώσσα είναι τα άρθρα, οι προθέσεις, τα επιρρήματα καθώς και τα ρήματα είμαι και έχω.
Αντιπροσωπευτικά παραδείγματα αποτελούν οι λέξεις “Montparnasse” (“Μονπαρνας”= όρος Παρνασσός) “musee” (μουσείο) που προέρχεται από το χώρο όπου λατρεύονταν οι εννέα Μούσες οι ελληνικές θεότητες των τεχνών. Η Λεωφόρος των Ηλυσίων Πεδίων (Champs-Elysees) φέρει όνομα προερχόμενο από την ελληνική μυθολογία. Η γαλλική λέξη “Histoire” ανάγεται στην ελληνική “Ιστορία” το “thermostate” στο “θερμοστάτη”.
Σίγουρα η κατάληξη “iste” στη γαλλική γλώσσα παραπέμπει στην Ελληνική κατάληξη “-ιστής”, όπως “automobiliste” που σημαίνει “αυτοκινητιστής”, η λέξη “cosmetique” (καλλυντικά) στην αρχαία λέξη “κάλλος” που σημαίνει ομορφιά. Η λέξη “panique” (πανικός) προέρχεται από το θεό Πάνα, θεό των κοπαδιών, αλλά τρομακτικής ασχήμιας, ενώ η λέξη “syncretisme” (συγκρητισμός), όρος θρησκευτικός και φιλοσοφικός, σημαίνει “συμφωνία μεταξύ των Κρητών”.
Πολλές ελληνικές λέξεις συναντούνται σε όλους τους τομείς των επιστημών, ιδιαίτερα στη φιλοσοφία, στην ιατρική, στη φυσική, στην ψυχολογία και στην τεχνολογία. Οι ελληνικές λέξεις προσεγγίζουν μια ευρεία γκάμα της καθημερινής ζωής, ακόμα και ήρωες των κινούμενων σχεδίων, όπως τα ονόματα Αστερίξ και Οβελίξ που παραπέμπουν σε αρχαίες ελληνικές ρίζες. Μεγάλοι κλασικοι συγγραφείς δανείστηκαν από την ελληνική γλώσσα τους τίτλους των έργων τους: Ο Μισανθρωπος του Μολιέρου, η Ναυτία του Σαρτρ…
Οι συγγραφείς Jean Bouffartique και Anne– Marie Delrieu του βιβλίου “Tresors des racines grecques” που κυκλοφόρησε το 2000 έγραψαν: “Σε τι μας χρησιμεύει η γνώση των ελληνικών ριζών; Στην κατανόηση της δικής μας γλώσσας.
Μας βοηθά να ξαναβρούμε τους χυμούς της. Δεν είναι υπερβολή να μιλήσουμε για θησαυρό. Οι ελληνικές ρίζες δίνουν στη γαλλική γλώσσα τη βαθύτερή της εδραίωση ενώ ταυτόχρονα της προσφέρουν τη μεγαλύτερη δυνατότητα για αφαίρεση.
Μακρινή πηγή του πολιτισμού μας, η Ελλάδα, ζει μέσα από τις λέξεις που προφέρουμε και καθημερινά οικοδομεί τη γλώσσα μας”.
